Nummer 18 Jaargang 14 30 augustus 2017 |
|||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||
Bezigheden > Ergernissen | |
Veilig vliegen?? | Haitze Meurs |
Reizen. Wie wil dat niet? Andere landschappen van de wereld ontdekken! Andere gewoontes meemaken! Ander eten proeven! Nieuwe kennissen/ vrienden opdoen! Spannende avonturen beleven en met grote verhalen thuiskomen! Nou sinds 9/11, voor Bush en andere wereldleiders aanleiding om wereldwijd een terroristenjacht te ontketenen, is het genoegen van reizen per vliegtuig sterk afgenomen. Toegegeven, nu we tegenwoordig te maken hebben met IS-fanaten, die er niet tegenop zien om zelf ook bij aanslagen om te komen, is een zekere controle op alles wat mee de lucht in gaat wel op zijn plaats. Maar er zijn grenzen aan wat je passagiers aan mag doen. De controle op de bagage in Belgisch Congo vindt bijvoorbeeld plaats op alle koffers en tassen, al ruim voordat je bij de incheckbalie komt. Alles moet geopend worden en de gehele inhoud wordt minutieus onderzocht door de in ruime aantallen aanwezige ‘beveiligers’. Opvallend is dat de beveiligers een grote opmerkzaamheid aan de dag leggen wanneer koffers/ tassen door middel van cijfercodes geopend moeten worden. Want de sport is daar om die codes te onthouden en snel door te geven naar de collega’s achter de schermen, zodat die alle interessante voorwerpen er ongemerkt uit kunnen halen. Leve de verplichte veiligheidscontrole! Wat in de Republiek Congo gebeurt moet als een uitzondering beschouwd worden. Ergerlijker vind ik het dat nergens onderscheid gemaakt wordt tussen de betrouwbare reguliere reiziger, die veel voor en met zijn werk op pad is, en bovenal geen terroristische aspiraties heeft die zijn/ haar carrière kunnen verstoren, en de gelegenheidsreiziger. Vliegmaatschappijen maken dat onderscheid wel door middel van hun bonusprogramma’s voor de frequent flyers, maar vliegvelden weer niet. Er valt veel te besparen door deze passagiers met een zeer lichte controle te laten passeren. Zowel tijd als kosten en ergernis! Dan heeft men verder ontdekt dat ‘bommaterialen’ zich uitstekend als vloeistof laten vervoeren. Dus … alle vloeistof de cabine uit. Alle? Nee niet alle, want het flesje water, dat je bij de controle nog snel hebt moeten wegslikken of in de afvalton hebt mogen mieteren, kun je na de controle in de wachtruimte gewoon weer (overigens voor veel meer geld) kopen. Hoezo vloeistof verboden? Dan bestaat er nog een regel dat de meegebrachte vloeistof niet meer mag zijn dan 100 ml inhoud per unit. Ook al zit er maar 10 cc in, als het volume van het flesje 110 ml is, dan mag het niet mee! Snapt u het? Nu hebben we een paar flesjes van 100 ml. Die mogen alleen mee als ze in een speciaal doorzichtig plastic zakje zitten. Geen zakje? Dan kun je die vaak nog snel even voor een paar euro kopen … en de flesjes mogen weer mee. In Fortaleza werd goed duidelijk hoe ‘hyperstom’ deze regel is, dan wel uitpakt. Ik had een paar tubes zalf, een klein 10 ml flesje en een spray bij me, die niet in een plastic zakje gedaan waren. Probleem derhalve. Standaard heb ik altijd wel een dergelijk zakje bij me, voor als het nodig is. Maar nu was ik dat zakje vergeten of kon ik het in ieder geval niet zo gauw vinden. Geen nood. In de handkoffer lag nog een klein, nog gesloten, plastic zakje met iets erin. Ik scheur dat zakje open, stouw die 4 producten erbij, en alles mag mee!! Ik geef toe, ik was blij, maar tevens beduusd van zoveel bureaucratisch opgeklopte onnozelheid. Maar we konden gelukkig (veilig) vliegen. Dankzij dat doorzichtige, gescheurde, plastic zakje!! -------- Het plaatje is van Katharina Kouwenhoven |
|
© 2017 Haitze Meurs |