Nummer 20
Jaargang 11
25 september 2014
Bezigheden > Koken print dit artikel sluit venster
Doe maar lekker duur Maeve van der Steen

1120BZ DoorgeefEr schijnt in de PC Hooftstraat in Amsterdam een winkel te zijn waar ze gemalen diamant in je huid wrijven. Geheel kosteloos. Het is wel de bedoeling dat je na deze gratis behandeling voor honderden euro’s een pot van dit diamantslijpsel in de vorm van gezichtscrème aanschaft. Forever Flawless heet het, en op hun site zie ik dat je een setje met een keur van hun producten kunt bestellen voor $2500.

Wat denken vrouwen die dit koolstofslijpsel (want dat is het) gaan kopen, dat ze gaan fonkelen als een diamant?
Je kan ook kaviaar op je gezicht smeren, het heet dan Caviar of Switzerland en het is een anti-aging product voor €100 per potje. Wie erin gelooft moet het vooral doen, maar ik zou zeggen, smeer kaviaar lekker op een toastje. En die oranje zalmeitjes van €8 zijn ook heerlijk trouwens.

Waarom willen Chinezen per se de duurste Bordeaux drinken, zijn sommige Australische wijnen voor de kwart van de prijs niet even lekker? En waarom willen rappers baden in champagne – dat lijkt me trouwens helemaal niet prettig, veel te koud en de champagne gaat toch plakken. Toch draait een deel van de economie op dit soort gekkigheden. De vraag is, zou zo’n fles Dom Pérignon van €1500 uit 1966 nog te drinken zijn, of meer geschikt voor de gootsteen. Laten we voor de zekerheid dan maar een Blanc de Noir Bollinger uit 1995 kopen voor €450.

Niemand is helemaal ongevoelig voor het gevoel van luxe. Misschien uit snobisme of pure patserigheid, maar misschien ook uit een verlangen naar een magische ervaring.
Zoals sommige mensen kunnen verlangen naar het ultieme uitzicht van de hoogste met bloed, zweet en tranen bedwongen berg, zo kan ik onbedwingbaar nieuwsgierig zijn naar de smaak van een truffel van €100.
Ooit had ik op een terras in Milaan een zweempje truffelschaafsel over de risotto geraspt gekregen, en de geur die daarvan opsteeg was ondefinieerbaar zwoelig.

Te weinig om goed te proeven dus jaren later in Amsterdam een hele truffel gekocht. (Met liefde dat geld uitgegeven maar oh, als ik dit ooit vertel aan een willekeurige kennis wordt er gekird alsof ik een gigolo heb besteld.)
En wat nu te doen om dit ondergrondse knolletje het best tot zijn recht te laten komen. Er zijn heerlijke recepten met paddenstoelen en kip met roomsaus, afgemaakt met wat truffel, maar voor de eerste keer is het leuk om de truffel de hoofdrol te laten spelen. Zoals een omeletje met truffel, maar dat is zo gauw op.

We kozen voor verse pasta, gelukkig zijn de vrienden met wie we dit avontuur aangingen, bedreven in het fabriceren van mooie dunne fettucine. En ze hadden ook nog een truffelrasp in huis! Je kan de pasta ook bij een goede Italiaanse traiteur kopen en de truffel schaven met een gewone rasp.
En waar smaakt truffel nou naar? Je kan beter de geur proberen te omschrijven, die is sensueel maar je kan ook zeggen: poepig, zoals kaas kan ruiken.

Een magische ervaring, het geld meer dan waard (vooral geen blikje of potje kopen, alleen de echte voldoet.) Koop de truffel die voorhanden is, zwarte of witte, herfst- of wintertruffel.

Voor vier personen

350 gram verse, dungesneden tagliatelle of fettucine
100 gram roomboter, beetje gesmolten
40 gram versgeraspte Parmezaanse kaas
versgemalen zwarte peper
1 truffel van ongeveer 5 á 10 gram, of meer als je meer wilt spenderen

Kook de pasta enkele minuten in ruim kokend zout water. Meng onmiddellijk met de boter en de Parmezaan, strooi er peper over en drapeer op de voorverwarmde borden, dan de truffel er overheen raspen. Met je vork de truffel door de pasta roeren en van de geur genieten. Laat die herfst maar komen!
Drink er een Barolo bij van minstens twee jaar oud en dan niet de goedkoopste natuurlijk.

--------------------------------------
De tekening is van Elène Klaren

--------------------------------------------
De Leunstoel wordt uitgegeven door:
Het Genootschap De Leunstoel.
Word lid! Ga naar: www.deleunstoel.nl/colofon.php

© 2014 Maeve van der Steen meer Maeve van der Steen - meer "Koken" - reageer
Bezigheden > Koken
Doe maar lekker duur Maeve van der Steen
1120BZ DoorgeefEr schijnt in de PC Hooftstraat in Amsterdam een winkel te zijn waar ze gemalen diamant in je huid wrijven. Geheel kosteloos. Het is wel de bedoeling dat je na deze gratis behandeling voor honderden euro’s een pot van dit diamantslijpsel in de vorm van gezichtscrème aanschaft. Forever Flawless heet het, en op hun site zie ik dat je een setje met een keur van hun producten kunt bestellen voor $2500.

Wat denken vrouwen die dit koolstofslijpsel (want dat is het) gaan kopen, dat ze gaan fonkelen als een diamant?
Je kan ook kaviaar op je gezicht smeren, het heet dan Caviar of Switzerland en het is een anti-aging product voor €100 per potje. Wie erin gelooft moet het vooral doen, maar ik zou zeggen, smeer kaviaar lekker op een toastje. En die oranje zalmeitjes van €8 zijn ook heerlijk trouwens.

Waarom willen Chinezen per se de duurste Bordeaux drinken, zijn sommige Australische wijnen voor de kwart van de prijs niet even lekker? En waarom willen rappers baden in champagne – dat lijkt me trouwens helemaal niet prettig, veel te koud en de champagne gaat toch plakken. Toch draait een deel van de economie op dit soort gekkigheden. De vraag is, zou zo’n fles Dom Pérignon van €1500 uit 1966 nog te drinken zijn, of meer geschikt voor de gootsteen. Laten we voor de zekerheid dan maar een Blanc de Noir Bollinger uit 1995 kopen voor €450.

Niemand is helemaal ongevoelig voor het gevoel van luxe. Misschien uit snobisme of pure patserigheid, maar misschien ook uit een verlangen naar een magische ervaring.
Zoals sommige mensen kunnen verlangen naar het ultieme uitzicht van de hoogste met bloed, zweet en tranen bedwongen berg, zo kan ik onbedwingbaar nieuwsgierig zijn naar de smaak van een truffel van €100.
Ooit had ik op een terras in Milaan een zweempje truffelschaafsel over de risotto geraspt gekregen, en de geur die daarvan opsteeg was ondefinieerbaar zwoelig.

Te weinig om goed te proeven dus jaren later in Amsterdam een hele truffel gekocht. (Met liefde dat geld uitgegeven maar oh, als ik dit ooit vertel aan een willekeurige kennis wordt er gekird alsof ik een gigolo heb besteld.)
En wat nu te doen om dit ondergrondse knolletje het best tot zijn recht te laten komen. Er zijn heerlijke recepten met paddenstoelen en kip met roomsaus, afgemaakt met wat truffel, maar voor de eerste keer is het leuk om de truffel de hoofdrol te laten spelen. Zoals een omeletje met truffel, maar dat is zo gauw op.

We kozen voor verse pasta, gelukkig zijn de vrienden met wie we dit avontuur aangingen, bedreven in het fabriceren van mooie dunne fettucine. En ze hadden ook nog een truffelrasp in huis! Je kan de pasta ook bij een goede Italiaanse traiteur kopen en de truffel schaven met een gewone rasp.
En waar smaakt truffel nou naar? Je kan beter de geur proberen te omschrijven, die is sensueel maar je kan ook zeggen: poepig, zoals kaas kan ruiken.

Een magische ervaring, het geld meer dan waard (vooral geen blikje of potje kopen, alleen de echte voldoet.) Koop de truffel die voorhanden is, zwarte of witte, herfst- of wintertruffel.

Voor vier personen

350 gram verse, dungesneden tagliatelle of fettucine
100 gram roomboter, beetje gesmolten
40 gram versgeraspte Parmezaanse kaas
versgemalen zwarte peper
1 truffel van ongeveer 5 á 10 gram, of meer als je meer wilt spenderen

Kook de pasta enkele minuten in ruim kokend zout water. Meng onmiddellijk met de boter en de Parmezaan, strooi er peper over en drapeer op de voorverwarmde borden, dan de truffel er overheen raspen. Met je vork de truffel door de pasta roeren en van de geur genieten. Laat die herfst maar komen!
Drink er een Barolo bij van minstens twee jaar oud en dan niet de goedkoopste natuurlijk.

--------------------------------------
De tekening is van Elène Klaren

--------------------------------------------
De Leunstoel wordt uitgegeven door:
Het Genootschap De Leunstoel.
Word lid! Ga naar: www.deleunstoel.nl/colofon.php
© 2014 Maeve van der Steen