archiefvorig nr.lopend nr.

Bezigheden > Mode delen printen terug
H&M en de fashionista's Cass Kamp

0303 H&M
Herinnert U het zich nog? Het was een paar maanden geleden, het zag er nogal eigenaardig uit en het was zelfs op het nieuws. Karl Lagerfeld, U weet wel, die enigszins excentriek uitziende Duitser die normaal gesproken de kleding voor Chanel ontwerpt, had een uitstapje gemaakt naar de confectiekleding. En wel op verzoek van mijn favoriete winkel, H&M.

Reden voor veel fashionista’s om de dag dat de collectie uitkwam, voor de deur de wacht te houden. Om vervolgens als een stelletje hysterische tantes naar binnen te rennen en te pakken wat ze pakken konden. Ach, erg classy was het niet, maar ze vonden het het waard. Want hoeveel mensen kunnen nu zeggen dat ze een echte Lagerfeld hebben? Dat iedereen kon zien dat het bij de H&M gekocht was, dat stond namelijk ook erg duidelijk op het label, leek niemand te deren. Net zoals dat de kleren eigenlijk niet eens zo mooi waren. En ook dat de kleding voor H&M begrippen nogal aan de dure kant was.

Gelukkig werd dat genante tafereel mij bespaard. En dat dankzij internet. Ik ben doorgaans niet zo’n internetjunkie maar ook ik heb de voordelen ervan inmiddels wel ontdekt. Zo kon je namelijk al ruimschoots van tevoren zien hoe de kleding van Herr Lagerfeld er uitzag en in welke filialen deze verkocht zou worden. Altijd handig, aangezien de kleding niet in alle filialen lag.

Zo had ik achter de computer zittend al snel besloten om vooral geen moeite te doen. De kleding was erg zwart-wit en nogal simpel. Een zwarte broek, een mooi zwart colbertje, niets dat ik nog niet heb. Deze exemplaren waren ongetwijfeld wel wat mooier gesneden, maar zoals ik al zei, daar was de prijs ook naar. Het enige kledingstuk dat ik nog wel leuk vond, was een simpel T-shirtje met een tekening van het hoofd van Mr. Lagerfeld himself erop. Ik weet niet of U hem wel eens gezien hebt, maar knap is anders. Daarom juist was het shirtje zo leuk, mooi van lelijkheid dus.

Maar dat ene shirtje was voor mij niet genoeg om mijn lekker warme bedje te verlaten. En ach, als ik er spijt van zou krijgen, dan was er altijd nog markplaats.nl. Al snel verschenen steeds meer Lagerfeld-for-H&M kledingstukken, aangeboden door fasionista’s die in de haast de verkeerde maat mee hadden gepakt (of zich hadden laten meeslepen en erachter kwamen dat de kleding helemaal niet zo bijzonder was).

Misschien heeft U ook nog meegekregen dat er vervolgens een klein relletje ontstond. H&M had de kleding namelijk ook in grote maten geproduceerd. En Lagerfeld die, sinds hij zelf vele kilo’s af viel, iets tegen de stevigere medemens heeft, was het daar dus niet mee eens. Maar de minder prettige afloop van deze samenwerking weerhield H&M er niet van om met andere designers te gaan samenwerken. Een paar maanden later was het de beurt aan Elio Fiorucci. Deze Italiaan is wat minder bekend als zijn voorganger, maar heeft toch al jaren zijn eigen label, genaamd Fiorucci. Deze collectie vond ik al helemaal niet om warm of koud van te worden. De kleding was wel helemaal in de geest van meneer Fiorucci, kleurrijk en speels. Of zelfs een beetje kinderachtig. Weer geen reden dus om voor de winkel te gaan kamperen. Overigens is de kleding van Fiorucci normaal ook helemaal niet zo duur, dus als je per se een Fiorucci wilt, zijn er wel makkelijker manieren.

Maar nu vrees ik dat ik er ook aan moet geloven. Op 10 november is het namelijk zover: dan ligt de Stella McCartney for H&M collectie in de winkels. Deze Stella McCartney is inderdaad de dochter van. Daardoor was aanvankelijk de scepsis over haar kleding groot maar inmiddels heeft ze de kritieken toch wel overtuigd. Na haar afstuderen maakte ze een paar collecties en ging daarna aan de slag voor Chloe. Het modehuis was op dat moment een beetje in het slop geraakt. Daar maakte ze furore met haar perfect gesneden broeken, die wonderen schijnen te doen voor de standaard probleemgebieden van vrouwen. Natuurlijk beweerden de boze tongen dat dat vooral de verdienste was van haar assistente, Phoebe Philo.

Toch kreeg Stella in 2001 een contract aangeboden bij de Gucci Group. Ze zou een label onder haar eigen naam mogen opstarten. Na veel onderhandelen, McCartney weigert om dierlijke producten zoals leer te gebruiken, kwam het er toch van. Maar haar eerste collectie was niet genoeg om de sceptici de overtuigen. Ze werden er alleen nog maar sceptischer van eigenlijk. De eerste collectie was namelijk nogal ordinair. Denk aan bikini broekjes met de tekst slippery when wet. Toch is ze langzaam maar zeker gegroeid, daarbij gesteund door haar bekende vriendinnen, zoals Madonna en Gwyneth Paltrow. De kleding loopt goed, ze heeft een paar winkels verspreid over de wereld en sinds 2003 een eigen geurtje.

En nu is er dan de samenwerking met H&M. Ik denk dat ik de 10e november mij toch ook maar eens in de ochtenduren naar de H&M zal begeven. Als ze voor de collectie van Lagerfeld al voor de deur lagen, wat voor toestanden moeten dat nu dan wel niet worden? Ook deze keer heb ik natuurlijk de collectie al op internet bekeken. Er zitten hele mooie stukken tussen, zoals prachtig gesneden jasjes en satijnen jurkjes. Ook zitten er weer een paar dingen bij die wat minder zijn, denk aan een satijnen soort van driekwart-broekpak, met knickerbockers als onderkant. Tja, leuk misschien voor een Vogue-feestje in New York, maar kom daar maar eens mee aan op school. Overigens ga ik vooral voor die bekende broeken. Ik wil nu ook wel eens zien of ze hun reputatie verdienen. En ach, het is ook wel leuk om te kunnen zeggen dat je een Stella in je kast hebt hangen.

Maar ik denk dat ik me op school maar gewoon ziek zal melden, en niet de echte reden van mijn afwezigheid zal vertellen…
 
*******************************************************
Symfonieorkest Bellitoni speelt Rachmaninov en Tsjaikowski op 2/12 in
Amsterdam, 3/12 in Utrecht en 4/12 in Den Haag. Bel voor reserveringen
en informatie: 020-4560933.


© 2005 Cass Kamp meer Cass Kamp - meer "Mode"
Bezigheden > Mode
H&M en de fashionista's Cass Kamp
0303 H&M
Herinnert U het zich nog? Het was een paar maanden geleden, het zag er nogal eigenaardig uit en het was zelfs op het nieuws. Karl Lagerfeld, U weet wel, die enigszins excentriek uitziende Duitser die normaal gesproken de kleding voor Chanel ontwerpt, had een uitstapje gemaakt naar de confectiekleding. En wel op verzoek van mijn favoriete winkel, H&M.

Reden voor veel fashionista’s om de dag dat de collectie uitkwam, voor de deur de wacht te houden. Om vervolgens als een stelletje hysterische tantes naar binnen te rennen en te pakken wat ze pakken konden. Ach, erg classy was het niet, maar ze vonden het het waard. Want hoeveel mensen kunnen nu zeggen dat ze een echte Lagerfeld hebben? Dat iedereen kon zien dat het bij de H&M gekocht was, dat stond namelijk ook erg duidelijk op het label, leek niemand te deren. Net zoals dat de kleren eigenlijk niet eens zo mooi waren. En ook dat de kleding voor H&M begrippen nogal aan de dure kant was.

Gelukkig werd dat genante tafereel mij bespaard. En dat dankzij internet. Ik ben doorgaans niet zo’n internetjunkie maar ook ik heb de voordelen ervan inmiddels wel ontdekt. Zo kon je namelijk al ruimschoots van tevoren zien hoe de kleding van Herr Lagerfeld er uitzag en in welke filialen deze verkocht zou worden. Altijd handig, aangezien de kleding niet in alle filialen lag.

Zo had ik achter de computer zittend al snel besloten om vooral geen moeite te doen. De kleding was erg zwart-wit en nogal simpel. Een zwarte broek, een mooi zwart colbertje, niets dat ik nog niet heb. Deze exemplaren waren ongetwijfeld wel wat mooier gesneden, maar zoals ik al zei, daar was de prijs ook naar. Het enige kledingstuk dat ik nog wel leuk vond, was een simpel T-shirtje met een tekening van het hoofd van Mr. Lagerfeld himself erop. Ik weet niet of U hem wel eens gezien hebt, maar knap is anders. Daarom juist was het shirtje zo leuk, mooi van lelijkheid dus.

Maar dat ene shirtje was voor mij niet genoeg om mijn lekker warme bedje te verlaten. En ach, als ik er spijt van zou krijgen, dan was er altijd nog markplaats.nl. Al snel verschenen steeds meer Lagerfeld-for-H&M kledingstukken, aangeboden door fasionista’s die in de haast de verkeerde maat mee hadden gepakt (of zich hadden laten meeslepen en erachter kwamen dat de kleding helemaal niet zo bijzonder was).

Misschien heeft U ook nog meegekregen dat er vervolgens een klein relletje ontstond. H&M had de kleding namelijk ook in grote maten geproduceerd. En Lagerfeld die, sinds hij zelf vele kilo’s af viel, iets tegen de stevigere medemens heeft, was het daar dus niet mee eens. Maar de minder prettige afloop van deze samenwerking weerhield H&M er niet van om met andere designers te gaan samenwerken. Een paar maanden later was het de beurt aan Elio Fiorucci. Deze Italiaan is wat minder bekend als zijn voorganger, maar heeft toch al jaren zijn eigen label, genaamd Fiorucci. Deze collectie vond ik al helemaal niet om warm of koud van te worden. De kleding was wel helemaal in de geest van meneer Fiorucci, kleurrijk en speels. Of zelfs een beetje kinderachtig. Weer geen reden dus om voor de winkel te gaan kamperen. Overigens is de kleding van Fiorucci normaal ook helemaal niet zo duur, dus als je per se een Fiorucci wilt, zijn er wel makkelijker manieren.

Maar nu vrees ik dat ik er ook aan moet geloven. Op 10 november is het namelijk zover: dan ligt de Stella McCartney for H&M collectie in de winkels. Deze Stella McCartney is inderdaad de dochter van. Daardoor was aanvankelijk de scepsis over haar kleding groot maar inmiddels heeft ze de kritieken toch wel overtuigd. Na haar afstuderen maakte ze een paar collecties en ging daarna aan de slag voor Chloe. Het modehuis was op dat moment een beetje in het slop geraakt. Daar maakte ze furore met haar perfect gesneden broeken, die wonderen schijnen te doen voor de standaard probleemgebieden van vrouwen. Natuurlijk beweerden de boze tongen dat dat vooral de verdienste was van haar assistente, Phoebe Philo.

Toch kreeg Stella in 2001 een contract aangeboden bij de Gucci Group. Ze zou een label onder haar eigen naam mogen opstarten. Na veel onderhandelen, McCartney weigert om dierlijke producten zoals leer te gebruiken, kwam het er toch van. Maar haar eerste collectie was niet genoeg om de sceptici de overtuigen. Ze werden er alleen nog maar sceptischer van eigenlijk. De eerste collectie was namelijk nogal ordinair. Denk aan bikini broekjes met de tekst slippery when wet. Toch is ze langzaam maar zeker gegroeid, daarbij gesteund door haar bekende vriendinnen, zoals Madonna en Gwyneth Paltrow. De kleding loopt goed, ze heeft een paar winkels verspreid over de wereld en sinds 2003 een eigen geurtje.

En nu is er dan de samenwerking met H&M. Ik denk dat ik de 10e november mij toch ook maar eens in de ochtenduren naar de H&M zal begeven. Als ze voor de collectie van Lagerfeld al voor de deur lagen, wat voor toestanden moeten dat nu dan wel niet worden? Ook deze keer heb ik natuurlijk de collectie al op internet bekeken. Er zitten hele mooie stukken tussen, zoals prachtig gesneden jasjes en satijnen jurkjes. Ook zitten er weer een paar dingen bij die wat minder zijn, denk aan een satijnen soort van driekwart-broekpak, met knickerbockers als onderkant. Tja, leuk misschien voor een Vogue-feestje in New York, maar kom daar maar eens mee aan op school. Overigens ga ik vooral voor die bekende broeken. Ik wil nu ook wel eens zien of ze hun reputatie verdienen. En ach, het is ook wel leuk om te kunnen zeggen dat je een Stella in je kast hebt hangen.

Maar ik denk dat ik me op school maar gewoon ziek zal melden, en niet de echte reden van mijn afwezigheid zal vertellen…
 
*******************************************************
Symfonieorkest Bellitoni speelt Rachmaninov en Tsjaikowski op 2/12 in
Amsterdam, 3/12 in Utrecht en 4/12 in Den Haag. Bel voor reserveringen
en informatie: 020-4560933.
© 2005 Cass Kamp
powered by CJ2