archiefvorig nr.lopend nr.

Bezigheden > Lopen delen printen terug
Ach Heer Frits Hoorweg

1618BZ Klompenpad1Het werd tijd om ook eens zo’n klompenpad, een Utrechtse specialiteit, te gaan uitproberen. Als je de Maarnse Berg (op het topje daarvan bivakkeren wij vooral ‘s zomers) afdaalt is er een ruime keuze. Het Overlangbroeksepad leek me wel wat en ik nam mij voor een flink stuk ervan te lopen. Het pad is in totaal 11 kilometer lang en het eindigt in Wijk bij Duurstede, maar het eerste stuk leek mij eigenlijk het interessantste. Daar gaat de Utrechtse Heuvelrug namelijk geleidelijk over in polderlandschap en oogt de landbouw nog heel vriendelijk.

Mijn fiets stalde ik bij Albert Heijn in Doorn, om vandaar naar Het Wapen van Sandenburg te lopen, een van de mogelijke startpunten volgens de aardig vormgegeven brochure (die je op allerlei plekken in de omgeving voor twee euro kunt aanschaffen). Op weg erheen, langs de Rijksstraatweg, kwam ik een oud stel tegen (ook wandelaars) die op zoek waren naar de Maarsbergseweg. Helaas stond die niet aangegeven op het plattegrondje in mijn brochure. Na enig vruchteloos heen en weer gepraat namen we weer afscheid en liepen zij door in de richting van Doorn. Later bleek mij dat ze beter de andere kant op hadden kunnen gaan, dat besef zorgde de hele dag voor een licht schuldgevoel en fantasieën over echtelijke ruzies.

Aan de overkant van de Straatweg, achter het Wapen ging de tocht het bos in. Eerst nog over een weggetje waar af en toe een auto langskwam, maar al na het eerste ‘knooppunt’ werd dat heel anders. De weggetjes werden nog kleiner en waren vaak onverhard, of iets tussen verhard en onverhard in. Al gauw was er niet langer sprake van bos, maar van zo’n typisch overgangsgebied: akkers met vrij veel bomen er omheen. Vervolgens kwam ik alleen bij de knooppunten nog weleens fietsers tegen, omdat die daar blijkbaar om een of andere reden ook moesten zijn. Je kunt daar van allerlei informatie tot je nemen, niet alleen over waar je je bevindt. Tot de 12e eeuw had het water hier in en om de Langbroekerwetering vrij spel, maar nadat Bisschop Godebald de Kromme Rijn bij Wijk bij Duurstede had afgedamd veranderde dat1618BZ Klompenpad2 geleidelijk. In verschillende fasen werd dit gebied vervolgens ingepolderd.

Verder is het wel aardig te vermelden dat men deze wandeling heeft opgedragen aan een beroemde dichter uit de streek: Gerrit Achterberg. Bij ieder knooppunt krijg je een gedicht van hem voorgeschoteld. Eerlijk gezegd had ik aan deze dichter nog nooit veel aandacht besteed. Van grote afstand leek het mij iemand die de bijbel te serieus had genomen en daar erg van in de war was geraakt. Maar nu ik een paar van die gedichten in de buitenlucht tot mij heb genomen ben ik hem toch wel gaan waarderen. Hier en daar meende ik zelfs iets te onderkennen dat op humor leek. Zie bijvoorbeeld het eerste vers van ‘Rentmeester’:

Duistere cijfers in zijn brillenglazen,
Kijkt de rentmeester op uit kasboeken
wanneer ik binnenkom. Hij is aan ’t zoeken
naar een deficit, verloren in de mazen

Maar ja, een Vrolijke Frans was het natuurlijk niet en hij had er ook weinig reden toe. Verderop begon ik mij van de weeromstuit zorgen te maken over de eikenprocessierups. Wat waren dit eigenlijk voor bomen? Gelukkig had ik mijn korte broek niet aan, maar ja, m’n armen waren misschien ook wel een aantrekkelijke prooi. Zou Gerrit A. een gedicht hebben kunnen maken op het beestje met die lange naam?
Ik doe in gedachten een paar pogingen, maar kom niet verder dan een haiku:

Heer rijmt er dan niks
Op eikenprocessierups?
Niet zeuren joh, hups!


Nadat ik de Gooyer Wetering over was gestoken ging het klompenpad over landgoed Sandenburg. De wandelaars worden er via een klein pad om het landhuis heen geleid. Door de bomen heen ziet het er idyllisch uit. Vervolgens steekt het pad de Langbroekerwetering over en gaat dan linksaf over de Langbroekerdijk. Daar ging ik rechtsaf om te kijken of er iets te eten en te drinken te krijgen was in Langbroek. In ieder geval komt daar af en toe een bus langs die naar Doorn rijdt, wist ik.

Zie: www.klompenpaden.nl

---------
Het eerste plaatje is van Katharina Kouwenhoven
De foto is van de schrijver


© 2019 Frits Hoorweg meer Frits Hoorweg - meer "Lopen" -
Bezigheden > Lopen
Ach Heer Frits Hoorweg
1618BZ Klompenpad1Het werd tijd om ook eens zo’n klompenpad, een Utrechtse specialiteit, te gaan uitproberen. Als je de Maarnse Berg (op het topje daarvan bivakkeren wij vooral ‘s zomers) afdaalt is er een ruime keuze. Het Overlangbroeksepad leek me wel wat en ik nam mij voor een flink stuk ervan te lopen. Het pad is in totaal 11 kilometer lang en het eindigt in Wijk bij Duurstede, maar het eerste stuk leek mij eigenlijk het interessantste. Daar gaat de Utrechtse Heuvelrug namelijk geleidelijk over in polderlandschap en oogt de landbouw nog heel vriendelijk.

Mijn fiets stalde ik bij Albert Heijn in Doorn, om vandaar naar Het Wapen van Sandenburg te lopen, een van de mogelijke startpunten volgens de aardig vormgegeven brochure (die je op allerlei plekken in de omgeving voor twee euro kunt aanschaffen). Op weg erheen, langs de Rijksstraatweg, kwam ik een oud stel tegen (ook wandelaars) die op zoek waren naar de Maarsbergseweg. Helaas stond die niet aangegeven op het plattegrondje in mijn brochure. Na enig vruchteloos heen en weer gepraat namen we weer afscheid en liepen zij door in de richting van Doorn. Later bleek mij dat ze beter de andere kant op hadden kunnen gaan, dat besef zorgde de hele dag voor een licht schuldgevoel en fantasieën over echtelijke ruzies.

Aan de overkant van de Straatweg, achter het Wapen ging de tocht het bos in. Eerst nog over een weggetje waar af en toe een auto langskwam, maar al na het eerste ‘knooppunt’ werd dat heel anders. De weggetjes werden nog kleiner en waren vaak onverhard, of iets tussen verhard en onverhard in. Al gauw was er niet langer sprake van bos, maar van zo’n typisch overgangsgebied: akkers met vrij veel bomen er omheen. Vervolgens kwam ik alleen bij de knooppunten nog weleens fietsers tegen, omdat die daar blijkbaar om een of andere reden ook moesten zijn. Je kunt daar van allerlei informatie tot je nemen, niet alleen over waar je je bevindt. Tot de 12e eeuw had het water hier in en om de Langbroekerwetering vrij spel, maar nadat Bisschop Godebald de Kromme Rijn bij Wijk bij Duurstede had afgedamd veranderde dat1618BZ Klompenpad2 geleidelijk. In verschillende fasen werd dit gebied vervolgens ingepolderd.

Verder is het wel aardig te vermelden dat men deze wandeling heeft opgedragen aan een beroemde dichter uit de streek: Gerrit Achterberg. Bij ieder knooppunt krijg je een gedicht van hem voorgeschoteld. Eerlijk gezegd had ik aan deze dichter nog nooit veel aandacht besteed. Van grote afstand leek het mij iemand die de bijbel te serieus had genomen en daar erg van in de war was geraakt. Maar nu ik een paar van die gedichten in de buitenlucht tot mij heb genomen ben ik hem toch wel gaan waarderen. Hier en daar meende ik zelfs iets te onderkennen dat op humor leek. Zie bijvoorbeeld het eerste vers van ‘Rentmeester’:

Duistere cijfers in zijn brillenglazen,
Kijkt de rentmeester op uit kasboeken
wanneer ik binnenkom. Hij is aan ’t zoeken
naar een deficit, verloren in de mazen

Maar ja, een Vrolijke Frans was het natuurlijk niet en hij had er ook weinig reden toe. Verderop begon ik mij van de weeromstuit zorgen te maken over de eikenprocessierups. Wat waren dit eigenlijk voor bomen? Gelukkig had ik mijn korte broek niet aan, maar ja, m’n armen waren misschien ook wel een aantrekkelijke prooi. Zou Gerrit A. een gedicht hebben kunnen maken op het beestje met die lange naam?
Ik doe in gedachten een paar pogingen, maar kom niet verder dan een haiku:

Heer rijmt er dan niks
Op eikenprocessierups?
Niet zeuren joh, hups!


Nadat ik de Gooyer Wetering over was gestoken ging het klompenpad over landgoed Sandenburg. De wandelaars worden er via een klein pad om het landhuis heen geleid. Door de bomen heen ziet het er idyllisch uit. Vervolgens steekt het pad de Langbroekerwetering over en gaat dan linksaf over de Langbroekerdijk. Daar ging ik rechtsaf om te kijken of er iets te eten en te drinken te krijgen was in Langbroek. In ieder geval komt daar af en toe een bus langs die naar Doorn rijdt, wist ik.

Zie: www.klompenpaden.nl

---------
Het eerste plaatje is van Katharina Kouwenhoven
De foto is van de schrijver
© 2019 Frits Hoorweg
powered by CJ2