archiefvorig nr.lopend nr.

Bezigheden > Lopen delen printen terug
Voortaan alleen nog in de sportschool Dik Kruithof

1418BZ OoijWandelen, nee dat is nooit mijn hobby geweest. Mijn vriend de hoofdredacteur wandelt graag en de langste wandelingen die ik mij herinner zijn dan ook in zijn gezelschap gemaakt. In moordend tempo vele kilometers over de Veluwe, eens een heel stuk bij Oranjewoud door een nat bos en in de regen terug. En niet te vergeten lange wandelingen door Londen en Dublin.

De afgelopen maanden heb ik weer twee keer gewandeld. Andere vrienden nodigden ons uit voor een lunch in Oortjeshekken, een legendarisch hotel in de Ooijpolder bij Nijmegen. In mijn studietijd heb ik twee maanden een praktijkplaats in Nijmegen gehad, maar was de stad nooit uit geweest. Nu zou het er dus van komen. We hebben er een overnachting aangeplakt en kregen door dat er in de Leunstoel een mooi verhaal over stond. Bleek namelijk dat de hoofdredacteur ook hier onze voorganger was geweest. Hij had er overnacht en er een mooi verslag van gemaakt. Daar was echter een vraag open gebleven:

Ik was ondergebracht in Kamer 12, genaamd ‘De Opgang’, volgens een informatiepaneel aan de muur ook wel het ‘schrijverskamertje’ genoemd, omdat ‘menig schrijver hier langere tijd heeft vertoefd en zijn boeken heeft geschreven’. 'O ja, wie dan?’ kon ik natuurlijk niet nalaten te vragen. Die vraag bleek niet een, twee, drie te beantwoorden. Uiteindelijk werd met enige aarzeling de naam Hermans genoemd. Te vrezen valt dat het niet om W.F. gaat, maar om Toon, zoals bekend een niet onverdienstelijke cabaretier (en dichter). 

Onze vrienden sliepen deze keer in De Opgang en daarom lag het voor de hand om de vraag welke schrijver er vertoefd had weer te stellen. Deze keer kwam als antwoord: Herman Finkers en Midas Dekkers. Omdat de naam Herman in beide antwoorden terugkomt lijkt Herman Finkers me een veiliger veronderstelling1418BZ Oortjeshekken dan Toon Hermans..

De website ‘Wandelen in de Ooijpolder’ (die was er al voor ik de titel van dit verhaal opschreef!) geeft informatie over het andere antwoord: Oortjeshekken is een hotel-restaurant-huiskamercafé dat een prachtige ligging heeft aan de Bizonbaai. Jarenlang was dit de thuishaven voor de uitzendingen van de bekende bioloog Midas Dekkers.
Oortjeshekken is een leuk hotel om te verblijven. Het is een oud gebouw en door de ligging aan de dijk zijn er verschillende niveaus die door vrij smalle trappen verbonden zijn. De toevoeging huiskamercafé aan het hotel-restaurant geeft een goede aanduiding van de kwaliteit.

Wij wandelden vanuit Oortjeshekken langs het hoogwatermonument en over de Spruitenkamp en de Hezelstraat, waar het merkwaardige verschijnsel ‘asverspringing’ door een waarschuwingsbord wordt aangekondigd. Nader onderzoek wees uit dat het een maatregel is om vooral zwaar verkeer langzamer te laten rijden. Er zijn veel sporen van de oude steenfabricage te vinden in het landschap: onderdoorgangen voor steentreintjes, oude machines etc. Voor mensen van het vlakke land is het een afwisselend landschap met prachtig binnenwater en oudhollandse taferelen van luie runderen aan het water. Het was prachtig weer.

De tweede wandeling was van station Driebergen, in hoog tempo, naar de Maarnse Berg, waarbij ik er honderd meter achteraan sukkelde. Toen we er bijna waren begon het te regenen en probeerde ik een bocht af te snijden over een grasveld, of beter: bosweiland.
Dat liep zo moeizaam dat ik bij aankomst belangstellend werd gevraagd of het wel goed ging, want ik liep toch wel erg scheef.

Sindsdien loop ik alleen nog maar in de sportschool, op een lopende band. Gaat prima.

--------
De foto's zijn van de schrijver


© 2017 Dik Kruithof meer Dik Kruithof - meer "Lopen" -
Bezigheden > Lopen
Voortaan alleen nog in de sportschool Dik Kruithof
1418BZ OoijWandelen, nee dat is nooit mijn hobby geweest. Mijn vriend de hoofdredacteur wandelt graag en de langste wandelingen die ik mij herinner zijn dan ook in zijn gezelschap gemaakt. In moordend tempo vele kilometers over de Veluwe, eens een heel stuk bij Oranjewoud door een nat bos en in de regen terug. En niet te vergeten lange wandelingen door Londen en Dublin.

De afgelopen maanden heb ik weer twee keer gewandeld. Andere vrienden nodigden ons uit voor een lunch in Oortjeshekken, een legendarisch hotel in de Ooijpolder bij Nijmegen. In mijn studietijd heb ik twee maanden een praktijkplaats in Nijmegen gehad, maar was de stad nooit uit geweest. Nu zou het er dus van komen. We hebben er een overnachting aangeplakt en kregen door dat er in de Leunstoel een mooi verhaal over stond. Bleek namelijk dat de hoofdredacteur ook hier onze voorganger was geweest. Hij had er overnacht en er een mooi verslag van gemaakt. Daar was echter een vraag open gebleven:

Ik was ondergebracht in Kamer 12, genaamd ‘De Opgang’, volgens een informatiepaneel aan de muur ook wel het ‘schrijverskamertje’ genoemd, omdat ‘menig schrijver hier langere tijd heeft vertoefd en zijn boeken heeft geschreven’. 'O ja, wie dan?’ kon ik natuurlijk niet nalaten te vragen. Die vraag bleek niet een, twee, drie te beantwoorden. Uiteindelijk werd met enige aarzeling de naam Hermans genoemd. Te vrezen valt dat het niet om W.F. gaat, maar om Toon, zoals bekend een niet onverdienstelijke cabaretier (en dichter). 

Onze vrienden sliepen deze keer in De Opgang en daarom lag het voor de hand om de vraag welke schrijver er vertoefd had weer te stellen. Deze keer kwam als antwoord: Herman Finkers en Midas Dekkers. Omdat de naam Herman in beide antwoorden terugkomt lijkt Herman Finkers me een veiliger veronderstelling1418BZ Oortjeshekken dan Toon Hermans..

De website ‘Wandelen in de Ooijpolder’ (die was er al voor ik de titel van dit verhaal opschreef!) geeft informatie over het andere antwoord: Oortjeshekken is een hotel-restaurant-huiskamercafé dat een prachtige ligging heeft aan de Bizonbaai. Jarenlang was dit de thuishaven voor de uitzendingen van de bekende bioloog Midas Dekkers.
Oortjeshekken is een leuk hotel om te verblijven. Het is een oud gebouw en door de ligging aan de dijk zijn er verschillende niveaus die door vrij smalle trappen verbonden zijn. De toevoeging huiskamercafé aan het hotel-restaurant geeft een goede aanduiding van de kwaliteit.

Wij wandelden vanuit Oortjeshekken langs het hoogwatermonument en over de Spruitenkamp en de Hezelstraat, waar het merkwaardige verschijnsel ‘asverspringing’ door een waarschuwingsbord wordt aangekondigd. Nader onderzoek wees uit dat het een maatregel is om vooral zwaar verkeer langzamer te laten rijden. Er zijn veel sporen van de oude steenfabricage te vinden in het landschap: onderdoorgangen voor steentreintjes, oude machines etc. Voor mensen van het vlakke land is het een afwisselend landschap met prachtig binnenwater en oudhollandse taferelen van luie runderen aan het water. Het was prachtig weer.

De tweede wandeling was van station Driebergen, in hoog tempo, naar de Maarnse Berg, waarbij ik er honderd meter achteraan sukkelde. Toen we er bijna waren begon het te regenen en probeerde ik een bocht af te snijden over een grasveld, of beter: bosweiland.
Dat liep zo moeizaam dat ik bij aankomst belangstellend werd gevraagd of het wel goed ging, want ik liep toch wel erg scheef.

Sindsdien loop ik alleen nog maar in de sportschool, op een lopende band. Gaat prima.

--------
De foto's zijn van de schrijver
© 2017 Dik Kruithof
powered by CJ2