archiefvorig nr.lopend nr.

Bezigheden > Lopen delen printen terug
Lichtfestival kan nog beter! Katharina Kouwenhoven

1206BZ VuurNet als vorig jaar en het jaar daarvoor organiseerde de gemeente Amsterdam in december het zogenaamde Lichtfestival. Dat bestaat uit objecten en projecties die licht uitstralen en her en der verspreid zijn opgesteld, voornamelijk in een van de mooiste buurten van Amsterdam, de Plantagebuurt. Het is de bedoeling om een wandeling te maken langs deze pracht, volgens een aangegeven route, maar je kunt ook je eigen weg kiezen. Dat is zelfs aan te raden, want de voorgeschreven route is veel te druk.

Er zijn ook objecten die op het water drijven en om die te bewonderen kun je een boottocht maken. Wel leuk, maar erg duur. Als je ze allemaal wilt zien, moet je wel varen, want anders blijven ze onzichtbaar.
Ik vind het een magnifiek idee om licht te brengen in de donkere dagen van december. Het draagt bij aan een onmiddellijke verbetering van je humeur. De uitvoering laat echter wel wat te wensen over.

Er waren evident minder objecten opgesteld dan vorig jaar en dus waren er veel open plekken. Dat is vervelend op zo'n wandeling in het duister, waar je op bepaalde punten geen hand voor ogen kon zien. Het is met de huidige technische middelen helemaal niet moeilijk een lichtobject te maken; overal kun je ledlampjes opplakken, inschroeven of ophangen. Een kind kan de was doen en dat bleek uit de objecten in een stukje tuin achter de Hermitage, die door schoolklassen gemaakt waren. Sommige heel leuk en vindingrijk, andere rotzooi; kennelijk geen creatieve meester. Het is dus raadselachtig dat er niet veel meer objecten waren.
De mooiste en meest aansprekende objecten hebben het nodige volume, zodat er wat te zien valt. Veel objecten daarentegen waren te klein; de projecties op bomen in de Henri Polaklaan zo nietig dat ze bijna niet opvielen.

Artis deed ook mee, zodat je het nieuwe Artisplein en de nieuwe Plantage kon bewonderen, als je daar nog niet geweest was. In het donker is het echter lastig om een indruk te krijgen van dat nieuwe gebied.
De Hortus stal de show met rood oplichtende slangen in het water, die aan en afdreven, afhankelijk van de bewegingen van de omstanders. Het Wertheimparkje moest het doen met één groot object en verder duisternis.

Voor volgend jaar zou ik de organisatie aan willen raden de objecten van voorgaande jaren weer te plaatsen en aan te vullen met nieuwe. Dan ontstaat er een steeds grotere dichtheid aan objecten en dus meer licht en meer zicht. Voor de kinderen zou dat zeker een verbetering zijn. Die beginnen zich te vervelen als er honderd meter lang niets te zien is, terwijl ze voor de hele wandeling wel bijna twee uur moeten lopen.
Zijn die objecten, het is tenslotte kunst, op zichzelf de moeite waard? Het is, zoals gezegd, een opbeurende vorm van kunst, maar 'mooi' of 'lelijk' is er eigenlijk niet op van toepassing. Het ligt meer in de sfeer van kermis of bloemencorso, of carnaval misschien. Leuk als je er voor in de stemming bent, esthetisch verantwoord zelden, op een paar uitzonderingen na.

Volgend jaar moet het weer wat grootser en het mag best wat kosten, want het is een geweldige publiekstrekker. In december allemaal een avondje naar Amsterdam en in de Hortus glühwein drinken. Wat wil je nog meer in de donkere dagen voor de Kerst.

----------------------------------------------------
Het plaatje is van Katharina Kouwenhoven
---------------------------------------------
Bestel uw boeken, CD’s en veel meer
bij bolcom via de banner rechts.
Dan steunt u De Leunstoel


© 2015 Katharina Kouwenhoven meer Katharina Kouwenhoven - meer "Lopen" -
Bezigheden > Lopen
Lichtfestival kan nog beter! Katharina Kouwenhoven
1206BZ VuurNet als vorig jaar en het jaar daarvoor organiseerde de gemeente Amsterdam in december het zogenaamde Lichtfestival. Dat bestaat uit objecten en projecties die licht uitstralen en her en der verspreid zijn opgesteld, voornamelijk in een van de mooiste buurten van Amsterdam, de Plantagebuurt. Het is de bedoeling om een wandeling te maken langs deze pracht, volgens een aangegeven route, maar je kunt ook je eigen weg kiezen. Dat is zelfs aan te raden, want de voorgeschreven route is veel te druk.

Er zijn ook objecten die op het water drijven en om die te bewonderen kun je een boottocht maken. Wel leuk, maar erg duur. Als je ze allemaal wilt zien, moet je wel varen, want anders blijven ze onzichtbaar.
Ik vind het een magnifiek idee om licht te brengen in de donkere dagen van december. Het draagt bij aan een onmiddellijke verbetering van je humeur. De uitvoering laat echter wel wat te wensen over.

Er waren evident minder objecten opgesteld dan vorig jaar en dus waren er veel open plekken. Dat is vervelend op zo'n wandeling in het duister, waar je op bepaalde punten geen hand voor ogen kon zien. Het is met de huidige technische middelen helemaal niet moeilijk een lichtobject te maken; overal kun je ledlampjes opplakken, inschroeven of ophangen. Een kind kan de was doen en dat bleek uit de objecten in een stukje tuin achter de Hermitage, die door schoolklassen gemaakt waren. Sommige heel leuk en vindingrijk, andere rotzooi; kennelijk geen creatieve meester. Het is dus raadselachtig dat er niet veel meer objecten waren.
De mooiste en meest aansprekende objecten hebben het nodige volume, zodat er wat te zien valt. Veel objecten daarentegen waren te klein; de projecties op bomen in de Henri Polaklaan zo nietig dat ze bijna niet opvielen.

Artis deed ook mee, zodat je het nieuwe Artisplein en de nieuwe Plantage kon bewonderen, als je daar nog niet geweest was. In het donker is het echter lastig om een indruk te krijgen van dat nieuwe gebied.
De Hortus stal de show met rood oplichtende slangen in het water, die aan en afdreven, afhankelijk van de bewegingen van de omstanders. Het Wertheimparkje moest het doen met één groot object en verder duisternis.

Voor volgend jaar zou ik de organisatie aan willen raden de objecten van voorgaande jaren weer te plaatsen en aan te vullen met nieuwe. Dan ontstaat er een steeds grotere dichtheid aan objecten en dus meer licht en meer zicht. Voor de kinderen zou dat zeker een verbetering zijn. Die beginnen zich te vervelen als er honderd meter lang niets te zien is, terwijl ze voor de hele wandeling wel bijna twee uur moeten lopen.
Zijn die objecten, het is tenslotte kunst, op zichzelf de moeite waard? Het is, zoals gezegd, een opbeurende vorm van kunst, maar 'mooi' of 'lelijk' is er eigenlijk niet op van toepassing. Het ligt meer in de sfeer van kermis of bloemencorso, of carnaval misschien. Leuk als je er voor in de stemming bent, esthetisch verantwoord zelden, op een paar uitzonderingen na.

Volgend jaar moet het weer wat grootser en het mag best wat kosten, want het is een geweldige publiekstrekker. In december allemaal een avondje naar Amsterdam en in de Hortus glühwein drinken. Wat wil je nog meer in de donkere dagen voor de Kerst.

----------------------------------------------------
Het plaatje is van Katharina Kouwenhoven
---------------------------------------------
Bestel uw boeken, CD’s en veel meer
bij bolcom via de banner rechts.
Dan steunt u De Leunstoel
© 2015 Katharina Kouwenhoven
powered by CJ2