Vanuit de trein, van Den Haag naar Amsterdam, heb ik er vaak met interesse naar zitten kijken: het Westerpark, met de gerestaureerde overblijfselen van de Westergasfabriek. Heel langzaam vormde zich zo het voornemen daar eens doorheen te lopen.

Hoe vaak zal het geweest zijn? De laatste tien jaar reis ik voor het werk vrijwel altijd met de trein. Gemiddeld moet ik zo’n twee keer in de maand iets in Amsterdam doen, met uitzondering van de zomermaanden. Ik ben namelijk organisatieadviseur en in de zomermaanden liggen de meeste projecten stil (dankzij de vakantiespreiding). Volgens een snelle rekensom ben ik er de afgelopen jaren dus 200 keer heen gereden, en weer terug natuurlijk.

In mijn werk moet ik, bij gebrek aan echte gegevens, wel meer terugvallen op dit soort ruwe schattingen. Als je vervolgens echt gaat meten, blijkt vaak dat de schatting er ver naast zat, soms meer dan 100%. Maar niet getreurd, je moet wát.

Goed, ik maakte dus op een druilerige zondag een wandeling die ik in gedachten al heel vaak had gemaakt. Het laatste zetje kreeg ik door een aardig boekje van Leo Platvoet, uit de serie ‘Stappen door de nieuwe stad’. De hele uit 1999 daterende serie is bij De Slegte terecht gekomen. Het thema van de boekjes is ‘de jongste woningbouw’. In het deeltje over Amsterdam West is interessante, hoewel misschien enigszins gedateerde, informatie te vinden over het Westerpark en de bebouwing rondom.

Er worden vier wandelingen in beschreven: Oud-West (1), Westerpark (2), De Baarsjes (3) en Bos en Lommer (4). Ik combineerde een deel van route 4 met een deel van route 2. Overigens zonder mij al te veel van de exacte route aan te trekken. Dat is bij een stadswandeling meestal niet aan te raden. Je bent dan zo bezig met de beschrijving, dat kijken naar de omgeving erbij inschiet. Beter is het vooraf de beschrijving te lezen, vervolgens op het gevoel te lopen en na afloop nog eens na te kijken wat je eigenlijk hebt gezien.

Hoewel ik een bloedhekel aan apparaten heb valt niet te ontkennen dat een bandje of zoiets met aanwijzingen bij een stadswandeling wel handig zou zijn. Helaas is een ‘oortje’ dan onmisbaar en daardoor mis je een deel van de omgevingsgeluiden. Wat mij betreft een bezwaar, maar voor velen blijkbaar niet want ik zie steeds meer mensen met zo’n ding, of zelfs met een koptelefoon, waardoor je helemaal niets meer hoort. Maar het is theorie want zo’n bandje bestaat niet.

Om er echt mijn eigen wandeling van te maken stapte ik op station Amsterdam Sloterdijk uit de trein. Tussen de verlaten kantoorgebouwen ten oosten van de ringweg heerste zondagsrust. Links en rechts wipten konijnen door het schaarse gras. Zelfs op het talud van de A10 was het een drukte van belang. Leuk, maar als die konijnen allemaal een hol graven krijgen we daar nog last mee.

Aan de andere kant van de A10 liggen de laatste resten van het dorp Sloterdijk. Het uit 1664 daterende kerkje (religieus erfgoed heet het tegenwoordig) doet nu dienst als vergaderruimte en trouwzaal. Aardig wel, dat Sloterdijk, maar het is haast niets, je bent er zo weer uit.

Vervolgens liep ik over de Admiraal de Ruyterweg en door een paar straten ten noorden daarvan. Volgens het boekje architectonisch een interessante buurt, maar hij deed me aan mevrouw Vogelaar denken en dat doe ik liever niet.

Leuk werd het wat mij betreft pas toen ik het Westelijk Marktkanaal over was. Daar ligt een mooie begraafplaats (Vredenhof) en er achter een woonwijkje, gebouwd op het oude terrein van de Gemeentewaterleiding. Daar zijn rond de typische watertoren, die nog dienst doet als noodvoorziening, en een paar oude gebouwen (pompgebouw en magazijn, nu grotendeels grand-café) karakteristieke flats gebouwd, binnen een samenhangend plan van Kees Christiaanse.

Op naar het eigenlijke doel van de wandeling: het Westerpark. Ook hier veel industrieel erfgoed, onder andere een oude gashouder en het enorme zuiveringsgebouw. Interessant, mooi. Volgens het boekje hebben de gebouwen een culturele functie gekregen.

Waarom krijg ik jeuk van zo’n mededeling?

Als je zulke gebouwen wilt behouden, en dat wil ik ook graag, moet je er iets mee. Je kunt ze moeilijk leeg laten staan. Dus worden er toneelvoorstellingen gegeven en manifestaties. Toen ik er langs kwam schreven kinderen zich in voor een activiteit die voor mij geen duidelijke gestalte kreeg. Maar, niet zeuren: op naar het Westerpark! Je kunt er ook gewoon wandelen.

 

*********************************

Alles over wandelen op www.wandelpad.nl