archiefvorig nr.lopend nr.

Bezigheden > Koken delen printen terug
In de beperking toont zich de meester Maeve van der Steen

1712BZ SelderijIn der Beschränkung zeigt sich erst der Meister, und das Gesetz nur kann uns Freiheit geben. Dat tweede deel van het citaat is nieuw voor mij maar op dit moment ook wel toepasselijk. Hartelijk dank meester Goethe.
In de beperking toont zich de meester’ hoorde ik voor het eerst op de middelbare school (tegenwoordig kortweg middelbare genoemd).
Geen idee meer van welke leraar. Zonder het woord ‘eerst’ ertussen trouwens, wat ook een beter ritme geeft. Hij legde het in ieder geval goed uit: pas als je beperkt wordt, kun je laten zien wat je in je mars hebt.

Ik wil zelfs graag beperkt worden, ik word dol van een overvloed aan spullen, ruimte, informatie en tijd. Liever één fijn tijdschrift om te lezen, met desnoods hier en daar een artikel dat me niet zo aanspreekt, dan een stapel om koortsachtig doorheen te bladeren op zoek naar iets interessants. Geef mij een paar uur om een stukje te schrijven in plaats van twee dagen, ik houd van een deadline. Je kan wel eeuwig blijven twijfelen over een zin.

Een te volle ijskast maakt me ook onrustig, het moet op, wat doe ik met al dat eten? De meeste mensen vinden het juist prachtig om veel te hebben, maar voor mij geldt: less is more, zoals Goethes citaat een beetje erg vrij werd vertaald in Lyricstranslate.com.

Goed, ik heb eindelijk mijn zin. Omdat het in deze tijden niet prettig is om elke dag naar de winkel te gaan, moeten we het maar even doen met wat er is. Zie maar eens wat je gaat doen met een wortel en een ui. Nee, we hoeven echt niet naar de supermarkt vandaag. Ga maar eens opmaken wat er al jaren staat. Ja, ook dat blik kastanjepuree! Hoe maakte mijn Hongaarse schoonmoeder dat toetje ook weer, mengen met slagroom of met geklopt eiwit? Loodzwaar was het, dat weet ik nog wel. Oh, volgens de datum is die kastanjepuree nog twee jaar goed, die maken we volgende week dan maar open. Of volgende maand … kijk daar ga je al.

Maar wat ligt daar nu nog in de groentenla, selderij! Wanneer had ik die gekocht en waarom ook weer? Ach natuurlijk, om één stengel te gebruiken voor de soffrito, om de tomatensaus mee te starten toen we lasagne maakten. Gelukkig, de selderij is nog redelijk knapperig en niet verlept. Dat is namelijk het lot van de meeste struiken bleekselderij wereldwijd en vooral in Amerika, verleppen en vervolgens in de vuilnisbak gegooid worden. Ik heb het gezien in een documentaire over weggegooid voedsel, vooral de groenten moesten het ontgelden en van de groenten voornamelijk de arme bleekselderij. Je ziet het als in een gelikte commercial voor je, het sportieve meisje koopt die heerlijk frisgroene stelen om op te knabbelen na het rondje hardlopen, maar besluit thuis toch een bak chocolade-ijs leeg te lepelen. En na een week gooit ze de selderij schuldbewust in de vuilnisbak.

Wij niet, we zoeken een nieuw recept, al is gekookte selderij met een klontje boter of een paar lepels geraspte kaas ook al heel lekker.

Vandaag iets extra fris en gezonds. Pronta in un lampo! (klaar in een wip).

Spoel de selderij goed af en snijd de stelen in stukken van een centimeter of zes lang. Blaadjes voor iets anders bewaren.
Kook in niet te veel water gaar in een vijftien à twintig minuten.
Smelt een fijngesneden teentje knoflook in een braadpannetje of koekenpan in een dun laagje olijfolie.
Stort de afgegoten selderij erbij en roer er het sap van een citroen door.
Bestrooi met een handje gewassen en fijngesneden peterselie. Omscheppen.

Smaakt bij van alles, maar vooral bij vis.
Drink erbij wat nog op moet. Wist je bijvoorbeeld dat je bier ook geen maanden moet bewaren? Santé, dit keer ook in de letterlijke betekenis.

------
Het plaatje is van Katharina Kouwenhoven


© 2020 Maeve van der Steen meer Maeve van der Steen - meer "Koken" -
Bezigheden > Koken
In de beperking toont zich de meester Maeve van der Steen
1712BZ SelderijIn der Beschränkung zeigt sich erst der Meister, und das Gesetz nur kann uns Freiheit geben. Dat tweede deel van het citaat is nieuw voor mij maar op dit moment ook wel toepasselijk. Hartelijk dank meester Goethe.
In de beperking toont zich de meester’ hoorde ik voor het eerst op de middelbare school (tegenwoordig kortweg middelbare genoemd).
Geen idee meer van welke leraar. Zonder het woord ‘eerst’ ertussen trouwens, wat ook een beter ritme geeft. Hij legde het in ieder geval goed uit: pas als je beperkt wordt, kun je laten zien wat je in je mars hebt.

Ik wil zelfs graag beperkt worden, ik word dol van een overvloed aan spullen, ruimte, informatie en tijd. Liever één fijn tijdschrift om te lezen, met desnoods hier en daar een artikel dat me niet zo aanspreekt, dan een stapel om koortsachtig doorheen te bladeren op zoek naar iets interessants. Geef mij een paar uur om een stukje te schrijven in plaats van twee dagen, ik houd van een deadline. Je kan wel eeuwig blijven twijfelen over een zin.

Een te volle ijskast maakt me ook onrustig, het moet op, wat doe ik met al dat eten? De meeste mensen vinden het juist prachtig om veel te hebben, maar voor mij geldt: less is more, zoals Goethes citaat een beetje erg vrij werd vertaald in Lyricstranslate.com.

Goed, ik heb eindelijk mijn zin. Omdat het in deze tijden niet prettig is om elke dag naar de winkel te gaan, moeten we het maar even doen met wat er is. Zie maar eens wat je gaat doen met een wortel en een ui. Nee, we hoeven echt niet naar de supermarkt vandaag. Ga maar eens opmaken wat er al jaren staat. Ja, ook dat blik kastanjepuree! Hoe maakte mijn Hongaarse schoonmoeder dat toetje ook weer, mengen met slagroom of met geklopt eiwit? Loodzwaar was het, dat weet ik nog wel. Oh, volgens de datum is die kastanjepuree nog twee jaar goed, die maken we volgende week dan maar open. Of volgende maand … kijk daar ga je al.

Maar wat ligt daar nu nog in de groentenla, selderij! Wanneer had ik die gekocht en waarom ook weer? Ach natuurlijk, om één stengel te gebruiken voor de soffrito, om de tomatensaus mee te starten toen we lasagne maakten. Gelukkig, de selderij is nog redelijk knapperig en niet verlept. Dat is namelijk het lot van de meeste struiken bleekselderij wereldwijd en vooral in Amerika, verleppen en vervolgens in de vuilnisbak gegooid worden. Ik heb het gezien in een documentaire over weggegooid voedsel, vooral de groenten moesten het ontgelden en van de groenten voornamelijk de arme bleekselderij. Je ziet het als in een gelikte commercial voor je, het sportieve meisje koopt die heerlijk frisgroene stelen om op te knabbelen na het rondje hardlopen, maar besluit thuis toch een bak chocolade-ijs leeg te lepelen. En na een week gooit ze de selderij schuldbewust in de vuilnisbak.

Wij niet, we zoeken een nieuw recept, al is gekookte selderij met een klontje boter of een paar lepels geraspte kaas ook al heel lekker.

Vandaag iets extra fris en gezonds. Pronta in un lampo! (klaar in een wip).

Spoel de selderij goed af en snijd de stelen in stukken van een centimeter of zes lang. Blaadjes voor iets anders bewaren.
Kook in niet te veel water gaar in een vijftien à twintig minuten.
Smelt een fijngesneden teentje knoflook in een braadpannetje of koekenpan in een dun laagje olijfolie.
Stort de afgegoten selderij erbij en roer er het sap van een citroen door.
Bestrooi met een handje gewassen en fijngesneden peterselie. Omscheppen.

Smaakt bij van alles, maar vooral bij vis.
Drink erbij wat nog op moet. Wist je bijvoorbeeld dat je bier ook geen maanden moet bewaren? Santé, dit keer ook in de letterlijke betekenis.

------
Het plaatje is van Katharina Kouwenhoven
© 2020 Maeve van der Steen
powered by CJ2