archiefvorig nr.lopend nr.

Bezigheden > Koken delen printen terug
Glamourlamb Maeve van der Steen

1313BZ GlamourlambIk vind glossy’s vervelend. Natuurlijk word ik ernaartoe getrokken, als een ekster naar een diamant en pak ik zo’n zwaar, glimmend tijdschrift op als ik het in de wachtkamer van de tandarts zie liggen. En natuurlijk ga ik erin bladeren, en vergaap ik me aan al die pracht en praal, en dan vooral aan die beeldige lange dunne meiden met hun dikke lippen en grote, zwartomrande ogen. Die je in de wapperende wind, die hun glanzende lange haren nog mooier doet uitkomen, met hun verveelde blik aankijken. Terwijl het zo heerlijk moet zijn om een van hen te zijn! Rijk, mooi, dun, wat een genot! En voortdurend de wereld rondreizen. Jammer dat je nooit iets mag eten en naar de sportschool moet en vaak vroeg moet opstaan en in de ijskou bikini’s moet dragen maar daar krijg je wel heel veel voor terug.

Ik ben zelf twee keer in mijn leven fotomodel geweest, een keer toen ik twintig was (ergens op de achtergrond bij een paar mooie jongens, het ging om de herenkleding) en een paar jaar geleden voor een blaadje van de Gall & Gall, echt in mijn straatje dus, in een zonovergoten Limburgse wijngaard. Daar tussen de wijnstokken was het goed toeven en al verdiende ik nog geen fractie van wat een internationaal topmodel verdient, ik heb genoten, al viel de Nederlandse wijn wat tegen.

Tegenwoordig verwerken de intellectuele bladen en nette kranten ook allemaal glossy’s in hun nummers met al of niet verkapte reclame. In welke bijlage het was weet ik niet meer, maar er werd een perfecte Parisienne geïnterviewd, inderdaad slank, elegant, mooi en zelfverzekerd. En zo nonchalant! In een casual herenpak met lange losse haren, ja dat stond haar erg mooi. Gelukkig ging het ook nog even over koken. Haar devies was: als er mensen komen eten maak je gewoon altijd hetzelfde (tot in de perfectie uitgevoerd natuurlijk) onder het motto: ‘Voilà, dit is mijn perfecte lamsbout.’
Kijk daar kunnen we iets mee.
 
Gebraden lamsbout is het ideale gerecht voor een diner voor vier of meer personen. Het fijne van lamsbout vind ik dat het vlees lekker smaakt als het rosé is gebraden, maar ook als het redelijk gaar is. Ergens er tussenin is natuurlijk het mooiste. Sommige mensen blieven een wat meer doorbakken stuk, goed, dat kan je ze dan geven als je aan tafel het vlees in plakken snijdt.

Maar, beste Parisienne, mag ik dan wel zo avontuurlijk zijn om de bout een keer niet naturel maar met ansjovis te braden? Voilà, hier is mijn zuidelijke lamsbout, met dank aan Hiske Versprille – een rondborstige jonge vrouw die altijd met weinig make-up en in makkelijke kleren op de foto staat naast haar uitnodigende recepten in Het Parool.

Lamsbout met ansjovis

Voor vier à acht personen

een lamsbout met bot en huid van 2 à 2,5 kg
4 flinke tenen knoflook
16 ansjovisfilets
een bosje rozemarijn
zout, peper
2 citroenen
flinke scheut olijfolie
2 dl witte wijn

Begin met de handelingen in de ochtend of de vroege middag van de dag van het diner.
Dreigt er gehaast, doe dan de voorbereidingen de avond tevoren.
Prik met een scherp mesje zestien sneetjes van 3 tot 5 cm diep in de dikke delen van de bout. Snijd de knoflooktenen in de lengte in vieren. Dan heb je zestien smalle puntige stukjes. Duw in ieder sneetje een ansjovisje, een stukje knoflook en een plukje rozemarijn.
De bout aan alle kanten bestrooien met zout en versgemalen peper, insmeren met olijfolie en het sap van één citroen.
Doe de bout in een grote zak die je met elastiek strak dichtbindt, en leg deze in de koelkast. Drie uur minstens laten marineren, liever een uur of twaalf.
Verwarm de oven tot 220 graden.
Leg de bout in een ovenschaal met de wijn, de andere citroen in plakjes gesneden en nog wat van de rozemarijn. Rooster de bout ongeveer een kwartier in de hete oven, verlaag dan de temperatuur naar 175 graden en laat nog ruim een uur braden, af en toe het sap uit de schaal over de bout gietend.
Je kan met een prikker of thermometer de garing checken, ik gok altijd op de goede afloop… chiquer gezegd: ik volg mijn intuïtie.
Laat de bout voor het serveren ingepakt in folie twintig minuten rusten. Aan tafel in plakken snijden.
Lekker met alle soorten groente, in de lente misschien verse doperwtjes met een snufje munt, of tuinboontjes met bonenkruid. En met nieuwe aardappeltjes en een stukje stokbrood genieten we van de heerlijke jus.

Natuurlijk schenken we hierbij een Bordeaux, de beste begeleider van lam. Een Mouton Cadet van AH is prima hoor, en een goede Rioja of Ribera mag ook, maar ga eens naar de wijnhandel en sla eens €20 of meer stuk voor een echt lekkere Bordeaux, of soortgelijke wijn uit de Nieuwe Wereld voor dit heerlijke diner. Laat je adviseren. Je lamsbout is het waard!

-----------------------------------------
De foto is geleverd door de auteur


© 2016 Maeve van der Steen meer Maeve van der Steen - meer "Koken" -
Bezigheden > Koken
Glamourlamb Maeve van der Steen
1313BZ GlamourlambIk vind glossy’s vervelend. Natuurlijk word ik ernaartoe getrokken, als een ekster naar een diamant en pak ik zo’n zwaar, glimmend tijdschrift op als ik het in de wachtkamer van de tandarts zie liggen. En natuurlijk ga ik erin bladeren, en vergaap ik me aan al die pracht en praal, en dan vooral aan die beeldige lange dunne meiden met hun dikke lippen en grote, zwartomrande ogen. Die je in de wapperende wind, die hun glanzende lange haren nog mooier doet uitkomen, met hun verveelde blik aankijken. Terwijl het zo heerlijk moet zijn om een van hen te zijn! Rijk, mooi, dun, wat een genot! En voortdurend de wereld rondreizen. Jammer dat je nooit iets mag eten en naar de sportschool moet en vaak vroeg moet opstaan en in de ijskou bikini’s moet dragen maar daar krijg je wel heel veel voor terug.

Ik ben zelf twee keer in mijn leven fotomodel geweest, een keer toen ik twintig was (ergens op de achtergrond bij een paar mooie jongens, het ging om de herenkleding) en een paar jaar geleden voor een blaadje van de Gall & Gall, echt in mijn straatje dus, in een zonovergoten Limburgse wijngaard. Daar tussen de wijnstokken was het goed toeven en al verdiende ik nog geen fractie van wat een internationaal topmodel verdient, ik heb genoten, al viel de Nederlandse wijn wat tegen.

Tegenwoordig verwerken de intellectuele bladen en nette kranten ook allemaal glossy’s in hun nummers met al of niet verkapte reclame. In welke bijlage het was weet ik niet meer, maar er werd een perfecte Parisienne geïnterviewd, inderdaad slank, elegant, mooi en zelfverzekerd. En zo nonchalant! In een casual herenpak met lange losse haren, ja dat stond haar erg mooi. Gelukkig ging het ook nog even over koken. Haar devies was: als er mensen komen eten maak je gewoon altijd hetzelfde (tot in de perfectie uitgevoerd natuurlijk) onder het motto: ‘Voilà, dit is mijn perfecte lamsbout.’
Kijk daar kunnen we iets mee.
 
Gebraden lamsbout is het ideale gerecht voor een diner voor vier of meer personen. Het fijne van lamsbout vind ik dat het vlees lekker smaakt als het rosé is gebraden, maar ook als het redelijk gaar is. Ergens er tussenin is natuurlijk het mooiste. Sommige mensen blieven een wat meer doorbakken stuk, goed, dat kan je ze dan geven als je aan tafel het vlees in plakken snijdt.

Maar, beste Parisienne, mag ik dan wel zo avontuurlijk zijn om de bout een keer niet naturel maar met ansjovis te braden? Voilà, hier is mijn zuidelijke lamsbout, met dank aan Hiske Versprille – een rondborstige jonge vrouw die altijd met weinig make-up en in makkelijke kleren op de foto staat naast haar uitnodigende recepten in Het Parool.

Lamsbout met ansjovis

Voor vier à acht personen

een lamsbout met bot en huid van 2 à 2,5 kg
4 flinke tenen knoflook
16 ansjovisfilets
een bosje rozemarijn
zout, peper
2 citroenen
flinke scheut olijfolie
2 dl witte wijn

Begin met de handelingen in de ochtend of de vroege middag van de dag van het diner.
Dreigt er gehaast, doe dan de voorbereidingen de avond tevoren.
Prik met een scherp mesje zestien sneetjes van 3 tot 5 cm diep in de dikke delen van de bout. Snijd de knoflooktenen in de lengte in vieren. Dan heb je zestien smalle puntige stukjes. Duw in ieder sneetje een ansjovisje, een stukje knoflook en een plukje rozemarijn.
De bout aan alle kanten bestrooien met zout en versgemalen peper, insmeren met olijfolie en het sap van één citroen.
Doe de bout in een grote zak die je met elastiek strak dichtbindt, en leg deze in de koelkast. Drie uur minstens laten marineren, liever een uur of twaalf.
Verwarm de oven tot 220 graden.
Leg de bout in een ovenschaal met de wijn, de andere citroen in plakjes gesneden en nog wat van de rozemarijn. Rooster de bout ongeveer een kwartier in de hete oven, verlaag dan de temperatuur naar 175 graden en laat nog ruim een uur braden, af en toe het sap uit de schaal over de bout gietend.
Je kan met een prikker of thermometer de garing checken, ik gok altijd op de goede afloop… chiquer gezegd: ik volg mijn intuïtie.
Laat de bout voor het serveren ingepakt in folie twintig minuten rusten. Aan tafel in plakken snijden.
Lekker met alle soorten groente, in de lente misschien verse doperwtjes met een snufje munt, of tuinboontjes met bonenkruid. En met nieuwe aardappeltjes en een stukje stokbrood genieten we van de heerlijke jus.

Natuurlijk schenken we hierbij een Bordeaux, de beste begeleider van lam. Een Mouton Cadet van AH is prima hoor, en een goede Rioja of Ribera mag ook, maar ga eens naar de wijnhandel en sla eens €20 of meer stuk voor een echt lekkere Bordeaux, of soortgelijke wijn uit de Nieuwe Wereld voor dit heerlijke diner. Laat je adviseren. Je lamsbout is het waard!

-----------------------------------------
De foto is geleverd door de auteur
© 2016 Maeve van der Steen
powered by CJ2