archiefvorig nr.lopend nr.

Bezigheden > Koken delen printen terug
Nieuw seizoen, nieuw woord: Quinoa Maeve van der Steen

0719BZ Quinoa
In september begint voor mij het nieuwe jaar. Dat was zo toen ik op de kleuterschool zat, en dat bleef zo tot en met de academie. In het theater begin je ook na de zomer met het nieuwe seizoen en als televisiejunk kom ik pas werkelijk aan mijn trekken als op de late avond Pauw & Witteman weer op hun post zijn. Oud en nieuw is een mooie gelegenheid om veel champagne te drinken maar het veranderen van zo’n jaartal zegt me eigenlijk niets. Het najaar, dat is de periode van de grote verandering.

Een nieuwe herfst, een nieuw geluid! Een indiaans geluid: quinoa. Janneke Vreugdenhil zegt in haar smakelijke blog dat je het uitspreekt als kien-wah, in navolging van de Amerikanen zeker, en ongetwijfeld zal dat de oorspronkelijke uitspraak van de Inca’s zijn. Maar in restaurant Graves aan de Gravenstraat in Amsterdam, waar ik in het kader van de restaurantweek at, spraken ze het gewoon uit zoals je het schrijft: ‘kinoa’. Het was de eerste keer dat ik quinoa proefde en ik vond het heerlijk. De substantie deed me denken aan een verfijnde uitvoering van risotto van heel kleine pareltjes. Bij Graves hadden ze het stevig gekruid, dus hoe het helemaal zonder iets smaakt kon ik toen nog niet ontdekken.

Quinoa wordt wel ‘wondergraan’ genoemd, maar is eigenlijk geen graan, het behoort namelijk niet tot de grassoorten. Het is het zaad van de Chenopodim quinoa en is dan ook glutenvrij; en zit vol mineralen, vitaminen en eiwitten. Onbegrijpelijk dat het al duizenden jaren verbouwd wordt – op grote hoogte in het Andesgebergte, want het kan tegen barre klimaatomstandigheden – en dat het nu pas tot onze keukens aan het doordringen is. Ik zocht in de supermarkt vergeefs naar quinoa, je zult ervoor naar de natuurwinkel moeten. Maar let op mijn woorden, binnen een jaar is quinoa hot. By the way, het wordt door Amerikanen vaak koud, als salade gegeten. Je kunt het gebruiken bij wijze van couscous of rijst, maar het is smeuïger.
Aan de slag met deze nieuwe aanwinst, we maken een Marokkaans gekruide quinoa met een Franse naam:

Quinoa façon Chermoula

kommetje quinoa
twee kommetjes water
snufje zout
bosje koreander
wat minder peterselie
twee theelepels komijn (poeder of fijngestampte zaadjes)
theelepel cayenneper
flinke teen knoflook
vier eetlepels olijfolie
sap van een limoen
nog een snufje zout

Spoel de quinoa af in een zeef, doe in een pan met twee keer zoveel water als de quinoa, laat aan de kook komen en voeg zout toe. Kook een minuut of acht (of volg de gebruiksaanwijzing op de verpakking).
Je ziet de piepkleine korreltjes iets doorzichtiger worden. Laat nog acht minuten staan en roer even door, de korreltjes lijken nu op mini-saturnusjes. Even proeven – als het goed is, is het zacht met een aangenaam knappertje erin.

Intussen heb je peterselie en koriander fijngehakt en gemengd met alle kruiden en knoflook, dit kan je ook met de keukenmachine doen. Roer dan de olie en het limoensap erdoor met het snufje zout.
Deze saus door de quinoa mengen, houd de boel warm maar laat niet koken, anders verliest de koriander zijn geur.

Heerlijk bij een stukje gebakken of gestoofde vis, de nu zo populaire zeebaars bijvoorbeeld! Maar ook bij een lamskoteletje zal dit prima smaken. Je kunt het bij wijze van risotto als voorgerecht geven, maar de Italiaanse gewoonte om pasta en aanverwanten vooraf te eten zal wel nooit tot de Nederlandse keukens doordringen, zie alle kookprogramma’s op de televisie. Altijd zie je de spaghetti of risotto naast de ribeye op het bord liggen.

Afgekoeld als salade zal de Quinoa façon Chermoula het zeker goed doen, maar niet bij mij. Het wordt herfst, tijd om warm te eten.
 
************************
Abonneert u op de Nieuwsbrief.


© 2010 Maeve van der Steen meer Maeve van der Steen - meer "Koken" -
Bezigheden > Koken
Nieuw seizoen, nieuw woord: Quinoa Maeve van der Steen
0719BZ Quinoa
In september begint voor mij het nieuwe jaar. Dat was zo toen ik op de kleuterschool zat, en dat bleef zo tot en met de academie. In het theater begin je ook na de zomer met het nieuwe seizoen en als televisiejunk kom ik pas werkelijk aan mijn trekken als op de late avond Pauw & Witteman weer op hun post zijn. Oud en nieuw is een mooie gelegenheid om veel champagne te drinken maar het veranderen van zo’n jaartal zegt me eigenlijk niets. Het najaar, dat is de periode van de grote verandering.

Een nieuwe herfst, een nieuw geluid! Een indiaans geluid: quinoa. Janneke Vreugdenhil zegt in haar smakelijke blog dat je het uitspreekt als kien-wah, in navolging van de Amerikanen zeker, en ongetwijfeld zal dat de oorspronkelijke uitspraak van de Inca’s zijn. Maar in restaurant Graves aan de Gravenstraat in Amsterdam, waar ik in het kader van de restaurantweek at, spraken ze het gewoon uit zoals je het schrijft: ‘kinoa’. Het was de eerste keer dat ik quinoa proefde en ik vond het heerlijk. De substantie deed me denken aan een verfijnde uitvoering van risotto van heel kleine pareltjes. Bij Graves hadden ze het stevig gekruid, dus hoe het helemaal zonder iets smaakt kon ik toen nog niet ontdekken.

Quinoa wordt wel ‘wondergraan’ genoemd, maar is eigenlijk geen graan, het behoort namelijk niet tot de grassoorten. Het is het zaad van de Chenopodim quinoa en is dan ook glutenvrij; en zit vol mineralen, vitaminen en eiwitten. Onbegrijpelijk dat het al duizenden jaren verbouwd wordt – op grote hoogte in het Andesgebergte, want het kan tegen barre klimaatomstandigheden – en dat het nu pas tot onze keukens aan het doordringen is. Ik zocht in de supermarkt vergeefs naar quinoa, je zult ervoor naar de natuurwinkel moeten. Maar let op mijn woorden, binnen een jaar is quinoa hot. By the way, het wordt door Amerikanen vaak koud, als salade gegeten. Je kunt het gebruiken bij wijze van couscous of rijst, maar het is smeuïger.
Aan de slag met deze nieuwe aanwinst, we maken een Marokkaans gekruide quinoa met een Franse naam:

Quinoa façon Chermoula

kommetje quinoa
twee kommetjes water
snufje zout
bosje koreander
wat minder peterselie
twee theelepels komijn (poeder of fijngestampte zaadjes)
theelepel cayenneper
flinke teen knoflook
vier eetlepels olijfolie
sap van een limoen
nog een snufje zout

Spoel de quinoa af in een zeef, doe in een pan met twee keer zoveel water als de quinoa, laat aan de kook komen en voeg zout toe. Kook een minuut of acht (of volg de gebruiksaanwijzing op de verpakking).
Je ziet de piepkleine korreltjes iets doorzichtiger worden. Laat nog acht minuten staan en roer even door, de korreltjes lijken nu op mini-saturnusjes. Even proeven – als het goed is, is het zacht met een aangenaam knappertje erin.

Intussen heb je peterselie en koriander fijngehakt en gemengd met alle kruiden en knoflook, dit kan je ook met de keukenmachine doen. Roer dan de olie en het limoensap erdoor met het snufje zout.
Deze saus door de quinoa mengen, houd de boel warm maar laat niet koken, anders verliest de koriander zijn geur.

Heerlijk bij een stukje gebakken of gestoofde vis, de nu zo populaire zeebaars bijvoorbeeld! Maar ook bij een lamskoteletje zal dit prima smaken. Je kunt het bij wijze van risotto als voorgerecht geven, maar de Italiaanse gewoonte om pasta en aanverwanten vooraf te eten zal wel nooit tot de Nederlandse keukens doordringen, zie alle kookprogramma’s op de televisie. Altijd zie je de spaghetti of risotto naast de ribeye op het bord liggen.

Afgekoeld als salade zal de Quinoa façon Chermoula het zeker goed doen, maar niet bij mij. Het wordt herfst, tijd om warm te eten.
 
************************
Abonneert u op de Nieuwsbrief.
© 2010 Maeve van der Steen
powered by CJ2