archiefvorig nr.lopend nr.

Bezigheden > Koken delen printen terug
Herrie in het hospitaal Maeve van der Steen

0716BZ Hospital food
Je vriend ligt in het ziekenhuis en heeft na de operatie nou niet meteen een gezonde eetlust. En wat krijgt hij dan voor zijn neus gezet: smakeloos eten. Dat er ook nog eens allesbehalve aanlokkelijk uitziet. Dat geurt naar cup-a-soup in plaats van naar oma’s groentesoep. Dat nooit eens knapperig is maar altijd te nat of te droog. Kortom, eten dat regelrecht uit de fabriek lijkt te komen, het toetje in ieder geval. Heeft er nou nooit eens iemand bedacht dat je juist voor mensen die eigenlijk nergens trek in hebben extra je best moet doen? Helaas is laatst uit een onderzoek gebleken dat de meeste ziekenhuispatiënten inderdaad te weinig calorieën binnenkrijgen, wat niet bepaald bevorderlijk is voor de genezing.
 
Uiteraard is het moeilijk om het iedereen naar de zin te maken, ouderen hebben andere voorkeuren dan jongeren, een Hindoestaanse Surinamer vindt de Hollandse pot te weinig smaak hebben (gelukkig komt zijn familie dagelijks met een in folie verpakte maaltijd aanzetten) en er moet ook nog eens rekening gehouden worden met allerlei diëten, meestal zoutarm om te beginnen. Natuurlijk is het lastig in grote hoeveelheden te koken, en als de gebakken aardappels goed gelukt zijn, worden ze onder zo’n eng deksel al gauw zompig, dat snap ik ook wel.

Maar is er dan nooit eens iemand die hier structureel over nadenkt en met wat aardige oplossingen komt? Heeft een diëtiste dan helemaal geen verstand van lekker eten? Herman den Blijker, doe er iets aan! Moet ‘Herrie in het Hospitaal’ niet je volgende programma worden?

Het zal allemaal wel weer een kwestie van geld zijn. Hoewel, wat kost zo’n boterhammetje met chocoladepasta en zo’n voor de helft uit chemicaliën opgetrokken bakje roze vla eigenlijk? Ik wed dat eten een kleine post is op de totale kosten voor medicijnen, tissues en honderd andere dingen die er in een ziekenhuis op een dag omgaan. En ik hoop dat men in deze tijd van bezuinigingen – ja, bezuinigen mag, zelfs in de zorg, efficiency kan overal verbeterd, dus ook daar – niet gaat bezuinigen op het allerbelangrijkste in een mensenleven: het dagelijks brood.
Overigens is het niet overal zo slecht gesteld, er schijnen ziekenhuizen en verpleeginrichtingen te zijn waar het reuze meevalt, gelukkig. Laat degenen die wel kwaliteit leveren zich vooral niet aangesproken voelen!
 
En wat kan het bezoek doen om het de patiënt een beetje naar de zin te maken? Om te beginnen een ijsje kopen in de winkel van het ziekenhuis, dat gaat er altijd in. Verder proberen erachter te komen waar hij of zij trek in heeft, wat niet0716BZ Haring en bier zo makkelijk is dus we gokken er maar op dat een frisse aardappelsla met de zomer in het verschiet de smaakpapillen wel zal prikkelen. Aardappelsla is er in vele varianten, het is een echt wereldgerecht, de Spanjaarden roeren er aioli door (verrukkelijk maar erg zwaar: rico, rico, waarschuwde de uitbater van het barretje van het piepkleine stationnetje in Noord-Spanje mij) de Duitse Kartoffelsalat is fris-zuur en ik heb eens een Zweedse geproefd met verse dille, heerlijk bij een gebakken visje. De Nederlandse uitvoering wordt al gauw een soort puree, dat willen we natuurlijk niet!

Hier mijn recept:

Aardappelsla

Kook een pond stevige aardappels, liefst nieuwe, in de schil, laat ze wat afkoelen, pel ze en snijdt ze in niet te dunne plakken. (Minder tijdrovend is het om gewoon de aardappels eerst te schillen, schrappen is het mooiste.) Meng in een grote kom een paar eetlepels mayonnaise met een eetlepel azijn, een eetlepel olijfolie, een eetlepel yoghurt, een flinke theelepel mosterd, peper uit de molen en een eetlepel fijngesneden sjalot of bosui. Het is erg lastig precieze hoeveelheden te geven, de ene aardappelsoort ‘zuigt’ meer op dan de andere. Meng dit goed door elkaar en doe dat dan door de lauwe aardappels, voorzichtig roeren maar wel zo goed mogelijk mengen. Proeven, misschien heeft het wat zout en extra peper nodig. Misschien vind je het geheel te zuur, roer er dan een paar drupjes sojasaus door; wil je het juist wat frisser, nog wat azijn of een paar druppels citroensap erbij doen.
Nu minstens een paar uur laten intrekken, als het geheel te droog dreigt te worden, wat mayo en yoghurt toevoegen; ben je bang dat het allemaal te calorierijk wordt, gewoon een scheutje water erbij.

Men doet er wel eens kleine stukjes augurk door of stukjes hardgekookt ei, maar ik heb die dingen er liever apart naast.
Braadworstjes vormen met aardappelsla een goede combinatie. Knakworstjes zijn favoriet bij de kinderen, en niet te vergeten bij onze patiënt.
Ikzelf heb het liefst een zure haring erbij en een koud biertje.
Gezondheid!
 
*****************************************************
De Leunstoel wordt uitgegeven door Het Genootschap De Leunstoel.
Leden van het Genootschap zijn: Jaap van Lakerveld, Katharina Kouwenhoven, Henk Klaren, Dik Kruithof, Gábor Budavári, Michiel van der Mast, Maeve van der Steen, Willem Minderhout, Joop Quint, Hans Meijer, Gerbrand Muller, Peter Schröder, Carlo van Praag, Rob Kieft, Ruud van Ruijven, Frits Hoorweg.


© 2010 Maeve van der Steen meer Maeve van der Steen - meer "Koken" -
Bezigheden > Koken
Herrie in het hospitaal Maeve van der Steen
0716BZ Hospital food
Je vriend ligt in het ziekenhuis en heeft na de operatie nou niet meteen een gezonde eetlust. En wat krijgt hij dan voor zijn neus gezet: smakeloos eten. Dat er ook nog eens allesbehalve aanlokkelijk uitziet. Dat geurt naar cup-a-soup in plaats van naar oma’s groentesoep. Dat nooit eens knapperig is maar altijd te nat of te droog. Kortom, eten dat regelrecht uit de fabriek lijkt te komen, het toetje in ieder geval. Heeft er nou nooit eens iemand bedacht dat je juist voor mensen die eigenlijk nergens trek in hebben extra je best moet doen? Helaas is laatst uit een onderzoek gebleken dat de meeste ziekenhuispatiënten inderdaad te weinig calorieën binnenkrijgen, wat niet bepaald bevorderlijk is voor de genezing.
 
Uiteraard is het moeilijk om het iedereen naar de zin te maken, ouderen hebben andere voorkeuren dan jongeren, een Hindoestaanse Surinamer vindt de Hollandse pot te weinig smaak hebben (gelukkig komt zijn familie dagelijks met een in folie verpakte maaltijd aanzetten) en er moet ook nog eens rekening gehouden worden met allerlei diëten, meestal zoutarm om te beginnen. Natuurlijk is het lastig in grote hoeveelheden te koken, en als de gebakken aardappels goed gelukt zijn, worden ze onder zo’n eng deksel al gauw zompig, dat snap ik ook wel.

Maar is er dan nooit eens iemand die hier structureel over nadenkt en met wat aardige oplossingen komt? Heeft een diëtiste dan helemaal geen verstand van lekker eten? Herman den Blijker, doe er iets aan! Moet ‘Herrie in het Hospitaal’ niet je volgende programma worden?

Het zal allemaal wel weer een kwestie van geld zijn. Hoewel, wat kost zo’n boterhammetje met chocoladepasta en zo’n voor de helft uit chemicaliën opgetrokken bakje roze vla eigenlijk? Ik wed dat eten een kleine post is op de totale kosten voor medicijnen, tissues en honderd andere dingen die er in een ziekenhuis op een dag omgaan. En ik hoop dat men in deze tijd van bezuinigingen – ja, bezuinigen mag, zelfs in de zorg, efficiency kan overal verbeterd, dus ook daar – niet gaat bezuinigen op het allerbelangrijkste in een mensenleven: het dagelijks brood.
Overigens is het niet overal zo slecht gesteld, er schijnen ziekenhuizen en verpleeginrichtingen te zijn waar het reuze meevalt, gelukkig. Laat degenen die wel kwaliteit leveren zich vooral niet aangesproken voelen!
 
En wat kan het bezoek doen om het de patiënt een beetje naar de zin te maken? Om te beginnen een ijsje kopen in de winkel van het ziekenhuis, dat gaat er altijd in. Verder proberen erachter te komen waar hij of zij trek in heeft, wat niet0716BZ Haring en bier zo makkelijk is dus we gokken er maar op dat een frisse aardappelsla met de zomer in het verschiet de smaakpapillen wel zal prikkelen. Aardappelsla is er in vele varianten, het is een echt wereldgerecht, de Spanjaarden roeren er aioli door (verrukkelijk maar erg zwaar: rico, rico, waarschuwde de uitbater van het barretje van het piepkleine stationnetje in Noord-Spanje mij) de Duitse Kartoffelsalat is fris-zuur en ik heb eens een Zweedse geproefd met verse dille, heerlijk bij een gebakken visje. De Nederlandse uitvoering wordt al gauw een soort puree, dat willen we natuurlijk niet!

Hier mijn recept:

Aardappelsla

Kook een pond stevige aardappels, liefst nieuwe, in de schil, laat ze wat afkoelen, pel ze en snijdt ze in niet te dunne plakken. (Minder tijdrovend is het om gewoon de aardappels eerst te schillen, schrappen is het mooiste.) Meng in een grote kom een paar eetlepels mayonnaise met een eetlepel azijn, een eetlepel olijfolie, een eetlepel yoghurt, een flinke theelepel mosterd, peper uit de molen en een eetlepel fijngesneden sjalot of bosui. Het is erg lastig precieze hoeveelheden te geven, de ene aardappelsoort ‘zuigt’ meer op dan de andere. Meng dit goed door elkaar en doe dat dan door de lauwe aardappels, voorzichtig roeren maar wel zo goed mogelijk mengen. Proeven, misschien heeft het wat zout en extra peper nodig. Misschien vind je het geheel te zuur, roer er dan een paar drupjes sojasaus door; wil je het juist wat frisser, nog wat azijn of een paar druppels citroensap erbij doen.
Nu minstens een paar uur laten intrekken, als het geheel te droog dreigt te worden, wat mayo en yoghurt toevoegen; ben je bang dat het allemaal te calorierijk wordt, gewoon een scheutje water erbij.

Men doet er wel eens kleine stukjes augurk door of stukjes hardgekookt ei, maar ik heb die dingen er liever apart naast.
Braadworstjes vormen met aardappelsla een goede combinatie. Knakworstjes zijn favoriet bij de kinderen, en niet te vergeten bij onze patiënt.
Ikzelf heb het liefst een zure haring erbij en een koud biertje.
Gezondheid!
 
*****************************************************
De Leunstoel wordt uitgegeven door Het Genootschap De Leunstoel.
Leden van het Genootschap zijn: Jaap van Lakerveld, Katharina Kouwenhoven, Henk Klaren, Dik Kruithof, Gábor Budavári, Michiel van der Mast, Maeve van der Steen, Willem Minderhout, Joop Quint, Hans Meijer, Gerbrand Muller, Peter Schröder, Carlo van Praag, Rob Kieft, Ruud van Ruijven, Frits Hoorweg.
© 2010 Maeve van der Steen
powered by CJ2