archiefvorig nr.lopend nr.

Bezigheden > Koken delen printen terug
Laat de milieupolitie erin stikken! Maeve van der Steen

0618BZ Kookpot
Diner voor twee thuis, uit een romantisch verleden?
Wil je als braaf meisje gezond eten en iedere dag zelf koken, ook als je alleen bent of met zijn tweeën, mag dat weer niet van de milieupolitie!
‘Wie brandstof wil sparen, moet alleen vers voedsel bereiden als het voor minstens een man of drie, vier is. Anders is het zonde van het gas. Als je alleen bent koop je maar een kant en klaar maaltijd, die grootschalige bereiding in de fabriek heeft veel minder energie gekost.’

Zucht. En die additieven dan, al die geur- en smaakstoffen, om niet te spreken van stabilatoren en verdikkingsmiddelen, die een gemiddelde reeds bereide maaltijd bevatten en die ons lichaam vervuilen, moeten we die dan voor lief nemen? Wordt het geen tijd dat de overheid eens wat strenger wordt bij het bepalen van de hoeveelheid toegestane toegevoegde stoffen, om niet te spreken over de hoeveelheden landbouwgiffen en antibiotca voor slachtvee die we naar binnen krijgen?

Die vervuiling van ons voedsel baart mij veel meer zorgen dan die hele global warming.
Ja, ik begrijp ook wel dat zo’n eenmanspannetje kokende aardappels de lucht vervuilt en onevenredig veel brandstof kost, maar ik heb niet eens een auto en ook geen wasdroger of airco of lift in huis, mag ik alsjeblieft af en toe een sucadelapje op een miniem pitje of in een lauwe oven laten sudderen? Of, veel milieuvriendelijker, in een snelkookpan laten garen in een half uur (raadselachtig dat die snelkookpan volledig uit de gratie is in deze tijd).
Laat die snelle jongen in zijn cabrio maar lekker een stoommaaltijd eten!
Is dat trouwens niet een goed idee, de energie netjes verdelen, dus niet: de vervuiler betaalt, maar: de vervuiler gaat, nadat hij een uur op zijn scootertje heeft gescheurd, niet ook nog eens ’s avonds een half uur onder de douche staan.
Ha, dat is de oplossing, iedereen krijgt een knipkaart met energiepunten, nou ja een chipkaart dan. Zwemmen in een tropisch zwembad? Drie punten. Een keertje schaatsen op de indoor-ijsbaan in de mall in Dubai terwijl het buiten 40º is? Tien punten. Drie keer per jaar een vliegvakantie? Kaart op, jammer.
Totaal onmogelijk natuurlijk, maar het zou zo leuk zijn als er eens iets anders werd bedacht dan iets wat schaars is duur maken. Klimaatneutrale boetes betalen, het helpt helemaal niets, het helpt alleen de rijken, die malen er niet om dat het ze geld kost. Neem autorijden, hoe duur je het ook maakt, automobilisten blijven hun ‘wheels’ koesteren.
In afwachting van de utopische energie-chipkaart gaan wij natuurlijk toch ons best doen om de aarde te sparen, ook in de keuken.

Chinezen schijnen hun manier van koken – alles fijnsnijden zodat de bereidingstijd slechts enkele minuten is – te hebben bedacht uit zuinigheid en gebrek. Weinig hout voorhanden voor een vuurtje. Dus, niet mokken, lekker wokken. Combinaties van groentes en vlees en of garnalen te over, en het kan ook in de koekenpan.
Mihoen, voor bij de gewokte hapjes, is in enkele minuten of korter gaar. En als je liever rijst hebt kan je die, nadat het vijf minuten gekookt heeft, in bed verder laten garen (ik neem niet aan dat er nog mensen zijn die een hooikist in huis hebben). Pan, met het deksel er stevig op, omwikkelen met kranten of een doek en onder de dekens zetten voor minstens anderhalf uur. Heerlijk droge rijst is het resultaat.

Dat er mensen zijn die genoegen nemen met een bord sla als hoofdmaaltijd vind ik wonderlijk, maar milieuvriendelijk is het wel – als de avocado tenminste niet uit tropische oorden overgevlogen is, of de garnaaltjes in de Lauwerszee zijn gevangen, in Marokko gepeld en in koelwagens weer naar Nederland teruggereden.
Stamppot is natuurlijk een milieuvriendelijk gerecht, al duurt het wat langer voor de aardappels gaar zijn als de boerenkool of wortel in dezelfde pan liggen. (Die pannen die je boven elkaar kan stapelen om gas te sparen, daar hoor je niemand meer over, bestaan ze eigenlijk nog?)
Alles overziend is de magnetron wel een brandstofbesparende uitvinding, hoewel ik niet precies weet wat die watt allemaal kost.

Verspilling, daar houd ik niet van, maar ‘ruime hoeveelheden bereiden en de rest invriezen is energietechnisch ook weer niet verantwoord’, doceerde de dame op de radio verder. Ik krijg af en toe sympathie voor mensen die roepen ‘we mogen helemaal niks meer, we mogen ook al geen gewone gloeilampen meer!’ Daarom gaan we deze week in het kader van de restaurantweek lekker goedkoop duur uit eten. Laten de koks zich maar druk maken hoe ze met de hittebronnen omgaan. Benieuwd wat ze in de door mij uitgekozen toptent gaan maken voor die 25 euro. Hoop dat de wijnen niet te duur zijn, zodat het toch een financiële uitspatting wordt.
Ik zal me laten inspireren en er uitgebreid over berichten, en daarna gaan we weer braaf en op alle fronten verantwoord koken.
 
******************************************
Adverteren op De Leunstoel, exclusief en toch voordelig.


© 2009 Maeve van der Steen meer Maeve van der Steen - meer "Koken" -
Bezigheden > Koken
Laat de milieupolitie erin stikken! Maeve van der Steen
0618BZ Kookpot
Diner voor twee thuis, uit een romantisch verleden?
Wil je als braaf meisje gezond eten en iedere dag zelf koken, ook als je alleen bent of met zijn tweeën, mag dat weer niet van de milieupolitie!
‘Wie brandstof wil sparen, moet alleen vers voedsel bereiden als het voor minstens een man of drie, vier is. Anders is het zonde van het gas. Als je alleen bent koop je maar een kant en klaar maaltijd, die grootschalige bereiding in de fabriek heeft veel minder energie gekost.’

Zucht. En die additieven dan, al die geur- en smaakstoffen, om niet te spreken van stabilatoren en verdikkingsmiddelen, die een gemiddelde reeds bereide maaltijd bevatten en die ons lichaam vervuilen, moeten we die dan voor lief nemen? Wordt het geen tijd dat de overheid eens wat strenger wordt bij het bepalen van de hoeveelheid toegestane toegevoegde stoffen, om niet te spreken over de hoeveelheden landbouwgiffen en antibiotca voor slachtvee die we naar binnen krijgen?

Die vervuiling van ons voedsel baart mij veel meer zorgen dan die hele global warming.
Ja, ik begrijp ook wel dat zo’n eenmanspannetje kokende aardappels de lucht vervuilt en onevenredig veel brandstof kost, maar ik heb niet eens een auto en ook geen wasdroger of airco of lift in huis, mag ik alsjeblieft af en toe een sucadelapje op een miniem pitje of in een lauwe oven laten sudderen? Of, veel milieuvriendelijker, in een snelkookpan laten garen in een half uur (raadselachtig dat die snelkookpan volledig uit de gratie is in deze tijd).
Laat die snelle jongen in zijn cabrio maar lekker een stoommaaltijd eten!
Is dat trouwens niet een goed idee, de energie netjes verdelen, dus niet: de vervuiler betaalt, maar: de vervuiler gaat, nadat hij een uur op zijn scootertje heeft gescheurd, niet ook nog eens ’s avonds een half uur onder de douche staan.
Ha, dat is de oplossing, iedereen krijgt een knipkaart met energiepunten, nou ja een chipkaart dan. Zwemmen in een tropisch zwembad? Drie punten. Een keertje schaatsen op de indoor-ijsbaan in de mall in Dubai terwijl het buiten 40º is? Tien punten. Drie keer per jaar een vliegvakantie? Kaart op, jammer.
Totaal onmogelijk natuurlijk, maar het zou zo leuk zijn als er eens iets anders werd bedacht dan iets wat schaars is duur maken. Klimaatneutrale boetes betalen, het helpt helemaal niets, het helpt alleen de rijken, die malen er niet om dat het ze geld kost. Neem autorijden, hoe duur je het ook maakt, automobilisten blijven hun ‘wheels’ koesteren.
In afwachting van de utopische energie-chipkaart gaan wij natuurlijk toch ons best doen om de aarde te sparen, ook in de keuken.

Chinezen schijnen hun manier van koken – alles fijnsnijden zodat de bereidingstijd slechts enkele minuten is – te hebben bedacht uit zuinigheid en gebrek. Weinig hout voorhanden voor een vuurtje. Dus, niet mokken, lekker wokken. Combinaties van groentes en vlees en of garnalen te over, en het kan ook in de koekenpan.
Mihoen, voor bij de gewokte hapjes, is in enkele minuten of korter gaar. En als je liever rijst hebt kan je die, nadat het vijf minuten gekookt heeft, in bed verder laten garen (ik neem niet aan dat er nog mensen zijn die een hooikist in huis hebben). Pan, met het deksel er stevig op, omwikkelen met kranten of een doek en onder de dekens zetten voor minstens anderhalf uur. Heerlijk droge rijst is het resultaat.

Dat er mensen zijn die genoegen nemen met een bord sla als hoofdmaaltijd vind ik wonderlijk, maar milieuvriendelijk is het wel – als de avocado tenminste niet uit tropische oorden overgevlogen is, of de garnaaltjes in de Lauwerszee zijn gevangen, in Marokko gepeld en in koelwagens weer naar Nederland teruggereden.
Stamppot is natuurlijk een milieuvriendelijk gerecht, al duurt het wat langer voor de aardappels gaar zijn als de boerenkool of wortel in dezelfde pan liggen. (Die pannen die je boven elkaar kan stapelen om gas te sparen, daar hoor je niemand meer over, bestaan ze eigenlijk nog?)
Alles overziend is de magnetron wel een brandstofbesparende uitvinding, hoewel ik niet precies weet wat die watt allemaal kost.

Verspilling, daar houd ik niet van, maar ‘ruime hoeveelheden bereiden en de rest invriezen is energietechnisch ook weer niet verantwoord’, doceerde de dame op de radio verder. Ik krijg af en toe sympathie voor mensen die roepen ‘we mogen helemaal niks meer, we mogen ook al geen gewone gloeilampen meer!’ Daarom gaan we deze week in het kader van de restaurantweek lekker goedkoop duur uit eten. Laten de koks zich maar druk maken hoe ze met de hittebronnen omgaan. Benieuwd wat ze in de door mij uitgekozen toptent gaan maken voor die 25 euro. Hoop dat de wijnen niet te duur zijn, zodat het toch een financiële uitspatting wordt.
Ik zal me laten inspireren en er uitgebreid over berichten, en daarna gaan we weer braaf en op alle fronten verantwoord koken.
 
******************************************
Adverteren op De Leunstoel, exclusief en toch voordelig.
© 2009 Maeve van der Steen
powered by CJ2