archiefvorig nr.lopend nr.

Bezigheden > Koken delen printen terug
De luxe van eenvoud Maeve van der Steen

0617BZ Sardientjes
Overvloed, overvloed, overvloed, om gek van te worden. L’embarras du choix, wat is kiezen moeilijk, en welk een vreugd is het om in een restaurant gewoon te horen: ‘Vandaag is er longhaas (een stuk smakelijk rundvlees met veel meer smaak dan biefstuk) met tuinbonen en borlottibonen, en vooraf asperges met een gepocheerd eitje en toast met brandade’ (dat is een puree van stokvis, in dit geval bleek het de lekkerste brandade die ik ooit gegeten heb).

Daar zegt toch niemand nee tegen. En voor vegetariërs was er vast wel iets anders.
Zo zou het moeten zijn, vooruit, een visje ter afwisseling maar dan basta. Hoe minder op de kaart, hoe meer ze hun best kunnen doen op wat er wel is. Stel je voor, je gaat naar de markt en er zijn alleen maar savooikolen, tomaten en aardappels. En bij de slager is er alleen varkensvlees. Bij de kaasboer alleen maar geitenkaas, bij de slijter alleen witte wijn. ‘Rusland in de jaren vijftig,’ zal een associatie zijn voor veel mensen, maar voor mij zou het een uitkomst zijn. Eindelijk niet te hoeven nadenken over wat er gegeten moet worden. Alleen maar de fantasie laten werken om iets moois in elkaar te draaien. Moeten er de volgende dag natuurlijk wel weer andere dingen liggen, sardientjes, peterselie en andijvie of zo. Knoflook, uien, rijst, gedroogde bonen, gedroogde kruiden en specerijen en olie heb je thuis natuurlijk in voorraad in deze imaginaire sobere situatie. In de beperking toont zich de meester, en reken maar dat er bij de liefhebbers in deze omstandigheden de verrukkelijkste schotels op tafel zouden worden neergezet.

Het gekke is dat in onze wereld van overvloed mensen toch altijd hetzelfde eten, het lijkt wel of studenten alleen maar salades, pizza, kipfilet en broccoli eten. Als er een feestje is op het werk en er wordt een koud buffet geserveerd dan is het altijd óf ouderwets Hollands, met huzarensalade, ei, gekookte ham, makreel en aanverwanten, óf de luxe versie daarvan met garnalen en kreeft en krab, óf Italiaans (deze variant zie je wel iets te veel vandaag de dag, helaas is de geroosterde aubergine vaak verbrand en taai) óf een alternatief buffet met tabouleh en humus en andere lekkernijen uit het Midden-Oosten. Vier soorten koude buffetten roulerend op duizenden borrels en verjaardagen. Terwijl er zoveel andere opties zijn, een Zweeds buffet bijvoorbeeld. Ga om te beginnen eens naar Ikea en schaf wat blikjes ingemaakte haring aan, koop of maak de wat uit de mode geraakte gravad lachs en leg knåckebrod neer in plaats van het eeuwige stokbrood. En serveer er een aardappelsla met dille bij.

Maar nu terug naar de dagelijkse maaltijd, naar de supermarkt waar de verwarring toeslaat, alleen al door de tientallen soorten rijst waar je uit moet kiezen. Stay cool, en kies zilvervliesrijst. Uiteraard kan je die beter in de natuurwinkel kopen, maar je bent nu eenmaal weer eens in de supermarkt terecht gekomen. Koop een blik zwarte bonen, hebben ze die niet, dan kidneybeans. Doe een komkommer of een potje zure augurken in je mandje. Als er een rijpe avocado is – zal wel niet, een avocado moet je gewoon af en toe kopen in de veronderstelling dat je er over een paar dagen, als hij zacht is, zin in hebt – voeg toe aan winkelwagen.
Je hebt thuis toch nog wel een klein stukje spek of pancetta, of een restje vlees, en een flesje rode wijn? En een potje sambal of iets anders heets? Een ui is toch ook altijd wel in de keuken te vinden. Goed, dan mag er nu, omdat iets knapperigs toch onontbeerlijk is, nog een zakje tortillachips uitgezocht worden. En dat moet het maar zijn.

Thuisgekomen, de rijst koken volgens de gebruiksaanwijzing op het pak. Een ui snijden en in een koekenpan zachtjes fruiten, als je nog een paprika hebt, of een prei, die vooral fijnsnijden en mee laten bakken.
De stukjes spek of worst, of wat je nog hebt, in blokjes erbij, een teentje knoflook uit de knijper en het geheel door de opgewarmde bonen roeren. Wat sambal erbij doen, of een fijngehakt Spaans pepertje. Zorg dat de bonenprut niet te droog is, giet er anders een scheutje bouillon van een blokje over. Een paar in stukken gesneden tomaten erbij is ook lekker.

Komkommer in plakjes snijden en mengen met sour cream als dat er is, anders wat azijn en een drupje olie. Hebben we inderdaad een avocado kunnen scoren, schil en pit verwijderen en prakken met wat peper, zout, een drup citroensap of azijn en wat koreanderpoeder, bij wijze van simpele guacamole. In een aardenwerken schaaltje serveren. Als je de spullen ervoor in huis hebt, maak dan de Salsa Mexicana, te vinden in Leunstoel Nr16 van Jrg6.
Doe op de borden een paar schepjes rijst, daarnaast de bonen, daarnaast de komkommer – in het geval van augurken, deze in een schaaltje op tafel zetten, samen met sambal of harissa – en op de rand van het bord wat tortillachips. Vork in de hand en smullen maar. Bonen zijn goed voedsel Beans are a roof over your stomach (uit: ‘Tortilla Flat’ van John Steinbeck).

De moraal van dit verhaal is, dat het nergens voor nodig is altijd precies de juiste ingrediënten te kopen voor een gerecht, maak liever je voorraden regelmatig op.
Stop de verspilling! (Daarmee wil ik niet zeggen dat je ouwe troep moet eten, als een stukje kaas uitgedroogd is en je zou er niet over denken het nog op te eten, gebruik het dan ook niet meer voor je kaassaus, weg ermee.) Volgende keer, als je tijd en zin hebt, ga je naar precies de juiste winkels, maak je zelf tortilla’s of enchillada’s en ga je volgens officieel Mexicaans recept te werk.

En op vakantie lekker al je uitgespaarde centjes verbrassen op terrassen en in hopelijk de juiste restaurants. Het is een cliché maar o zo waar, zoek voor de juiste tentjes vooral de zijstraatjes op. Uitzicht op zee kost vaak geld, hoewel ik ooit een ongeëvenaarde Salade Niçoise kreeg aan de Côte d’Azur die helemaal niet duur was. Het blijft een avontuur en ook nog een kwestie van smaak.

Een goede vakantie met veel heerlijkheden toegewenst.

Voor het recept van de Salsa Mexicana kan je ook gewoon ‘salsa’ intikken in het onvolprezen archief van de Leunstoel en je komt het vanzelf tegen.
 
**********************************


© 2009 Maeve van der Steen meer Maeve van der Steen - meer "Koken" -
Bezigheden > Koken
De luxe van eenvoud Maeve van der Steen
0617BZ Sardientjes
Overvloed, overvloed, overvloed, om gek van te worden. L’embarras du choix, wat is kiezen moeilijk, en welk een vreugd is het om in een restaurant gewoon te horen: ‘Vandaag is er longhaas (een stuk smakelijk rundvlees met veel meer smaak dan biefstuk) met tuinbonen en borlottibonen, en vooraf asperges met een gepocheerd eitje en toast met brandade’ (dat is een puree van stokvis, in dit geval bleek het de lekkerste brandade die ik ooit gegeten heb).

Daar zegt toch niemand nee tegen. En voor vegetariërs was er vast wel iets anders.
Zo zou het moeten zijn, vooruit, een visje ter afwisseling maar dan basta. Hoe minder op de kaart, hoe meer ze hun best kunnen doen op wat er wel is. Stel je voor, je gaat naar de markt en er zijn alleen maar savooikolen, tomaten en aardappels. En bij de slager is er alleen varkensvlees. Bij de kaasboer alleen maar geitenkaas, bij de slijter alleen witte wijn. ‘Rusland in de jaren vijftig,’ zal een associatie zijn voor veel mensen, maar voor mij zou het een uitkomst zijn. Eindelijk niet te hoeven nadenken over wat er gegeten moet worden. Alleen maar de fantasie laten werken om iets moois in elkaar te draaien. Moeten er de volgende dag natuurlijk wel weer andere dingen liggen, sardientjes, peterselie en andijvie of zo. Knoflook, uien, rijst, gedroogde bonen, gedroogde kruiden en specerijen en olie heb je thuis natuurlijk in voorraad in deze imaginaire sobere situatie. In de beperking toont zich de meester, en reken maar dat er bij de liefhebbers in deze omstandigheden de verrukkelijkste schotels op tafel zouden worden neergezet.

Het gekke is dat in onze wereld van overvloed mensen toch altijd hetzelfde eten, het lijkt wel of studenten alleen maar salades, pizza, kipfilet en broccoli eten. Als er een feestje is op het werk en er wordt een koud buffet geserveerd dan is het altijd óf ouderwets Hollands, met huzarensalade, ei, gekookte ham, makreel en aanverwanten, óf de luxe versie daarvan met garnalen en kreeft en krab, óf Italiaans (deze variant zie je wel iets te veel vandaag de dag, helaas is de geroosterde aubergine vaak verbrand en taai) óf een alternatief buffet met tabouleh en humus en andere lekkernijen uit het Midden-Oosten. Vier soorten koude buffetten roulerend op duizenden borrels en verjaardagen. Terwijl er zoveel andere opties zijn, een Zweeds buffet bijvoorbeeld. Ga om te beginnen eens naar Ikea en schaf wat blikjes ingemaakte haring aan, koop of maak de wat uit de mode geraakte gravad lachs en leg knåckebrod neer in plaats van het eeuwige stokbrood. En serveer er een aardappelsla met dille bij.

Maar nu terug naar de dagelijkse maaltijd, naar de supermarkt waar de verwarring toeslaat, alleen al door de tientallen soorten rijst waar je uit moet kiezen. Stay cool, en kies zilvervliesrijst. Uiteraard kan je die beter in de natuurwinkel kopen, maar je bent nu eenmaal weer eens in de supermarkt terecht gekomen. Koop een blik zwarte bonen, hebben ze die niet, dan kidneybeans. Doe een komkommer of een potje zure augurken in je mandje. Als er een rijpe avocado is – zal wel niet, een avocado moet je gewoon af en toe kopen in de veronderstelling dat je er over een paar dagen, als hij zacht is, zin in hebt – voeg toe aan winkelwagen.
Je hebt thuis toch nog wel een klein stukje spek of pancetta, of een restje vlees, en een flesje rode wijn? En een potje sambal of iets anders heets? Een ui is toch ook altijd wel in de keuken te vinden. Goed, dan mag er nu, omdat iets knapperigs toch onontbeerlijk is, nog een zakje tortillachips uitgezocht worden. En dat moet het maar zijn.

Thuisgekomen, de rijst koken volgens de gebruiksaanwijzing op het pak. Een ui snijden en in een koekenpan zachtjes fruiten, als je nog een paprika hebt, of een prei, die vooral fijnsnijden en mee laten bakken.
De stukjes spek of worst, of wat je nog hebt, in blokjes erbij, een teentje knoflook uit de knijper en het geheel door de opgewarmde bonen roeren. Wat sambal erbij doen, of een fijngehakt Spaans pepertje. Zorg dat de bonenprut niet te droog is, giet er anders een scheutje bouillon van een blokje over. Een paar in stukken gesneden tomaten erbij is ook lekker.

Komkommer in plakjes snijden en mengen met sour cream als dat er is, anders wat azijn en een drupje olie. Hebben we inderdaad een avocado kunnen scoren, schil en pit verwijderen en prakken met wat peper, zout, een drup citroensap of azijn en wat koreanderpoeder, bij wijze van simpele guacamole. In een aardenwerken schaaltje serveren. Als je de spullen ervoor in huis hebt, maak dan de Salsa Mexicana, te vinden in Leunstoel Nr16 van Jrg6.
Doe op de borden een paar schepjes rijst, daarnaast de bonen, daarnaast de komkommer – in het geval van augurken, deze in een schaaltje op tafel zetten, samen met sambal of harissa – en op de rand van het bord wat tortillachips. Vork in de hand en smullen maar. Bonen zijn goed voedsel Beans are a roof over your stomach (uit: ‘Tortilla Flat’ van John Steinbeck).

De moraal van dit verhaal is, dat het nergens voor nodig is altijd precies de juiste ingrediënten te kopen voor een gerecht, maak liever je voorraden regelmatig op.
Stop de verspilling! (Daarmee wil ik niet zeggen dat je ouwe troep moet eten, als een stukje kaas uitgedroogd is en je zou er niet over denken het nog op te eten, gebruik het dan ook niet meer voor je kaassaus, weg ermee.) Volgende keer, als je tijd en zin hebt, ga je naar precies de juiste winkels, maak je zelf tortilla’s of enchillada’s en ga je volgens officieel Mexicaans recept te werk.

En op vakantie lekker al je uitgespaarde centjes verbrassen op terrassen en in hopelijk de juiste restaurants. Het is een cliché maar o zo waar, zoek voor de juiste tentjes vooral de zijstraatjes op. Uitzicht op zee kost vaak geld, hoewel ik ooit een ongeëvenaarde Salade Niçoise kreeg aan de Côte d’Azur die helemaal niet duur was. Het blijft een avontuur en ook nog een kwestie van smaak.

Een goede vakantie met veel heerlijkheden toegewenst.

Voor het recept van de Salsa Mexicana kan je ook gewoon ‘salsa’ intikken in het onvolprezen archief van de Leunstoel en je komt het vanzelf tegen.
 
**********************************
© 2009 Maeve van der Steen
powered by CJ2