archiefvorig nr.lopend nr.

Bezigheden > Koken delen printen terug
Courgettes Marianne Bernard

0110 CourgettesMijn man is een lastige eter, al vindt hij zelf van niet. Hij is van het type Real Men Don't Eat Quiche. Zo'n man dus die het liefst een groot stuk vlees eet. 'Doe voor mij geen moeite, alsjeblieft, voor mij geen liflafjes', zegt hij dan. De courgette hoort zeker tot de laffe smaken die voor hem niet hoeven. Wij waren eens op trektocht door de Pyreneeën en 's avonds kwamen wij in een klein hotelletje aan, waar we wel een kamer konden krijgen, maar dan met 'pension' erbij. We moesten dus eten wat de pot schaft. Altijd spannend. Ik zie nog zijn bedremmelde blik toen er een courgetteschotel op tafel verscheen en ik herinner me ook nog levendig hoe ik mijn eigen binnenpretjes probeerde te beheersen. Maar honger maakt rauwe bonen zoet en er zat niets anders op. Hij nam ondanks zichzelf toch maar wat van de courgetteschotel. En daar gebeurde het wonder: hij nam nog een beetje en nog meer en uiteindelijk likte hij de schaal bijna uit, zo lekker vond hij het. 'Tja, als je het zó klaarmaakt, dan lust ik het wel', zei hij. Later thuis heb ik geprobeerd deze heerlijkheid na te maken.

Courgettegratin
Snij twee courgettes in plakjes (reken één courgette voor twee personen) en smoor die zachtjes gaar in een tefalpan (niet alles tegelijk, het moet in twee of drie porties). Vet een platte ovenschaal in en verwarm de oven voor op 250 graden. Verwarm een achtste slagroom (125 ml) in een kommetje in de magnetron in 2 minuten op half vermogen (hou een klein beetje apart). Roer het restje van de room in een kopje glad met een eetlepel maizena en meng dat door de warme room en verwarm nog 1 minuut op half vermogen. Nu heb je de room licht gebonden. Knijp er een teentje knoflook in uit, roer er 50 gram oude geraspte kaas door en wat peper (eventueel ook nog wat zout), en schep alles voorzichtig door de courgetteplakjes. Doe de massa in de ovenschaal en strooi er nog een handje kaas overheen. Nu 10 minuten in de oven laten gratineren en klaar. De warme room met knoflook maakt het zo lekker. Dit kan mooi doorgaan voor een vegetarisch hoofdgerecht, maar je kunt er natuurlijk ook nog een stukje vlees bij eten, al maak je er dan wel helemaal een cholesterolbom van. Nu ik mijn man op slinkse wijze de courgette heb leren appreciëren, kan ik er ook nog wel wat anders mee maken: heerlijke borrelhapjes.

Geroosterde gevulde courgetteplakjes
Neem twee courgettes en snij ze diagonaal in langwerpige ovale plakken. Je kunt ze ook in de lengte in dunne plakken proberen te snijden, maar dat lijkt simpeler dan het gaat - het mislukt nogal eens. Smeer de plakken met een kwastje in met olijfolie en rooster ze (in porties) op een gietijzeren grillpan of -plaat. Ze moeten zacht en gaar zijn, maar licht van kleur blijven (niet te bruin worden). Dit vereist een beetje geduld, maar je moet het toch van tevoren al doen. Maak een mengsel van mascarpone (een half bakje is genoeg) of ricotta - dat is minder vet - met geraspte parmezan en een lepeltje pesto. Als de courgetteplakjes zijn afgekoeld, doe je aan één kant een theelepeltje vulling op een plakje, legt daar nog drie pijnboompitjes op en klapt de andere helft eroverheen. Leg de gevulde plakjes dakpansgewijs op een schaal. Een mooie schotel voor een antipasto buffet. Pas wel op dat je dit niet in de ijskast bewaart, dan gaat de smaak erg achteruit.

Courgettekoekjes
Rasp twee courgettes met de fijne rasp. Dit gaat het makkelijkste met de keukenmachine, maar op de hand gaat het ook best. Doe nu zoals je met komkommer zou doen de geraspte courgette in een vergiet met wat zout en zet er een schotel met iets zwaars op (een fles en/of blik) om het vocht eruit te drukken. Dat duurt een uurtje. Maak intussen een beslagje van 100 gram bloem (of 50 gram bloem plus 50 gram boekweitmeel) met twee eieren en een snufje zout. Spoel het zout uit de courgettepulp, druk nog eens goed uit en doe alles in een theedoek om nog meer vocht eruit te knijpen. Meng de geraspte courgette met het beslag. Daarvan kun je nu een soort drie-in-de-pan bakken, kleine blini-achtige hartige koekjes. Doe een beetje olijfolie in een tefalpan en doe er met een lepel kleine bergjes van het beslag in, strijk een beetje plat. Na een paar minuten voorzichtig omkeren en door en door gaar laten worden. Laten uitlekken op keukenpapier. Je kunt ze warm of koud serveren. Zelf maak ik graag een grote schotel met aan de buitenrand een krans van deze courgettekoekjes, daarbinnen een ring van geroosterde pomodori's (die koop je kant en klaar op de markt bij de olijvenman) en in het midden een bergje fetablokjes (die maak je zelf door blokjes te snijden uit een stukje echte Griekse schapenfeta en die te mengen met olijfolie en kruiden).

Uiteraard zijn er met courgette nog veel meer gerechten te bedenken - ik denk aan gevulde bootjes met lamsgehakt. Mijn man is na de courgette ook de quiche gaan waarderen, dus er is nog hoop.

© 2004 Marianne Bernard meer Marianne Bernard - meer "Koken" -
Bezigheden > Koken
Courgettes Marianne Bernard
0110 CourgettesMijn man is een lastige eter, al vindt hij zelf van niet. Hij is van het type Real Men Don't Eat Quiche. Zo'n man dus die het liefst een groot stuk vlees eet. 'Doe voor mij geen moeite, alsjeblieft, voor mij geen liflafjes', zegt hij dan. De courgette hoort zeker tot de laffe smaken die voor hem niet hoeven. Wij waren eens op trektocht door de Pyreneeën en 's avonds kwamen wij in een klein hotelletje aan, waar we wel een kamer konden krijgen, maar dan met 'pension' erbij. We moesten dus eten wat de pot schaft. Altijd spannend. Ik zie nog zijn bedremmelde blik toen er een courgetteschotel op tafel verscheen en ik herinner me ook nog levendig hoe ik mijn eigen binnenpretjes probeerde te beheersen. Maar honger maakt rauwe bonen zoet en er zat niets anders op. Hij nam ondanks zichzelf toch maar wat van de courgetteschotel. En daar gebeurde het wonder: hij nam nog een beetje en nog meer en uiteindelijk likte hij de schaal bijna uit, zo lekker vond hij het. 'Tja, als je het zó klaarmaakt, dan lust ik het wel', zei hij. Later thuis heb ik geprobeerd deze heerlijkheid na te maken.

Courgettegratin
Snij twee courgettes in plakjes (reken één courgette voor twee personen) en smoor die zachtjes gaar in een tefalpan (niet alles tegelijk, het moet in twee of drie porties). Vet een platte ovenschaal in en verwarm de oven voor op 250 graden. Verwarm een achtste slagroom (125 ml) in een kommetje in de magnetron in 2 minuten op half vermogen (hou een klein beetje apart). Roer het restje van de room in een kopje glad met een eetlepel maizena en meng dat door de warme room en verwarm nog 1 minuut op half vermogen. Nu heb je de room licht gebonden. Knijp er een teentje knoflook in uit, roer er 50 gram oude geraspte kaas door en wat peper (eventueel ook nog wat zout), en schep alles voorzichtig door de courgetteplakjes. Doe de massa in de ovenschaal en strooi er nog een handje kaas overheen. Nu 10 minuten in de oven laten gratineren en klaar. De warme room met knoflook maakt het zo lekker. Dit kan mooi doorgaan voor een vegetarisch hoofdgerecht, maar je kunt er natuurlijk ook nog een stukje vlees bij eten, al maak je er dan wel helemaal een cholesterolbom van. Nu ik mijn man op slinkse wijze de courgette heb leren appreciëren, kan ik er ook nog wel wat anders mee maken: heerlijke borrelhapjes.

Geroosterde gevulde courgetteplakjes
Neem twee courgettes en snij ze diagonaal in langwerpige ovale plakken. Je kunt ze ook in de lengte in dunne plakken proberen te snijden, maar dat lijkt simpeler dan het gaat - het mislukt nogal eens. Smeer de plakken met een kwastje in met olijfolie en rooster ze (in porties) op een gietijzeren grillpan of -plaat. Ze moeten zacht en gaar zijn, maar licht van kleur blijven (niet te bruin worden). Dit vereist een beetje geduld, maar je moet het toch van tevoren al doen. Maak een mengsel van mascarpone (een half bakje is genoeg) of ricotta - dat is minder vet - met geraspte parmezan en een lepeltje pesto. Als de courgetteplakjes zijn afgekoeld, doe je aan één kant een theelepeltje vulling op een plakje, legt daar nog drie pijnboompitjes op en klapt de andere helft eroverheen. Leg de gevulde plakjes dakpansgewijs op een schaal. Een mooie schotel voor een antipasto buffet. Pas wel op dat je dit niet in de ijskast bewaart, dan gaat de smaak erg achteruit.

Courgettekoekjes
Rasp twee courgettes met de fijne rasp. Dit gaat het makkelijkste met de keukenmachine, maar op de hand gaat het ook best. Doe nu zoals je met komkommer zou doen de geraspte courgette in een vergiet met wat zout en zet er een schotel met iets zwaars op (een fles en/of blik) om het vocht eruit te drukken. Dat duurt een uurtje. Maak intussen een beslagje van 100 gram bloem (of 50 gram bloem plus 50 gram boekweitmeel) met twee eieren en een snufje zout. Spoel het zout uit de courgettepulp, druk nog eens goed uit en doe alles in een theedoek om nog meer vocht eruit te knijpen. Meng de geraspte courgette met het beslag. Daarvan kun je nu een soort drie-in-de-pan bakken, kleine blini-achtige hartige koekjes. Doe een beetje olijfolie in een tefalpan en doe er met een lepel kleine bergjes van het beslag in, strijk een beetje plat. Na een paar minuten voorzichtig omkeren en door en door gaar laten worden. Laten uitlekken op keukenpapier. Je kunt ze warm of koud serveren. Zelf maak ik graag een grote schotel met aan de buitenrand een krans van deze courgettekoekjes, daarbinnen een ring van geroosterde pomodori's (die koop je kant en klaar op de markt bij de olijvenman) en in het midden een bergje fetablokjes (die maak je zelf door blokjes te snijden uit een stukje echte Griekse schapenfeta en die te mengen met olijfolie en kruiden).

Uiteraard zijn er met courgette nog veel meer gerechten te bedenken - ik denk aan gevulde bootjes met lamsgehakt. Mijn man is na de courgette ook de quiche gaan waarderen, dus er is nog hoop.
© 2004 Marianne Bernard
powered by CJ2