archiefvorig nr.lopend nr.

Bezigheden > Koken delen printen terug
Broccoli news Maeve van der Steen

0417BZ Koken
Ik dacht dat hij nieuws bedoelde over de filmproducent Albert R. Broccoli maar nee, de Amerikaanse boulevardjournalist bedoelde iets heel anders: ‘Je weet wel, van dat politieke nieuws dat je tot je moet nemen, over verre landen die je eigenlijk niet interesseren. Je voelt je verplicht het te lezen, terwijl je liever de roddelrubriek leest. Net zoals je weet dat je broccoli moet eten, terwijl je het eigenlijk niet lust.’
Arme broccoli, zo gezond dat de mensen het zijn gaan haten. Ik sprak eens een studente die blij was dat haar huisgenote wegging, die at namelijk elke dag broccoli. Hoe kom je erop! Dat gedoe over wel of niet gezond werkt zo langzamerhand op mijn zenuwen, eet toch een beetje normaal, en afwisselend, en vooral ook niet te veel, wees matig met snoep en alcohol, en kijk uit met oversteken. En houd op met te zeggen: dat is gezond en dat niet.
En laat restaurants nou eens iets anders verzinnen in plaats van dat eeuwige ministronkje halfgare broccoli op de rand van je bord (ik weet het, het is niet de eerste keer dat ik het er over heb) maar maak vooral deze zomer weer eens die heerlijke Siciliaanse orecchiette met ansjovis en... broccoli (Kleine visjes, jrg2, nr16). Om te ontdekken dat broccoli heel lekker kan zijn. Af en toe.

Waar bijna iedereen dol op is, net als volgens die Amerikaanse journalist op het lezen van roddelrubrieken, zijn gehaktballen. Gehaktballen zoals moeder die maakte. Oma’s gehaktbal. Op zijn Hollands –half om half gehakt met broodkruim, geweekt in de melk, een ei, zout en kruiden naar smaak, in dit geval dan voornamelijk specerijen: nootmuskaat en peper. En draaien maar, met koele handen. Of op zijn Turks, lamsgehakt in dat geval (of lam met rund gemengd) met knoflook en komijn.
Waarom is gehakt zo lekker? Omdat het vlees, dat ervoor gebruikt wordt, veel smaak heeft. Vlees dat taai is, dus van spierweefsel dat meer smaak heeft dan vlees dat niks gedaan heeft (zoals varkenshaas, zacht maar weinig smaak). En toch is gehakt zacht omdat het gehakt is, daarom zijn de meeste kinderen er dol op.
 
Omdat er zo veel verschillende soorten gehaktballen op de wereld zijn, en ik meestal mijn heil zoek in het mediterrane gebied, kiezen we vandaag eens voor Zweedse gehaktballetjes, bijgenaamd Ikea-balletjes, maar wij maken ze natuurlijk beter en we zorgen dat er een paar overblijven voor bij de borrel morgen. Een typisch ‘wereldrecept’ met andere woorden, een recept met regionale achtergrond, maar wegens groot succes over de hele wereld gegaan. Gebaseerd op wat er in moeders keuken lag, vandaar waarschijnlijk dat er in het ene recept rundergehakt wordt gebruikt, in het volgende driekwart rund- en een kwart varkensgehakt, dan weer moet het kalfsgehakt zijn, dan weer een mengel van alle drie. Sommigen zeggen dat de allroundkrydda, een mengsel van allerlei specerijen waaronder koriander en kummel, van essentieel belang zijn, anderen voegen alleen peper en zout toe. Kortom, zie maar!

500 gram rundergehakt –je kan dus een klein deel vervangen door kalfs- of varkensgehakt.
1 ui, gesnipperd
klontje boter, scheutje olie
twee witte boterhammen, oud, zonder korst
scheutje bier
theelepel peper, theelepel zout
krydda (kruiden) naar smaak
1 ei
kopje slagroom, theelepel mosterd

Laat het verkruimelde brood even weken in een scheutje bier. Fruit de ui zachtjes in de boter in een koekenpan.
Meng gehakt, uitgeknepen brood, zout peper, eventuele kruiden en de gebakken ui door elkaar.
Maak er, met koele handen, kleine balletjes van. Formaat: groot uitgevallen walnoot.
Bak nu de balletjes in de boter en olie in ruim tien minuten gaar.
Haal ze uit de pan, als er erg veel vet uit het gehakt is gelopen, een beetje vet eraf gieten. Roer met een scheutje bier de aanbaksels los. Als het wat is ingedampt, de room erbij gieten, goed roeren tot het een niet te dikke saus is, dan de mosterd erdoor roeren. Deze roomsaus apart bij de balletjes serveren, met gekookte aardappels en augurken.
Voor deze keer bietjes als groente, maar dan koud, als salade, dat is ook Scandinavisch. Of gekookte venkel, dat doet het goed met roomsaus. Of we eten eens geen groente, dat zal de Amerikaanse journalist zeker een goed idee vinden.

Betrouwbare bronnen melden dat zweden deze balletjes nooit als warme maaltijd serveren, maar uitsluitend als snack of borrelhap. Met bessenjam bij wijze van ketchup. Maar dat doen wij morgen pas, vandaag drinken we wel vast een glaasje Aquavit vooraf om in de stemming te komen.

Tot slot maak ik nog even melding van een tegengestelde smaak/substantie sensatie, zonder dat er moleculair koken aan te pas kwam: ik heb een Forelle geproefd. Geen vis maar een nieuwe soort roze peer uit Zuid-Afrika, speciaal geteeld voor onze grootste grootgrutter. Smaakt naar een rijpe peer, maar heeft de structuur van een onrijpe peer, knapperig dus. Even wennen maar heel smakelijk. Ik hoop alleen wel dat gewone peren, die je eigenlijk uitsluitend boven de gootsteen kan eten, het sap druipend langs de kin, niet zullen verdwijnen...

Een zwoele zomer met veel nieuwe en vertrouwde heerlijkheden toegewenst.
 
*********************************
Drs. Theo IJzermans geeft begeleiding bij
persoonlijke ontwikkeling op het werk.
Ga voor informatie naar www.ijzermans.org
 
'Springveren, het beste uit de leunstoel’ is nu te koop. Luister ook naar 'De mannenpil' , een van de bijdragen, voorgelezen door Maeve van der Steen. Zie www.eburon.nl/product_details.php?item_id=472
 
 


© 2007 Maeve van der Steen meer Maeve van der Steen - meer "Koken" -
Bezigheden > Koken
Broccoli news Maeve van der Steen
0417BZ Koken
Ik dacht dat hij nieuws bedoelde over de filmproducent Albert R. Broccoli maar nee, de Amerikaanse boulevardjournalist bedoelde iets heel anders: ‘Je weet wel, van dat politieke nieuws dat je tot je moet nemen, over verre landen die je eigenlijk niet interesseren. Je voelt je verplicht het te lezen, terwijl je liever de roddelrubriek leest. Net zoals je weet dat je broccoli moet eten, terwijl je het eigenlijk niet lust.’
Arme broccoli, zo gezond dat de mensen het zijn gaan haten. Ik sprak eens een studente die blij was dat haar huisgenote wegging, die at namelijk elke dag broccoli. Hoe kom je erop! Dat gedoe over wel of niet gezond werkt zo langzamerhand op mijn zenuwen, eet toch een beetje normaal, en afwisselend, en vooral ook niet te veel, wees matig met snoep en alcohol, en kijk uit met oversteken. En houd op met te zeggen: dat is gezond en dat niet.
En laat restaurants nou eens iets anders verzinnen in plaats van dat eeuwige ministronkje halfgare broccoli op de rand van je bord (ik weet het, het is niet de eerste keer dat ik het er over heb) maar maak vooral deze zomer weer eens die heerlijke Siciliaanse orecchiette met ansjovis en... broccoli (Kleine visjes, jrg2, nr16). Om te ontdekken dat broccoli heel lekker kan zijn. Af en toe.

Waar bijna iedereen dol op is, net als volgens die Amerikaanse journalist op het lezen van roddelrubrieken, zijn gehaktballen. Gehaktballen zoals moeder die maakte. Oma’s gehaktbal. Op zijn Hollands –half om half gehakt met broodkruim, geweekt in de melk, een ei, zout en kruiden naar smaak, in dit geval dan voornamelijk specerijen: nootmuskaat en peper. En draaien maar, met koele handen. Of op zijn Turks, lamsgehakt in dat geval (of lam met rund gemengd) met knoflook en komijn.
Waarom is gehakt zo lekker? Omdat het vlees, dat ervoor gebruikt wordt, veel smaak heeft. Vlees dat taai is, dus van spierweefsel dat meer smaak heeft dan vlees dat niks gedaan heeft (zoals varkenshaas, zacht maar weinig smaak). En toch is gehakt zacht omdat het gehakt is, daarom zijn de meeste kinderen er dol op.
 
Omdat er zo veel verschillende soorten gehaktballen op de wereld zijn, en ik meestal mijn heil zoek in het mediterrane gebied, kiezen we vandaag eens voor Zweedse gehaktballetjes, bijgenaamd Ikea-balletjes, maar wij maken ze natuurlijk beter en we zorgen dat er een paar overblijven voor bij de borrel morgen. Een typisch ‘wereldrecept’ met andere woorden, een recept met regionale achtergrond, maar wegens groot succes over de hele wereld gegaan. Gebaseerd op wat er in moeders keuken lag, vandaar waarschijnlijk dat er in het ene recept rundergehakt wordt gebruikt, in het volgende driekwart rund- en een kwart varkensgehakt, dan weer moet het kalfsgehakt zijn, dan weer een mengel van alle drie. Sommigen zeggen dat de allroundkrydda, een mengsel van allerlei specerijen waaronder koriander en kummel, van essentieel belang zijn, anderen voegen alleen peper en zout toe. Kortom, zie maar!

500 gram rundergehakt –je kan dus een klein deel vervangen door kalfs- of varkensgehakt.
1 ui, gesnipperd
klontje boter, scheutje olie
twee witte boterhammen, oud, zonder korst
scheutje bier
theelepel peper, theelepel zout
krydda (kruiden) naar smaak
1 ei
kopje slagroom, theelepel mosterd

Laat het verkruimelde brood even weken in een scheutje bier. Fruit de ui zachtjes in de boter in een koekenpan.
Meng gehakt, uitgeknepen brood, zout peper, eventuele kruiden en de gebakken ui door elkaar.
Maak er, met koele handen, kleine balletjes van. Formaat: groot uitgevallen walnoot.
Bak nu de balletjes in de boter en olie in ruim tien minuten gaar.
Haal ze uit de pan, als er erg veel vet uit het gehakt is gelopen, een beetje vet eraf gieten. Roer met een scheutje bier de aanbaksels los. Als het wat is ingedampt, de room erbij gieten, goed roeren tot het een niet te dikke saus is, dan de mosterd erdoor roeren. Deze roomsaus apart bij de balletjes serveren, met gekookte aardappels en augurken.
Voor deze keer bietjes als groente, maar dan koud, als salade, dat is ook Scandinavisch. Of gekookte venkel, dat doet het goed met roomsaus. Of we eten eens geen groente, dat zal de Amerikaanse journalist zeker een goed idee vinden.

Betrouwbare bronnen melden dat zweden deze balletjes nooit als warme maaltijd serveren, maar uitsluitend als snack of borrelhap. Met bessenjam bij wijze van ketchup. Maar dat doen wij morgen pas, vandaag drinken we wel vast een glaasje Aquavit vooraf om in de stemming te komen.

Tot slot maak ik nog even melding van een tegengestelde smaak/substantie sensatie, zonder dat er moleculair koken aan te pas kwam: ik heb een Forelle geproefd. Geen vis maar een nieuwe soort roze peer uit Zuid-Afrika, speciaal geteeld voor onze grootste grootgrutter. Smaakt naar een rijpe peer, maar heeft de structuur van een onrijpe peer, knapperig dus. Even wennen maar heel smakelijk. Ik hoop alleen wel dat gewone peren, die je eigenlijk uitsluitend boven de gootsteen kan eten, het sap druipend langs de kin, niet zullen verdwijnen...

Een zwoele zomer met veel nieuwe en vertrouwde heerlijkheden toegewenst.
 
*********************************
Drs. Theo IJzermans geeft begeleiding bij
persoonlijke ontwikkeling op het werk.
Ga voor informatie naar www.ijzermans.org
 
'Springveren, het beste uit de leunstoel’ is nu te koop. Luister ook naar 'De mannenpil' , een van de bijdragen, voorgelezen door Maeve van der Steen. Zie www.eburon.nl/product_details.php?item_id=472
 
 
© 2007 Maeve van der Steen
powered by CJ2