archiefvorig nr.lopend nr.

Beschouwingen > Het leven zelf delen printen terug
Waar zijn de vrouwonvriendelijke mannen? Katharina Kouwenhoven

0511BS Leven
Regelmatig kun je lezen dat er weer een 'nieuwe' man is ontdekt. Dat komt mij altijd wat vreemd voor, want de 'man' is geen insect, waarvan talloze soorten bestaan die nog lang niet allemaal in kaart gebracht zijn. Een tijdje geleden was niettemin het 'nieuwste' type de zogenaamde metroman of metroseksueel, die er niet voor terugdeinsde zijn vrouwelijke kanten te laten zien. Als voorbeeld van deze soort valt altijd de naam van David Beckham, maar ik heb er eerlijk gezegd nooit een in het wild gezien.

Nu heb ik er ook niet veel oog voor want laatst wees mijn dochter mij in Parijs op een man met een handtas. Ik had hem niet opgemerkt en ik geloofde het ook niet. ' Heb je het over een echte handtas of bedoel je een schoudertas, die op een voor een man verkeerde manier gedragen wordt?' Ze bedoelde een echte handtas. Vanwege de uitgesproken onhandigheid lopen vrouwen daar niet eens mee, behalve wanneer ze zich aan willen stellen. Mijn dochter beweerde dat je ze ook in Amsterdam tegen kon komen. Maar waarom zou een man, die toch een uiterst praktisch karakter heeft, een handtas dragen? Ik veronderstelde dat ze zo'n tas bedoelde waarin mannen hun laptop vervoeren. Ook zo iets, trouwens. Je ziet veel meer mannen met hun laptop zeulen dan vrouwen. Tegenwoordig hebben we allemaal een laptop, ikzelf niet uitgezonderd. De mijne wordt echter nooit vervoerd. Ik kijk wel uit. Ik heb hem omdat hij zo prettig weinig ruimte inneemt op het bureau. Toch moeten mannen dat ding om een of andere reden altijd bij zich hebben. Of ze doen natuurlijk net alsof, door wel zo'n tas mee te nemen maar hem vol te stoppen met vuile sokken.

In ieder geval, metro-exemplaren, de huid ingesmeerd met vochtinbrengende crème en het haar in een bijna onzichtbaar haarnetje, ik heb ze nooit gezien. Dat David Beckham regelmatig de kapper, de schoonheidsspecialist, de yogaklas en de creatieve therapeut bezoekt, lijkt me logisch. Dat is een voetballer en die heeft de hele dag niets te doen en verveelt zich dus te pletter. En met het laten aanbrengen van een nieuw haarkleurtje ben je toch al snel weer een paar uur kwijt.
Wat vrouwen eigenlijk van metroseksuelen vinden, is mij niet bekend. Er wordt wel verondersteld dat vrouwen het prettig vinden dat mannen in bepaalde opzichten steeds meer op ze gaan lijken, zodat ze luiers kunnen verschonen, de boodschappen op de juiste plaats opbergen, zonder aansporing de was in de machine doen, na keurig de bonte van de witte was gescheiden te hebben en daarna in de droger, hun eigen overhemden kunnen strijken en een eenvoudige doch voedzame maaltijd op tafel kunnen toveren, maar of dat ook betekent dat ze uiterlijk naar elkaar toe moeten groeien?

Mannen die zich niet meer hoeven scheren, strakke naveltruitjes dragen, hoge hakken onder hun schoenen willen, een overhemd dragen dat onder hun colbertjasje uitsteekt of een hoed met een voile, ik noem maar een paar narigheden?
Ik geloof er niets van dat vrouwen mannen willen die op ze lijken. Als ik een man zie, die een baby op zijn buik draagt, word ik een heel klein beetje onpasselijk. Zeker waar het kinderen betreft hebben mannen en vrouwen een andere rol. En dat moet zo blijven. Kinderen hebben recht op een moeder én een vader, twee moeders is te veel van het goede.

Die metroseksueel, als hij er ooit geweest is, schijnt een langzame dood te sterven. De 'macho' is terug. Terug waarvan dan? De macho is natuurlijk nooit weggeweest. Dit machteloze, aandoenlijke type kun je overal zien rondrijden in zijn terreinwagen en SUV, aan het roer van een motorjacht dat een paar centen heeft gekost en in de kroeg, waar hij nog steeds sterke verhalen zit te vertellen. De macho sterft nooit uit. Alle mannen hebben trekjes van de macho en vrouwen praten hem naar de mond om hem gezichtsverlies te besparen, want vrouwen houden van macho's, wat ze daar ook over beweren.
Maar wat ik me wel afvraag is waar de echte vrouwonvriendelijke man gebleven is. De man die het heeft over 'wijven', of erger nog 'vrouwtjes' als hij over vrouwen praat. De man, die alleen in vrouwen is geïnteresseerd om er mee te kunnen pronken en ze afdankt als ze daar te lelijk voor geworden zijn en er in de overgangsperiode vast een maîtresse op na houdt. De man, die staat op zijn rol als man en dus nooit en te nimmer een luier zal verschonen. Ook zulke mannen kom je nog maar zelden tegen.

Er is wel een vervanger voor in de plaats gekomen: de hufter. De man achter de kinderwagen, die die wagen je knieholten induwt, zodat je tegen de grond gaat. De man die in een winkel niet alleen zijn beurt niet afstaat aan een oudere dame, maar zelfs voordringt. De man, die je met een zwiep van zijn winkelmandje opzij zet, zodat hij vóór je in de rij bij de kassa plaats kan nemen. De man, die op de zebra van achter een terecht gestopte auto vandaan schiet om je bij het oversteken van de sokken te rijden. De man, die je op een smalle stoep tegemoet komt en van geen wijken weet, zodat je een stevige schouderduw moet incasseren. De man, die zijn SUV parkeert waar het hem goed uitkomt, ook als hij daarmee een fietspad, zebrapad of smal straatje geheel blokkeert. Dat dit type man zich alleen tegen vrouwen hufterig gedraagt geloof ik eigenlijk niet. Hij is van de asociale soort en de wereld is van hem.

De consequenties van zijn gedrag interesseren hem niet. Ik denk ook niet dat er meer hufters zijn dan vroeger, maar dat ze enige sociale mobiliteit aan de dag hebben gelegd in die paar jaren dat iedereen veel geld kon verdienen. Daarom tref je ze nu aan op plaatsen en in omstandigheden waar ze vroeger niet verkeerden. Of de hufter borsthaar heeft, zijn nagels laat lakken of aan Nordic Walking doet, het zal hem en mij worst zijn.
Zolang hij boert boven zijn bier kun je hem beter mijden.
 
*********************************************
De Leunstoel is gebouwd door Peppered.
Ga voor informatie over dat bureau naar www.peppered.nl


© 2008 Katharina Kouwenhoven meer Katharina Kouwenhoven - meer "Het leven zelf" -
Beschouwingen > Het leven zelf
Waar zijn de vrouwonvriendelijke mannen? Katharina Kouwenhoven
0511BS Leven
Regelmatig kun je lezen dat er weer een 'nieuwe' man is ontdekt. Dat komt mij altijd wat vreemd voor, want de 'man' is geen insect, waarvan talloze soorten bestaan die nog lang niet allemaal in kaart gebracht zijn. Een tijdje geleden was niettemin het 'nieuwste' type de zogenaamde metroman of metroseksueel, die er niet voor terugdeinsde zijn vrouwelijke kanten te laten zien. Als voorbeeld van deze soort valt altijd de naam van David Beckham, maar ik heb er eerlijk gezegd nooit een in het wild gezien.

Nu heb ik er ook niet veel oog voor want laatst wees mijn dochter mij in Parijs op een man met een handtas. Ik had hem niet opgemerkt en ik geloofde het ook niet. ' Heb je het over een echte handtas of bedoel je een schoudertas, die op een voor een man verkeerde manier gedragen wordt?' Ze bedoelde een echte handtas. Vanwege de uitgesproken onhandigheid lopen vrouwen daar niet eens mee, behalve wanneer ze zich aan willen stellen. Mijn dochter beweerde dat je ze ook in Amsterdam tegen kon komen. Maar waarom zou een man, die toch een uiterst praktisch karakter heeft, een handtas dragen? Ik veronderstelde dat ze zo'n tas bedoelde waarin mannen hun laptop vervoeren. Ook zo iets, trouwens. Je ziet veel meer mannen met hun laptop zeulen dan vrouwen. Tegenwoordig hebben we allemaal een laptop, ikzelf niet uitgezonderd. De mijne wordt echter nooit vervoerd. Ik kijk wel uit. Ik heb hem omdat hij zo prettig weinig ruimte inneemt op het bureau. Toch moeten mannen dat ding om een of andere reden altijd bij zich hebben. Of ze doen natuurlijk net alsof, door wel zo'n tas mee te nemen maar hem vol te stoppen met vuile sokken.

In ieder geval, metro-exemplaren, de huid ingesmeerd met vochtinbrengende crème en het haar in een bijna onzichtbaar haarnetje, ik heb ze nooit gezien. Dat David Beckham regelmatig de kapper, de schoonheidsspecialist, de yogaklas en de creatieve therapeut bezoekt, lijkt me logisch. Dat is een voetballer en die heeft de hele dag niets te doen en verveelt zich dus te pletter. En met het laten aanbrengen van een nieuw haarkleurtje ben je toch al snel weer een paar uur kwijt.
Wat vrouwen eigenlijk van metroseksuelen vinden, is mij niet bekend. Er wordt wel verondersteld dat vrouwen het prettig vinden dat mannen in bepaalde opzichten steeds meer op ze gaan lijken, zodat ze luiers kunnen verschonen, de boodschappen op de juiste plaats opbergen, zonder aansporing de was in de machine doen, na keurig de bonte van de witte was gescheiden te hebben en daarna in de droger, hun eigen overhemden kunnen strijken en een eenvoudige doch voedzame maaltijd op tafel kunnen toveren, maar of dat ook betekent dat ze uiterlijk naar elkaar toe moeten groeien?

Mannen die zich niet meer hoeven scheren, strakke naveltruitjes dragen, hoge hakken onder hun schoenen willen, een overhemd dragen dat onder hun colbertjasje uitsteekt of een hoed met een voile, ik noem maar een paar narigheden?
Ik geloof er niets van dat vrouwen mannen willen die op ze lijken. Als ik een man zie, die een baby op zijn buik draagt, word ik een heel klein beetje onpasselijk. Zeker waar het kinderen betreft hebben mannen en vrouwen een andere rol. En dat moet zo blijven. Kinderen hebben recht op een moeder én een vader, twee moeders is te veel van het goede.

Die metroseksueel, als hij er ooit geweest is, schijnt een langzame dood te sterven. De 'macho' is terug. Terug waarvan dan? De macho is natuurlijk nooit weggeweest. Dit machteloze, aandoenlijke type kun je overal zien rondrijden in zijn terreinwagen en SUV, aan het roer van een motorjacht dat een paar centen heeft gekost en in de kroeg, waar hij nog steeds sterke verhalen zit te vertellen. De macho sterft nooit uit. Alle mannen hebben trekjes van de macho en vrouwen praten hem naar de mond om hem gezichtsverlies te besparen, want vrouwen houden van macho's, wat ze daar ook over beweren.
Maar wat ik me wel afvraag is waar de echte vrouwonvriendelijke man gebleven is. De man die het heeft over 'wijven', of erger nog 'vrouwtjes' als hij over vrouwen praat. De man, die alleen in vrouwen is geïnteresseerd om er mee te kunnen pronken en ze afdankt als ze daar te lelijk voor geworden zijn en er in de overgangsperiode vast een maîtresse op na houdt. De man, die staat op zijn rol als man en dus nooit en te nimmer een luier zal verschonen. Ook zulke mannen kom je nog maar zelden tegen.

Er is wel een vervanger voor in de plaats gekomen: de hufter. De man achter de kinderwagen, die die wagen je knieholten induwt, zodat je tegen de grond gaat. De man die in een winkel niet alleen zijn beurt niet afstaat aan een oudere dame, maar zelfs voordringt. De man, die je met een zwiep van zijn winkelmandje opzij zet, zodat hij vóór je in de rij bij de kassa plaats kan nemen. De man, die op de zebra van achter een terecht gestopte auto vandaan schiet om je bij het oversteken van de sokken te rijden. De man, die je op een smalle stoep tegemoet komt en van geen wijken weet, zodat je een stevige schouderduw moet incasseren. De man, die zijn SUV parkeert waar het hem goed uitkomt, ook als hij daarmee een fietspad, zebrapad of smal straatje geheel blokkeert. Dat dit type man zich alleen tegen vrouwen hufterig gedraagt geloof ik eigenlijk niet. Hij is van de asociale soort en de wereld is van hem.

De consequenties van zijn gedrag interesseren hem niet. Ik denk ook niet dat er meer hufters zijn dan vroeger, maar dat ze enige sociale mobiliteit aan de dag hebben gelegd in die paar jaren dat iedereen veel geld kon verdienen. Daarom tref je ze nu aan op plaatsen en in omstandigheden waar ze vroeger niet verkeerden. Of de hufter borsthaar heeft, zijn nagels laat lakken of aan Nordic Walking doet, het zal hem en mij worst zijn.
Zolang hij boert boven zijn bier kun je hem beter mijden.
 
*********************************************
De Leunstoel is gebouwd door Peppered.
Ga voor informatie over dat bureau naar www.peppered.nl
© 2008 Katharina Kouwenhoven
powered by CJ2