archiefvorig nr.lopend nr.

Bezigheden > Galerie delen printen terug
Stembiljetten verzamelen Julius Pasgeld

1810BZ Stemb'enOm maar meteen met de deur in huis te vallen: Ik spaar lege stembiljetten. Ik heb er al een stuk of twintig en de dorst naar meer is groot. Elke verkiezing spoed ik mij naar het stemlokaal met stempas en legitimatie in de hand.
Het gaat iedere keer hetzelfde. Als het mijn beurt is geef ik legitimatie en stempas aan de voorzitter van het stembureau en wacht op mijn stembiljet.
Waarop de voorzitter plechtig mijn legitimatie controleert, mij een stembiljet overhandigt en daarna geduldig op mijn uitleg wacht. Want hij kent me inmiddels en weet wat er gebeuren gaat.

‘Voorzitter’, zeg ik dan. ‘Voorzitter, hierbij deel ik u mede, dat ik dit stembiljet niet naar het stemhokje breng om het via het rode potlood aan de gebruikelijke procedure bloot te stellen, maar dat ik het oningevuld mee naar huis zal nemen’.
Ik ben niet verplicht om dat te zeggen. De twee overige leden van het stembureau dienen in de gaten te houden dat er straks bij het tellen van de stemmen evenveel stemmen zijn uitgebracht als dat er stembiljetten zijn uitgereikt. En als dat niet het geval blijkt, dan dient het verschil even groot te zijn als het aantal meegenomen blanco stembiljetten. Op het stembureau waar ik mijn stem uitbreng bedraagt dat verschil al jaren één. Mijn stembiljet dus.

Thuisgekomen voeg ik het stembiljet, nadat ik dat trots aan mevrouw Pasgeld heb getoond, bij mijn verzameling in een ordner. Daarin zitten alle lege stembiljetten vanaf 2015. Voor de Staten Generaal,  het Europees Parlement, de Provinciale Staten, de Gemeenteraad, noem maar op. Soms ook dubbel of in drievoud. Namen als A. Oostenburg op lijst 15 van Nieuwe Wegen, Jaap Haasnoot op lijst 11 van 50Plus, Huib van Essen op lijst 8 van Groen Links, wie kent ze nog? Ik wel. Ik zal ze nooit meer vergeten.

En mag dat dan allemaal maar zomaar? Ja. Dat mag. Dat heb ik zorgvuldig nagegaan. In Nederland mag je je lege stembiljet zomaar mee naar huis nemen. Want op het moment dat je het krijgt is het je eigendom. In België niet. In België blijft het biljet eigendom van de staat. Daar is het dus strafbaar als je het meeneemt.

Heb ik plannen met die stembiljetten? Ik twijfel nog. Maar als ik er genoeg heb denk ik erover om de muren van mijn garage ermee te behangen. Dan kunnen daar sessies worden gehouden om de essenties in het politieke landschap te herprioriteren. Om alle politieke fopspeenwoorden uit de klemgezette focus van de stemslaven te verwijderen. Zoiets.

Wie mee wil helpen mijn verzameling uit te breiden kan bij de ophanden zijnde verkiezingen z’n eigen stembiljet mee naar huis nemen en vervolgens in een enveloppe opsturen naar: Julius Pasgeld, Dorpsplein 2, 4443AD Nisse.
Als u uw naam en het nummer van uw bankrekening op dat stembiljet schrijft, retourneer ik de briefkosten.

-----
Het plaatje is van Henk Klaren


© 2021 Julius Pasgeld meer Julius Pasgeld - meer "Galerie" -
Bezigheden > Galerie
Stembiljetten verzamelen Julius Pasgeld
1810BZ Stemb'enOm maar meteen met de deur in huis te vallen: Ik spaar lege stembiljetten. Ik heb er al een stuk of twintig en de dorst naar meer is groot. Elke verkiezing spoed ik mij naar het stemlokaal met stempas en legitimatie in de hand.
Het gaat iedere keer hetzelfde. Als het mijn beurt is geef ik legitimatie en stempas aan de voorzitter van het stembureau en wacht op mijn stembiljet.
Waarop de voorzitter plechtig mijn legitimatie controleert, mij een stembiljet overhandigt en daarna geduldig op mijn uitleg wacht. Want hij kent me inmiddels en weet wat er gebeuren gaat.

‘Voorzitter’, zeg ik dan. ‘Voorzitter, hierbij deel ik u mede, dat ik dit stembiljet niet naar het stemhokje breng om het via het rode potlood aan de gebruikelijke procedure bloot te stellen, maar dat ik het oningevuld mee naar huis zal nemen’.
Ik ben niet verplicht om dat te zeggen. De twee overige leden van het stembureau dienen in de gaten te houden dat er straks bij het tellen van de stemmen evenveel stemmen zijn uitgebracht als dat er stembiljetten zijn uitgereikt. En als dat niet het geval blijkt, dan dient het verschil even groot te zijn als het aantal meegenomen blanco stembiljetten. Op het stembureau waar ik mijn stem uitbreng bedraagt dat verschil al jaren één. Mijn stembiljet dus.

Thuisgekomen voeg ik het stembiljet, nadat ik dat trots aan mevrouw Pasgeld heb getoond, bij mijn verzameling in een ordner. Daarin zitten alle lege stembiljetten vanaf 2015. Voor de Staten Generaal,  het Europees Parlement, de Provinciale Staten, de Gemeenteraad, noem maar op. Soms ook dubbel of in drievoud. Namen als A. Oostenburg op lijst 15 van Nieuwe Wegen, Jaap Haasnoot op lijst 11 van 50Plus, Huib van Essen op lijst 8 van Groen Links, wie kent ze nog? Ik wel. Ik zal ze nooit meer vergeten.

En mag dat dan allemaal maar zomaar? Ja. Dat mag. Dat heb ik zorgvuldig nagegaan. In Nederland mag je je lege stembiljet zomaar mee naar huis nemen. Want op het moment dat je het krijgt is het je eigendom. In België niet. In België blijft het biljet eigendom van de staat. Daar is het dus strafbaar als je het meeneemt.

Heb ik plannen met die stembiljetten? Ik twijfel nog. Maar als ik er genoeg heb denk ik erover om de muren van mijn garage ermee te behangen. Dan kunnen daar sessies worden gehouden om de essenties in het politieke landschap te herprioriteren. Om alle politieke fopspeenwoorden uit de klemgezette focus van de stemslaven te verwijderen. Zoiets.

Wie mee wil helpen mijn verzameling uit te breiden kan bij de ophanden zijnde verkiezingen z’n eigen stembiljet mee naar huis nemen en vervolgens in een enveloppe opsturen naar: Julius Pasgeld, Dorpsplein 2, 4443AD Nisse.
Als u uw naam en het nummer van uw bankrekening op dat stembiljet schrijft, retourneer ik de briefkosten.

-----
Het plaatje is van Henk Klaren
© 2021 Julius Pasgeld
powered by CJ2