 |
|
|
|
|
 |
 |
archiefvorig nr.lopend nr. |
 |
|
 |
 |
|
 |
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||
 |
|
 |
|||||||||||||||||||||||||||
| Beschouwingen > Brief uit ... | ||||
| Kenia: Toerisme en tweede huizen | Jan Dekker | |||
 De hoofdbron van bestaan in Malindi is het toerisme en zo lang ik hier kom wordt er geklaagd over de geringe aantallen toeristen. Dat er sprake is van overcapaciteit hoort men liever niet. Beroemde hotels zijn de afgelopen jaren ten onder gegaan. 'Lawfords' is gesloten. 'Blue Marlin', eens een fameuze bestemming voor diepzeevissers, staat er vervallen bij en is te koop. Het Sindbad wordt afgebroken; mijn vrouw heeft het nog over de pracht van dit hotel. Als klein meisje heeft haar oom haar ooit getrakteerd op een Coca Cola in dit hotel en jarenlang heeft ze in de veronderstelling geleefd dat dit de manier is waarop Europeanen leven. Toch zijn er altijd weer nieuwe ondernemers die geld steken in hotels, appartementen en bungalows voor toeristen die niet komen. Malindi is nu het domein van de Italianen. Er zijn hotels en appartementen door Italiaanse investeerders gebouwd. Veel Italianen hebben tweede huizen laten bouwen, die het grootste deel van het jaar leeg staan of soms illegaal verhuurd worden. Die huizen zijn meestal gebouwd in een aangepaste Swahili stijl d.w.z. met hoog opstekende daken van gedroogde makuti (gevlochten palmbladen) die een acuut brandgevaar vormen. Elk jaar is er wel een slordige tuinman die afval in brand steekt, het vuur breidt zich onverhoeds uit naar het dak van het huis van zijn baas, en vandaar naar de aangrenzende vrijstaande huizen. Branden van 20-30 huizen zijn geen uitzondering en de betreffende tuinman is een poosje spoorloos. Veel van dit soort huizen staan al jaren leeg omdat de eigenaren hun interesse hebben verloren. Door gebrek aan onderhoud rotten de stutten van het dak soms weg en zakt het dak gracieus in elkaar, zoals vorige week bij het huis hiernaast. De Italianen hebben niet alleen pizza's in Malindi geïntroduceerd maar ook Italiaanse restaurants, een Casino en een heuse Italiaanse supermarkt waar mortadella, prosciutto en kalfsvlees worden verkocht. Er is een groep van Italiaanse pensioners die zich voornamelijk bezig houdt met espresso drinken, Italiaanse voetbalwedstrijden kijken op TV en kaarten in het café, net zoals op de pleintjes in Zuid-Italië. Naast de pensioners is er ook een categorie van echt rijke Italianen, zoals Flavio Briatore van het kledingmerk Benneton, die prachtige huizen met grote tuinen en een opulente leefstijl hebben. Italiaanse vrouwen met lang blond haar, korte rokjes en dunne bloesjes stappen uit terreinwagens en negeren, met de neus omhoog, de bedelaars en straatverkopers die op hen afkomen. De Italianen worden enerzijds door de lokale bevolking gewaardeerd om hun talent geld creatief te gebruiken en mensen om te kopen. Op dat vlak kunnen ze zich met de Kenianen meten. Anderzijds zouden ze geen respect hebben voor de lokale mensen, weinig en slecht betalen en het uiterste van hun personeel vergen. Ze zetten met gemak de lokale politici naar hun hand om allerlei bouwvoorschriften en milieuregels te ontduiken, zoals in het geval van het Oasis complex, dat bestaat uit drie verdiepingen met bekrompen flatjes pal aan het strand, terwijl slechts een verdieping is toegestaan. Op het eerste gezicht lijkt Malindi inderdaad een probleemloze, prachtige bestemming; witte stranden, koraalriffen ten Zuiden van de stad, een riviermond en duinen ten Noorden, traditionele vissers, een afgelegen gebied, een vriendelijke bevolking en een warm en zonnig klimaat. Een tweede huis in Malindi lijkt buitengewoon aantrekkelijk; een ruim huis met een grote tuin en een zwembad op een paar honderd meter van het strand kost zo'n 50.000 Euro. Waar de nieuwe eigenaar meestal geen rekening mee houdt zijn de verborgen kosten. Allereerst de hoge kosten van de vliegtickets, vooral als moeder en de kinderen ook meegaan. Dan de kosten van een auto, want die is vrijwel onontbeerlijk tijdens de vakanties, voor boodschappen doen, uit eten gaan en uitstapjes. Tijdens de afwezigheid van de baas moet er lokaal huispersoneel en nachtwakers worden aangehouden en betaald om het huis te onderhouden en te bewaken. Dat personeel kan niet verhinderen dat zich allerlei rekeningen voor water, telefoon en elektriciteit opstapelen, rekeningen die vaak verdacht hoog zijn. Bij aankomst blijkt de boel vaak afgesloten, want de lokale elektriciteit - en telefoonmaatschappij houdt niet van achterstallige betalingen. De lekkages in het dak verdienen aandacht, voordat de regenperiode begint en zijn dat soms groene algen in het zwembad? De septic tank moet hoognodig worden geleegd en de airconditioners en het muskietengaas vragen onderhoud. Kortom, bij aankomst kan de eigenaar flink aan de slag met allerlei klusjes, want het huispersoneel heeft gewacht op instructies van de baas en had geen geld om iets voor te schieten. Fundi's (monteurs) zijn moeilijk te vinden en moeten eerst ander werk afmaken. En er moet over een prijs worden onderhandeld. Dat klussen wordt niet vergemakkelijkt doordat de elektriciteit op allerlei momenten uitvalt, soms door rationering, soms door onderhoud aan de lijnen, en soms door een storing. Iedereen raadt aan om een generator te kopen om altijd van elektriciteit verzekerd te zijn, hoe zwaarder het apparaat hoe beter. Maar is het het waard voor die paar weken per jaar? En wanneer de eigenaar eindelijk van een welverdiende rust wil genieten, zetten de bedienden van de buren die afwezig zijn de radio keihard aan. De kinderen vervelen zich inmiddels een bult en willen naar een echt zwembad of het strand dat vergeven is van beachboys die elke toerist genadeloos lastig vallen met diensten of curiosa. |
||||
| © 2004 Jan Dekker | ||||
|
|
|
||
|
powered by CJ2 | |||