archiefvorig nr.lopend nr.

Bezigheden > Feuilleton delen printen terug
Mater Sumptuosa (1) Gerard Weel

0815BZ Vriend1
Theo is mijn beste vriend. Veel kinderen noemen hem Doddes, omdat ie stottert. Dan blijft vooral de letter d vastzitten. Ik zeg gewoon Theo. Als wíj kletsen stottert hij bijna niet. Alleen als het spannend is of als we ruzie hebben. Hij heeft ook nog een bril waar hij grote ogen van krijgt. Die staat altijd scheef.
We zitten vaak op een muurtje tussen de stoep en het voortuintje bij nummer 25. Daar zit je lekker, ook al kan je met je voeten net niet bij de grond. Soms kaarten we er met sigarettenmerken of we ruilen kauwgomplaatjes: pas nog Roy Rogers geruild voor Gina Lolobrigida. Meestal doen we niks, praten maar wat.

We wonen in een stille straat. De huizen hebben er puntdaken met oranje en blauwe pannen, erkers met glas-in-lood, luifels boven de voordeur en tuintjes voor en achter. Er is genoeg ruimte voor schuurtjes, stegen en landjes, en voor auto’s, maar die zie je niet veel.
De huizen zelf zijn niet zo ruim. Beneden twee kamers met schuifdeuren ertussen. Die zijn meestal dicht om kolen te sparen en de voorkamer netjes te houden. Niemand heeft een badkamer.
Vandaag gaat het weer eens over van alles: oorlog, auto’s, school, dood, en bloot natuurlijk. Daarvan weet Theo meer dan ik, al is ie pas acht. Bij hem thuis doen ze niet zo moeilijk. Heel anders dan bij ons.

'Heb jij nog nóóit een blote vrouw gezien?'
'Nee.’
‘Echt niet?’
‘Nee, echt niet.'
'Ik wel, en jij bent al bijna tien!'
'Nou en? ..Vertel eens, wat heb jij dan gezien?'
'Mijn moeder.'
'Ja ..dat telt niet.'
'Waarom niet?'
'Nou ja, dat is gewoon thuis dus.. een beetje..'
'Hoezo gewoon..? Heb jíj je moeder wel eens bloot gezien dan?'
'Helemaal.. bedoel je?'
'Ja helemaal, ook d..dat haar van onderen en zo.'
'Nee.. mijn moeder laat nooit wat zien. Alleen die rare lapjes aan de lijn. Mijn zus trouwens ook niet.'
'Míjn zusje wel, maar die heeft niks.’
'En je moeder dan?’
‘Ja, die heeft alles.’
‘Maar, hoe zie je dat dan?’
'Als ze zich wast.'
'Ben je daar bij?'

'Kan je zeggen ja…Elke vrijdag wast ze zich in de achterkamer met een teiltje warm water, voor de kachel. D..dan moet ik buitenspelen tot ze klaar is. Maar door een k..kier tussen de gordijnen kan ik alles zien.'
'Goh,.. wat dan allemaal?'
'Nou, gewoon alles, uitkleden..onderjurk, sjarretellen, kousen.. corset, onderbroek, bustehouder, soms nog meer dingen. Dan zeept ze zich in met een washand, staat ze in d’r roze nakie te dampen onder de lamp, vol met zeepklodders. D..draait ze zich om, bukt ze naar d’r voeten….Ze heeft j..joekels van b..borsten en b..billen, m’n m..moeder.'
'Ja, je moeder is hartstikke dik, veel dikker dan de mijne.'
‘Nou en?….Wil jij d’r een keer zien?'
'Wil ik best.'
‘Mag je het nooit verder vertellen.’
‘Oké.’
‘En mij er nooit mee pesten.’
‘Tuurlijk niet.’
‘Hand erop?’
‘Hand erop.’
‘Oké dan, vrijdag om half zes.’
‘Dan is het al hartstikke donker!’
‘Juist goed, ziet niemand je, ook de buren niet. Mijn moeder wast zich altijd tussen half zes en zes uur. Om kwart over zes komt mijn vader thuis, d..dan is ze alweer in de keuken. Mijn zusje is op vrijdag naar ballet; dus daar hebben we geen last van.’
‘Als het donker wordt moet ik altijd thuis komen. Zal ik zeggen dat ik bij jou ga spelen…. Wat zijn eigenlijk sjarre..eh..tellen?’
‘Grote elastieken, d..daar maakt ze haar kousen aan vast, anders zakken ze af. Ik zal het je wel wijzen. Nou ga ik naar huis, t..tabee.’
 
************************************
Pepijn Lampe is product & grafisch ontwerper.
Informatie op: www.pepdesign.be


© 2011 Gerard Weel meer Gerard Weel - meer "Feuilleton"
Bezigheden > Feuilleton
Mater Sumptuosa (1) Gerard Weel
0815BZ Vriend1
Theo is mijn beste vriend. Veel kinderen noemen hem Doddes, omdat ie stottert. Dan blijft vooral de letter d vastzitten. Ik zeg gewoon Theo. Als wíj kletsen stottert hij bijna niet. Alleen als het spannend is of als we ruzie hebben. Hij heeft ook nog een bril waar hij grote ogen van krijgt. Die staat altijd scheef.
We zitten vaak op een muurtje tussen de stoep en het voortuintje bij nummer 25. Daar zit je lekker, ook al kan je met je voeten net niet bij de grond. Soms kaarten we er met sigarettenmerken of we ruilen kauwgomplaatjes: pas nog Roy Rogers geruild voor Gina Lolobrigida. Meestal doen we niks, praten maar wat.

We wonen in een stille straat. De huizen hebben er puntdaken met oranje en blauwe pannen, erkers met glas-in-lood, luifels boven de voordeur en tuintjes voor en achter. Er is genoeg ruimte voor schuurtjes, stegen en landjes, en voor auto’s, maar die zie je niet veel.
De huizen zelf zijn niet zo ruim. Beneden twee kamers met schuifdeuren ertussen. Die zijn meestal dicht om kolen te sparen en de voorkamer netjes te houden. Niemand heeft een badkamer.
Vandaag gaat het weer eens over van alles: oorlog, auto’s, school, dood, en bloot natuurlijk. Daarvan weet Theo meer dan ik, al is ie pas acht. Bij hem thuis doen ze niet zo moeilijk. Heel anders dan bij ons.

'Heb jij nog nóóit een blote vrouw gezien?'
'Nee.’
‘Echt niet?’
‘Nee, echt niet.'
'Ik wel, en jij bent al bijna tien!'
'Nou en? ..Vertel eens, wat heb jij dan gezien?'
'Mijn moeder.'
'Ja ..dat telt niet.'
'Waarom niet?'
'Nou ja, dat is gewoon thuis dus.. een beetje..'
'Hoezo gewoon..? Heb jíj je moeder wel eens bloot gezien dan?'
'Helemaal.. bedoel je?'
'Ja helemaal, ook d..dat haar van onderen en zo.'
'Nee.. mijn moeder laat nooit wat zien. Alleen die rare lapjes aan de lijn. Mijn zus trouwens ook niet.'
'Míjn zusje wel, maar die heeft niks.’
'En je moeder dan?’
‘Ja, die heeft alles.’
‘Maar, hoe zie je dat dan?’
'Als ze zich wast.'
'Ben je daar bij?'

'Kan je zeggen ja…Elke vrijdag wast ze zich in de achterkamer met een teiltje warm water, voor de kachel. D..dan moet ik buitenspelen tot ze klaar is. Maar door een k..kier tussen de gordijnen kan ik alles zien.'
'Goh,.. wat dan allemaal?'
'Nou, gewoon alles, uitkleden..onderjurk, sjarretellen, kousen.. corset, onderbroek, bustehouder, soms nog meer dingen. Dan zeept ze zich in met een washand, staat ze in d’r roze nakie te dampen onder de lamp, vol met zeepklodders. D..draait ze zich om, bukt ze naar d’r voeten….Ze heeft j..joekels van b..borsten en b..billen, m’n m..moeder.'
'Ja, je moeder is hartstikke dik, veel dikker dan de mijne.'
‘Nou en?….Wil jij d’r een keer zien?'
'Wil ik best.'
‘Mag je het nooit verder vertellen.’
‘Oké.’
‘En mij er nooit mee pesten.’
‘Tuurlijk niet.’
‘Hand erop?’
‘Hand erop.’
‘Oké dan, vrijdag om half zes.’
‘Dan is het al hartstikke donker!’
‘Juist goed, ziet niemand je, ook de buren niet. Mijn moeder wast zich altijd tussen half zes en zes uur. Om kwart over zes komt mijn vader thuis, d..dan is ze alweer in de keuken. Mijn zusje is op vrijdag naar ballet; dus daar hebben we geen last van.’
‘Als het donker wordt moet ik altijd thuis komen. Zal ik zeggen dat ik bij jou ga spelen…. Wat zijn eigenlijk sjarre..eh..tellen?’
‘Grote elastieken, d..daar maakt ze haar kousen aan vast, anders zakken ze af. Ik zal het je wel wijzen. Nou ga ik naar huis, t..tabee.’
 
************************************
Pepijn Lampe is product & grafisch ontwerper.
Informatie op: www.pepdesign.be
© 2011 Gerard Weel
powered by CJ2