archiefvorig nr.lopend nr.

Vermaak en Genot > Poëtisch delen printen terug
Hergebruik Mario Walzberg

1404VG HergebruikOoit was ik een doosje lucifers
Voor iedereen tot nut
Je kon mij pakken en
Steeds weer gebruiken
Ik lag altijd voor je klaar
Om vuur en vlam te geven
Dat kon ik goed
Daar was ik voor gemaakt

Mijn leven was niet lang bedoeld
Bij veel gebruik, slijtage en soms vocht
Gaat het extra snel voorbij
Mijn zijden steeds meer weggekrast
Mijn stokjes opgebrand
Steeds leger en beschadigd
Kwam daar het moment, niet te vermijden,
Geen stokjes meer, wel strijkloze zijden
Op, waardoor geen vuur, geen leven meer?

Bijna werd ik weggegooid
Maar ineens was daar mijn redder
Liet mij als doosje voortaan dienen
Voor kleine knoopjes van metaal
Heel blij werd ik daarvan
Ik kon dan wel geen vuur meer maken,
Warmte geven kon ik wel!

Want die knoopjes zijn toch juist bedoeld
Om de kou mee uit te sluiten?
Daardoor kan ik nu verder met geluk
Ik hoef niet weggegooid, niet stuk
Niet weg, verbrand, vervuilnishoopt
Nee, ik hoef dus toch niet dood
Ik leef nog, toch een nieuw doel gekregen
Leven zonder vuur?
Het kan, ik geniet er van, elk uur!

Maar ach, ik ben maar een doosje, weet ik veel …

-----
Het plaatje is van Elène Klaren
------
StudiOjo verzorgt audioproducties
www.studiojo.nl


© 2016 Mario Walzberg meer Mario Walzberg - meer "Poëtisch" -
Vermaak en Genot > Poëtisch
Hergebruik Mario Walzberg
1404VG HergebruikOoit was ik een doosje lucifers
Voor iedereen tot nut
Je kon mij pakken en
Steeds weer gebruiken
Ik lag altijd voor je klaar
Om vuur en vlam te geven
Dat kon ik goed
Daar was ik voor gemaakt

Mijn leven was niet lang bedoeld
Bij veel gebruik, slijtage en soms vocht
Gaat het extra snel voorbij
Mijn zijden steeds meer weggekrast
Mijn stokjes opgebrand
Steeds leger en beschadigd
Kwam daar het moment, niet te vermijden,
Geen stokjes meer, wel strijkloze zijden
Op, waardoor geen vuur, geen leven meer?

Bijna werd ik weggegooid
Maar ineens was daar mijn redder
Liet mij als doosje voortaan dienen
Voor kleine knoopjes van metaal
Heel blij werd ik daarvan
Ik kon dan wel geen vuur meer maken,
Warmte geven kon ik wel!

Want die knoopjes zijn toch juist bedoeld
Om de kou mee uit te sluiten?
Daardoor kan ik nu verder met geluk
Ik hoef niet weggegooid, niet stuk
Niet weg, verbrand, vervuilnishoopt
Nee, ik hoef dus toch niet dood
Ik leef nog, toch een nieuw doel gekregen
Leven zonder vuur?
Het kan, ik geniet er van, elk uur!

Maar ach, ik ben maar een doosje, weet ik veel …

-----
Het plaatje is van Elène Klaren
------
StudiOjo verzorgt audioproducties
www.studiojo.nl
© 2016 Mario Walzberg
powered by CJ2