 |
|
|
|
|
 |
 |
archiefvorig nr.lopend nr. |
 |
|
 |
 |
|
 |
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||
 |
|
 |
|||||||||||||||||||||||||||
| Bezigheden > Ergernissen | ||||
| Beeldleugens | Arie de Jong | |||
 Vroeger zei mijn moeder vaak: ‘De krant brengt de leugens in het land’. De waarschuwing was terecht, maar mijn indruk is dat het beeld nog harder liegt dan geschreven tekst. Het gekke is: we trappen er aan één stuk door in, mensen keren zich niet af van beeldleugens, hoe overduidelijk ze ook zijn. Laat ik beginnen met een voorbeeld dat me altijd erg heeft gefrappeerd. In een avonturenfilm (laten we zeggen: James Bond) schiet de held tegenstanders bij bosjes overhoop, maar zelf loopt hij hooguit een schrammetje op dat dan liefdevol verzorgd wordt door een goed geproportioneerde dame, die bij voorkeur zonder al te veel voorspel ogenblikkelijk het bed met hem wil delen. Uit mijn omgeving ken ik geen voorbeelden dat dit in het echt gebeurt. Laten we er rekening mee houden dat het een wel erg infantiele fantasie is. Een keertje is leuk, maar bij James Bond gebeurt het aan één stuk door in elke film! Zelfs als hij fikse klappen krijgt en rare sprongen maakt, voldoende om wekenlang met een veelheid aan wonden en littekens uitgeschakeld te zijn, loopt hij binnen een dag alweer als een kievit, als hij al niet die nacht met die leuke mevrouw weer naar bed is geweest. Toch gaan miljoenen mensen elke keer als er een nieuwe film is met James Bond naar de bioscoop. De films worden op de tv eindeloos herhaald en op allerlei andere manieren bekeken, terwijl er niets van klopt! Volgende voorbeeld, echt erg. In veel films en series gaan een man en vrouw wippen. Interessant natuurlijk om te zien, wellicht zelfs leerzaam. Het gekke is dat bijna altijd de vrouw in hevige extase geraakt, terwijl de man ligt te pompen. Ik ken geen enkele vrouw die dat in het echt voor elkaar krijgt, er is wat meer voor nodig en wat minder daadgericht om het plezier voor een vrouw te bewerkstelligen. Bijna iedereen kan dat uit ervaring weten, maar het helpt geen zier, we worden bijna altijd geconfronteerd met deze onzin. Het viel me extra op toen ik eindelijk eens toe kwam aan het bekijken van de bekende serie Homeland. Een blond stuk (op zich al onwaarschijnlijk) speelt de hoofdrol van een CIA-agente. Terwijl haar partner de broek nog omlaag moet doen (men neemt zelden de moeite om zich fatsoenlijk uit te kleden) komt ze al bijna klaar. Wellicht wordt hiermee een mannenfantasie bevredigd of is men dol op na-apen, maar onzin is het wel. Dit waren erge voorbeelden uit de fantasiewereld, minstens zo erg zijn de beeldleugens uit de ‘echte wereld’. Die komen tot ons via journalisten, in het journaal, nieuwsrubrieken, documentaires. Hoe vaak heb ik mij er aan gestoord dat uit een menigte alleen een extreem exemplaar wordt getoond, zoals ernstig verklede en geverfde fans bij een sportwedstrijd, een uitzinnig schreeuwende man of vrouw in een demonstratie of als er iets ergs is gebeurd, of een paar halve garen in een volle sporthal die ‘er moet een piemel in’ zingen om iemand het spreken te beletten. Of het beeld van een politicus of voetbaltrainer die zogenaamd ‘onder vuur’ ligt (vaak eerst door die zelfde journalisten aangewakkerd) op een moment dat die even het hoofd in de handen neemt. Andersom kijkt iedereen waarop de camera voortdurend is gevestigd wel uit om gebaren te maken die je later kunnen hinderen. Nou ja, uitgezonderd Donald Trump natuurlijk, maar wellicht dat die het juist weer expres doet. Het kan verder gaan. Ik was een paar maanden terug naar een boekpresentatie gegaan en zat op de vijfde rij leuk te praten met een aantrekkelijke jonge vrouw. Komt er iemand van de organisatie aan haar vragen op de voorste rij te komen zitten (aan mij vraagt men dat natuurlijk niet), omdat er camera’s zijn en dat leuk is voor het plaatje. Ze deed het nog ook! Sindsdien kijk ik met afschuw naar dat soort geconstrueerde beelden, zoals Jesse Klaver die op het podium staat, omringd door een horde leuke jonge mensen. Het rare is dat de meesten daarvan op dat moment geen bril dragen. Hoe oprecht is het als twee politieke leiders elkaar de hand schudden? Alleen bij Mark Rutte en Diederik Samsom kon ik het geloven, hoewel ik dan nog twijfel bij Mark Rutte. Andersom: speelt Gert Wilders toneel als hij weer verontwaardigd doet? Ik vrees van wel. Het maakt me wantrouwig. ------- Het plaatje is van Henk Klaren |
||||
| © 2017 Arie de Jong | ||||
|
|
|
||
|
powered by CJ2 | |||