archiefvorig nr.lopend nr.

Bezigheden > Ergernissen delen printen terug
Kanttekeningen bij Koops Henk Klaren

1110BZ Koopsie
Er is een rijtje bekende mensen die mij tegen de haren instrijken. Mart Smeets, Louis van Gaal, Peter R. de Vries, Bram Moskovicz, dat soort lui. Ik weet ook wel ongeveer waarom dat zo is. Ze komen in de media over als pedante docerende betweters. Ze zullen thuis wel heel aardig en lief zijn, maar daar heb ik niks mee te maken. Voor mij zijn het die lui op de buis, op de radio en in de krant. Ze zullen wel goed zijn in hun vak, maar ik heb het over hun presentatie. Hun gedrag zal wel voortkomen uit onzekerheid. Onder al die pedanterie gaat vast een gevoelig klein jongetje schuil, maar toch denk ik altijd: man doe gewoon.

Nou ben ik een redelijk mens en daarom beschouwde ik mijn lijstje altijd als limitatief. Maar de Olympische Winterspelen hebben genoopt de lijst met één persoon uit te breiden. Tijdelijk, dat wel, want Arie Koops is niet belangrijk genoeg om een permanente plaats op mijn lijst te claimen. Maar wat een pedante kwast zeg! Bij een interview over de Nederlandse kansen bij de ploegenachtervolging ('team pursuit' volgens sommigen) bij het langebaanschaatsen bestond hij het vier keer geen antwoord te geven op de vraag of de ploegen de gouden medaille als doelstelling hadden. Zijn antwoord was iets als: 'Iedereen moet zijn taak uitvoeren'. Vier keer met een glimlach alsof de interviewer (en dus wij voor de buis) een dom kind was. Natuurlijk ging hij uiteindelijk voor de bijl. En ze wonnen ook nog. Ja natuurlijk, we hadden de beste schaatsers, dat was al gebleken.

Koops was de ploegleider en succesvol, inderdaad, beter dan tweemaal goud op dit onderdeel kan niet. En toch heb ik kanttekeningen bij zijn beleid. Bij de mannen heeft Jorrit Bergsma niet mee mogen doen. Officieel was hij reserve, dus niks aan de hand zou je zeggen. Bergsma zei later toch dat hij zich genaaid voelde en zijn coach Jillert Anema legde bij DWDD prima uit waarom. En hij had gelijk. Bergsma had makkelijk mee kunnen doen in de kwartfinale. De Fransen waren de tegenstanders en die hébben maar drie schaatsers waarvan één chronisch ziek. Bovendien was Kramer geblesseerd aan zijn rug, volgens eigen zeggen na de van Bergsma verloren tien kilometer. Dan kun je die toch beter sparen voor de halve finale en vooral de finale tegen de gevaarlijke Zuid-Koreanen. Kramer zei zelf, dat die achtervolging wel kon want 'dat is maar acht rondjes', maar drie keer acht rondjes is ook negen kilometer. De 1500 meter liet hij ook schieten en dat is maar vier rondjes.

De hele redenering was: we móeten goud winnen en dus moet het sterkste team steeds rijden. Gezien het voorgaande klopt die redenering niet. Bovendien werd diezelfde redenering bij de dames niet toegepast. Ik mag aannemen dat Koops de formatie die in de have finale en de finale aantrad als de sterkste beschouwde. Toch reed in de kwartfinale niet Marrit Leenstra maar wel Lotte van Beek. Nou is die ook hartstikke goed en we wonnen ook van Amerika. Dat was overigens op papier een geduchtere tegenstander dan Frankrijk bij de mannen. Inconsistent is hier een understatement. En daar komt nog bij dat hij (en mogelijk anderen) er op stond dat Jorien ter Mors in die kwartfinale meedeed. Ter Mors moest een uurtje later haar laatste kansen op een medaille bij het shorttrack verdedigen. Naar mijn idee had hij beter Jorien ter Mors kunnen vervangen door Lotte van Beek. Ireen, Lotte en Marrit zouden heus ook te sterk zijn geweest voor Amerika. Jorien had dan gewoon de halve finale en de finale kunnen rijden. Wellicht had ze dan bovendien een medaille kunnen winnen bij het shorttrack. Dat mislukte nu. Vond men de lange baan belangrijker?

Ach, er zijn belangrijker dingen in en met Rusland. Arie Koops kan nu wel weer van mijn lijstje af.

-------------
Het plaatje is gemaakt door Henk Klaren

---------------------------
Wie zijn bestellingen via deze link: (www.bol.com) doet, steunt De Leunstoel!


© 2014 Henk Klaren meer Henk Klaren - meer "Ergernissen" -
Bezigheden > Ergernissen
Kanttekeningen bij Koops Henk Klaren
1110BZ Koopsie
Er is een rijtje bekende mensen die mij tegen de haren instrijken. Mart Smeets, Louis van Gaal, Peter R. de Vries, Bram Moskovicz, dat soort lui. Ik weet ook wel ongeveer waarom dat zo is. Ze komen in de media over als pedante docerende betweters. Ze zullen thuis wel heel aardig en lief zijn, maar daar heb ik niks mee te maken. Voor mij zijn het die lui op de buis, op de radio en in de krant. Ze zullen wel goed zijn in hun vak, maar ik heb het over hun presentatie. Hun gedrag zal wel voortkomen uit onzekerheid. Onder al die pedanterie gaat vast een gevoelig klein jongetje schuil, maar toch denk ik altijd: man doe gewoon.

Nou ben ik een redelijk mens en daarom beschouwde ik mijn lijstje altijd als limitatief. Maar de Olympische Winterspelen hebben genoopt de lijst met één persoon uit te breiden. Tijdelijk, dat wel, want Arie Koops is niet belangrijk genoeg om een permanente plaats op mijn lijst te claimen. Maar wat een pedante kwast zeg! Bij een interview over de Nederlandse kansen bij de ploegenachtervolging ('team pursuit' volgens sommigen) bij het langebaanschaatsen bestond hij het vier keer geen antwoord te geven op de vraag of de ploegen de gouden medaille als doelstelling hadden. Zijn antwoord was iets als: 'Iedereen moet zijn taak uitvoeren'. Vier keer met een glimlach alsof de interviewer (en dus wij voor de buis) een dom kind was. Natuurlijk ging hij uiteindelijk voor de bijl. En ze wonnen ook nog. Ja natuurlijk, we hadden de beste schaatsers, dat was al gebleken.

Koops was de ploegleider en succesvol, inderdaad, beter dan tweemaal goud op dit onderdeel kan niet. En toch heb ik kanttekeningen bij zijn beleid. Bij de mannen heeft Jorrit Bergsma niet mee mogen doen. Officieel was hij reserve, dus niks aan de hand zou je zeggen. Bergsma zei later toch dat hij zich genaaid voelde en zijn coach Jillert Anema legde bij DWDD prima uit waarom. En hij had gelijk. Bergsma had makkelijk mee kunnen doen in de kwartfinale. De Fransen waren de tegenstanders en die hébben maar drie schaatsers waarvan één chronisch ziek. Bovendien was Kramer geblesseerd aan zijn rug, volgens eigen zeggen na de van Bergsma verloren tien kilometer. Dan kun je die toch beter sparen voor de halve finale en vooral de finale tegen de gevaarlijke Zuid-Koreanen. Kramer zei zelf, dat die achtervolging wel kon want 'dat is maar acht rondjes', maar drie keer acht rondjes is ook negen kilometer. De 1500 meter liet hij ook schieten en dat is maar vier rondjes.

De hele redenering was: we móeten goud winnen en dus moet het sterkste team steeds rijden. Gezien het voorgaande klopt die redenering niet. Bovendien werd diezelfde redenering bij de dames niet toegepast. Ik mag aannemen dat Koops de formatie die in de have finale en de finale aantrad als de sterkste beschouwde. Toch reed in de kwartfinale niet Marrit Leenstra maar wel Lotte van Beek. Nou is die ook hartstikke goed en we wonnen ook van Amerika. Dat was overigens op papier een geduchtere tegenstander dan Frankrijk bij de mannen. Inconsistent is hier een understatement. En daar komt nog bij dat hij (en mogelijk anderen) er op stond dat Jorien ter Mors in die kwartfinale meedeed. Ter Mors moest een uurtje later haar laatste kansen op een medaille bij het shorttrack verdedigen. Naar mijn idee had hij beter Jorien ter Mors kunnen vervangen door Lotte van Beek. Ireen, Lotte en Marrit zouden heus ook te sterk zijn geweest voor Amerika. Jorien had dan gewoon de halve finale en de finale kunnen rijden. Wellicht had ze dan bovendien een medaille kunnen winnen bij het shorttrack. Dat mislukte nu. Vond men de lange baan belangrijker?

Ach, er zijn belangrijker dingen in en met Rusland. Arie Koops kan nu wel weer van mijn lijstje af.

-------------
Het plaatje is gemaakt door Henk Klaren

---------------------------
Wie zijn bestellingen via deze link: (www.bol.com) doet, steunt De Leunstoel!
© 2014 Henk Klaren
powered by CJ2