archiefvorig nr.lopend nr.

Bezigheden > Ergernissen delen printen terug
A & zeg maar P Mabel Amber

0504BZ Haddock
Voor een nieuwslezer is het een eerste vereiste dat hij of zij een A van een B kan onderscheiden. Aan deze elementaire eis voldoen de nieuwslezers van het Algemeen Nederlands Persbureau wel en aan enkele andere ook maar leg de lat niet te hoog, althans voor wat betreft hun moerstaal.
Zou hun slechte beheersing hiervan te wijten zijn aan de veelbesproken verloedering van het veelbesproken onderwijs? Of is het altijd al normaal geweest dat beoefenaren van deze disciplines, het samenstellen en presenteren van nieuwsbulletins, hun publiek gul en volmondig trakteren op ronduit krakkemikkig Nederlands? Er zijn lezers bij die hun stem bovendien arrogant en opgeblazen van hun stembanden laten rollen alsof zij onnavolgbare staaltjes declamatie ten beste geven! Soms geloof ik mijn oren niet, wanneer er wederom een voorbeeld van tenenkrommende taalverkrachting uit het luisterkastje klinkt. De ene dag is het trouwens erger dan de andere.

Hoe komen zij aan hun taal onwijsheid? Dat zullen zij wel op school leren. Vooropgesteld dat zij hun best doen en datgene wat de docenten hen aan het verstand brengen opslaan in hun leergierige breinen. In dat geval zijn de docenten de boosdoeners die ofwel niet goed hebben opgelet toen zij zelf in de schoolbanken zaten, ofwel eveneens het slachtoffer zijn geworden van docenten die toen zij zelf…enzovoorts. Maar dat geloof ik eigenlijk niet. Volgens mij is het taalgebruik verloederd onder invloed van zaken als vervlakking, slordigheid, klakkeloze overname van vreemde termen, taaltrends en natuurlijk het slordige, slechte en slappe onderwijs van de laatste twee decennia. Welke onderbetaalde, overwerkte, deerlijk op de proef gestelde leerkracht heeft nog de puf om de kleine volwassenen die tegenwoordig letterlijk alles mogen, thuis en elders, op lelijk taalgebruik aan te spreken tenzij het volkomen onbegrijpelijk is?

De jongste lichting leerkrachten is wel degelijk het slachtoffer van onderwijs verloedering, al betwijfel ik of zij er zelf onder lijden. Deze conclusie heb ik op juistheid kunnen toetsen tijdens een korte vakantie waarin ik de kersverse docente V. ontmoette, twintig jaar oud en in het trotse bezit van het diploma ‘groepsleerkracht’. Ze kon haar beroep echter niet uitoefenen, reden: ‘De slechte beroepsmatige doorstroming in en rond mijn regio.’ Zou ze bedoelen dat er in haar streek geen banen in het onderwijs te vinden zijn? Voorts twijfelde ze aan haar eigen beroepsijver en al met al leek het haar verstandiger om zich te laten omscholen tot…hoefsmid. Ik haalde bijna opgelucht adem, veel bruiner dan zij zullen haar jonge collega’s het niet bakken. Ze rommelde maar wat met voorzetsels en achtervoegsels, ze schudde kromme vergelijkingen uit haar overvolle mouwen, ‘linken’ werden voortdurend ‘gelegd’, ze liet zinnen in de lucht hangen en voortdurend vulde ze haar spraak aan met allerhande kreten waarmee ze haar bedoeling dacht over te brengen: ‘nou, ik dacht, die is helemaal….te wowwwww!!!’ of ‘dan heppik zoiets vannuhhh…scoooore man!!!’Toen ik haar eens attendeerde op een uitglijer keek ze mij stomverbaasd aan en zei: ‘Jeeezus, maak ‘m effe, ik ben met fekansie!’

Mocht ze bij nader inzien toch niet de hoeven der Nederlandse vierbeners willen voorzien van nieuwe ijzers, dan kan ze altijd nog solliciteren bij het ANP. Ik denk dat ze daar heel blij met haar zullen zijn, dit natuurtalentje dat het slechte Nederlands als geen ander voorbeelderig beheerst.
 
**************************************
Gezonde werkdieren voor de allerarmsten:
Brooke Hospital for Animals. Zie www.brooke.nl


© 2007 Mabel Amber meer Mabel Amber - meer "Ergernissen" -
Bezigheden > Ergernissen
A & zeg maar P Mabel Amber
0504BZ Haddock
Voor een nieuwslezer is het een eerste vereiste dat hij of zij een A van een B kan onderscheiden. Aan deze elementaire eis voldoen de nieuwslezers van het Algemeen Nederlands Persbureau wel en aan enkele andere ook maar leg de lat niet te hoog, althans voor wat betreft hun moerstaal.
Zou hun slechte beheersing hiervan te wijten zijn aan de veelbesproken verloedering van het veelbesproken onderwijs? Of is het altijd al normaal geweest dat beoefenaren van deze disciplines, het samenstellen en presenteren van nieuwsbulletins, hun publiek gul en volmondig trakteren op ronduit krakkemikkig Nederlands? Er zijn lezers bij die hun stem bovendien arrogant en opgeblazen van hun stembanden laten rollen alsof zij onnavolgbare staaltjes declamatie ten beste geven! Soms geloof ik mijn oren niet, wanneer er wederom een voorbeeld van tenenkrommende taalverkrachting uit het luisterkastje klinkt. De ene dag is het trouwens erger dan de andere.

Hoe komen zij aan hun taal onwijsheid? Dat zullen zij wel op school leren. Vooropgesteld dat zij hun best doen en datgene wat de docenten hen aan het verstand brengen opslaan in hun leergierige breinen. In dat geval zijn de docenten de boosdoeners die ofwel niet goed hebben opgelet toen zij zelf in de schoolbanken zaten, ofwel eveneens het slachtoffer zijn geworden van docenten die toen zij zelf…enzovoorts. Maar dat geloof ik eigenlijk niet. Volgens mij is het taalgebruik verloederd onder invloed van zaken als vervlakking, slordigheid, klakkeloze overname van vreemde termen, taaltrends en natuurlijk het slordige, slechte en slappe onderwijs van de laatste twee decennia. Welke onderbetaalde, overwerkte, deerlijk op de proef gestelde leerkracht heeft nog de puf om de kleine volwassenen die tegenwoordig letterlijk alles mogen, thuis en elders, op lelijk taalgebruik aan te spreken tenzij het volkomen onbegrijpelijk is?

De jongste lichting leerkrachten is wel degelijk het slachtoffer van onderwijs verloedering, al betwijfel ik of zij er zelf onder lijden. Deze conclusie heb ik op juistheid kunnen toetsen tijdens een korte vakantie waarin ik de kersverse docente V. ontmoette, twintig jaar oud en in het trotse bezit van het diploma ‘groepsleerkracht’. Ze kon haar beroep echter niet uitoefenen, reden: ‘De slechte beroepsmatige doorstroming in en rond mijn regio.’ Zou ze bedoelen dat er in haar streek geen banen in het onderwijs te vinden zijn? Voorts twijfelde ze aan haar eigen beroepsijver en al met al leek het haar verstandiger om zich te laten omscholen tot…hoefsmid. Ik haalde bijna opgelucht adem, veel bruiner dan zij zullen haar jonge collega’s het niet bakken. Ze rommelde maar wat met voorzetsels en achtervoegsels, ze schudde kromme vergelijkingen uit haar overvolle mouwen, ‘linken’ werden voortdurend ‘gelegd’, ze liet zinnen in de lucht hangen en voortdurend vulde ze haar spraak aan met allerhande kreten waarmee ze haar bedoeling dacht over te brengen: ‘nou, ik dacht, die is helemaal….te wowwwww!!!’ of ‘dan heppik zoiets vannuhhh…scoooore man!!!’Toen ik haar eens attendeerde op een uitglijer keek ze mij stomverbaasd aan en zei: ‘Jeeezus, maak ‘m effe, ik ben met fekansie!’

Mocht ze bij nader inzien toch niet de hoeven der Nederlandse vierbeners willen voorzien van nieuwe ijzers, dan kan ze altijd nog solliciteren bij het ANP. Ik denk dat ze daar heel blij met haar zullen zijn, dit natuurtalentje dat het slechte Nederlands als geen ander voorbeelderig beheerst.
 
**************************************
Gezonde werkdieren voor de allerarmsten:
Brooke Hospital for Animals. Zie www.brooke.nl
© 2007 Mabel Amber
powered by CJ2