archiefvorig nr.lopend nr.

Bezigheden > Ontmoetingen delen printen terug
No Roger anymore? Claude Aendenboom

1612BZ BondToen mijn vader in 1973 een James Bond-film zag met Roger Moore voor het eerst in de hoofdrol, was hij meteen in de ban van deze acteur. De sfeer van avontuur, mooie vrouwen en snelle sportwagens in deze films had hem altijd al enorm aangesproken. Van deze gespierde man met de mooie pientere ogen, werd vader meteen een trouwe fan.

En dus schoof hij elke keer weer aan in lange rijen bij de Londense cinemazalen als de nieuwste Bond-film daar in première ging. Vader was dan meestal vergezeld door één van zijn beste vrienden. Na afloop van de film nam hij buiten op komische wijze de allures aan van Moore, zo gek was hij op deze geheim agent!

Tot hij in een maandblad las dat zijn idool aanwezig zou zijn in het Belgische kasteel te Rumbeke, waar men een filmopname kon bijwonen! Snel telefoneerde mijn enthousiaste vader om te bevestigen dat hij die namiddag aanwezig zou zijn. Eindelijk zou hij de rokkenjager die hij zo bewonderde, van dichtbij kunnen zien!

Die avond speelden broer Tom en ik in de tuin terwijl moeder ons zoals gewoonlijk met een glimlach observeerde. Vol spanning wachtte ze op haar man die straks naar huis zou keren om te vertellen over zijn ontmoeting met 007.
We sliepen al toen ik vader hoorde binnen stommelen in onze bungalow. Ik hoorde mijn vader in de woonkamer brullen: 'Wat een tegenvaller, wat een dubbele zero, for me no Roger anymore!'

Lange tijd heb ik mijn hersenen gepijnigd om dit voorval te begrijpen, maar kwam pas vele jaren later tot de conclusie: Blijkbaar zijn filmsterren ook maar 'gewone' stervelingen als je ze in levende lijve ontmoet.



© 2019 Claude Aendenboom meer Claude Aendenboom - meer "Ontmoetingen" -
Bezigheden > Ontmoetingen
No Roger anymore? Claude Aendenboom
1612BZ BondToen mijn vader in 1973 een James Bond-film zag met Roger Moore voor het eerst in de hoofdrol, was hij meteen in de ban van deze acteur. De sfeer van avontuur, mooie vrouwen en snelle sportwagens in deze films had hem altijd al enorm aangesproken. Van deze gespierde man met de mooie pientere ogen, werd vader meteen een trouwe fan.

En dus schoof hij elke keer weer aan in lange rijen bij de Londense cinemazalen als de nieuwste Bond-film daar in première ging. Vader was dan meestal vergezeld door één van zijn beste vrienden. Na afloop van de film nam hij buiten op komische wijze de allures aan van Moore, zo gek was hij op deze geheim agent!

Tot hij in een maandblad las dat zijn idool aanwezig zou zijn in het Belgische kasteel te Rumbeke, waar men een filmopname kon bijwonen! Snel telefoneerde mijn enthousiaste vader om te bevestigen dat hij die namiddag aanwezig zou zijn. Eindelijk zou hij de rokkenjager die hij zo bewonderde, van dichtbij kunnen zien!

Die avond speelden broer Tom en ik in de tuin terwijl moeder ons zoals gewoonlijk met een glimlach observeerde. Vol spanning wachtte ze op haar man die straks naar huis zou keren om te vertellen over zijn ontmoeting met 007.
We sliepen al toen ik vader hoorde binnen stommelen in onze bungalow. Ik hoorde mijn vader in de woonkamer brullen: 'Wat een tegenvaller, wat een dubbele zero, for me no Roger anymore!'

Lange tijd heb ik mijn hersenen gepijnigd om dit voorval te begrijpen, maar kwam pas vele jaren later tot de conclusie: Blijkbaar zijn filmsterren ook maar 'gewone' stervelingen als je ze in levende lijve ontmoet.

© 2019 Claude Aendenboom
powered by CJ2