archiefvorig nr.lopend nr.

Bezigheden > Ontmoetingen delen printen terug
J'aime, j'aime la vie Claude Aendenboom

1515BZ J'aime la VieGisterennamiddag stonden moeder en ik op uitkijk vanop ons terras, dat zich bevindt op de veertiende étage van een veel te saai en muizengrijs flatgebouw. Wij tuurden in de verte naar een donkerblauw wagentje, want daarmee zou ons bezoek weldra arriveren. Mijn twintigjarig nichtje Nora verlangde er immers naar om nog eens langs te komen met haar vriend Seppe. Het was alweer een tijdje geleden.

Moeder had hen geïnviteerd voor een vijfgangenmenu en dat liet het mooie jonge koppel zich geen twee keer vragen natuurlijk. Ook mijn broer Tom zou van de partij zijn. Die had allerlei nieuwtjes te vertellen over de handel en wandel van de Brusselse politieke kringen waar hij momenteel graag in vertoeft.

Terwijl ik in de hete zon moeder om een glaasje water vroeg, voelde ik plots enorm veel pijn aan mijn hart, zo hevig dat ik even onder de parasol moest gaan liggen. De pijn hield echter niet op en ik sloeg in paniek. Tom die intussen was aangekomen, probeerde mij gerust te stellen. De kramp werd echter alsmaar pijnlijker.

Maar wonder bij wonder, mijn hart normaliseerde zich terug toen ik vijf minuten later het prille geluk van mijn nichtje zag binnenkomen. Seppe, die vier jaar sportschool had genoten en volgend jaar afgestudeerd zal zijn als volleybal-trainer, kon mij uiteindelijk kalmeren: hij had een EHBO-cursus gevolgd.

Opgelucht haalde ik adem en schonk de aperitief in. En we werden met z'n allen vrolijker van de politieke anekdotes die Tom ons vertelde ...
Diezelfde avond plofte ik na een drukke maar gezellige dag in mijn zetel en kwam al zappend terecht bij de tv-uitzending van het Eurovision. Sandra Kim die in 1985 ons Belgenland had vertegenwoordigd én bovendien deze liedjeswedstrijd had gewonnen, kwam ook even in beeld.

Dankbaar zong ik in mezelf: J'aime, j'aime la vie! En ik bedacht: Bedankt Nora en Seppe, jullie frisse verschijning heeft mijn hart weer drieëndertig jaar jonger gemaakt!
Best morgen toch eens contact opnemen met de cardioloog voor een afspraak.

------
Het plaatje is van Han Busstra


© 2018 Claude Aendenboom meer Claude Aendenboom - meer "Ontmoetingen" -
Bezigheden > Ontmoetingen
J'aime, j'aime la vie Claude Aendenboom
1515BZ J'aime la VieGisterennamiddag stonden moeder en ik op uitkijk vanop ons terras, dat zich bevindt op de veertiende étage van een veel te saai en muizengrijs flatgebouw. Wij tuurden in de verte naar een donkerblauw wagentje, want daarmee zou ons bezoek weldra arriveren. Mijn twintigjarig nichtje Nora verlangde er immers naar om nog eens langs te komen met haar vriend Seppe. Het was alweer een tijdje geleden.

Moeder had hen geïnviteerd voor een vijfgangenmenu en dat liet het mooie jonge koppel zich geen twee keer vragen natuurlijk. Ook mijn broer Tom zou van de partij zijn. Die had allerlei nieuwtjes te vertellen over de handel en wandel van de Brusselse politieke kringen waar hij momenteel graag in vertoeft.

Terwijl ik in de hete zon moeder om een glaasje water vroeg, voelde ik plots enorm veel pijn aan mijn hart, zo hevig dat ik even onder de parasol moest gaan liggen. De pijn hield echter niet op en ik sloeg in paniek. Tom die intussen was aangekomen, probeerde mij gerust te stellen. De kramp werd echter alsmaar pijnlijker.

Maar wonder bij wonder, mijn hart normaliseerde zich terug toen ik vijf minuten later het prille geluk van mijn nichtje zag binnenkomen. Seppe, die vier jaar sportschool had genoten en volgend jaar afgestudeerd zal zijn als volleybal-trainer, kon mij uiteindelijk kalmeren: hij had een EHBO-cursus gevolgd.

Opgelucht haalde ik adem en schonk de aperitief in. En we werden met z'n allen vrolijker van de politieke anekdotes die Tom ons vertelde ...
Diezelfde avond plofte ik na een drukke maar gezellige dag in mijn zetel en kwam al zappend terecht bij de tv-uitzending van het Eurovision. Sandra Kim die in 1985 ons Belgenland had vertegenwoordigd én bovendien deze liedjeswedstrijd had gewonnen, kwam ook even in beeld.

Dankbaar zong ik in mezelf: J'aime, j'aime la vie! En ik bedacht: Bedankt Nora en Seppe, jullie frisse verschijning heeft mijn hart weer drieëndertig jaar jonger gemaakt!
Best morgen toch eens contact opnemen met de cardioloog voor een afspraak.

------
Het plaatje is van Han Busstra
© 2018 Claude Aendenboom
powered by CJ2