archiefvorig nr.lopend nr.

Bezigheden > Ontmoetingen delen printen terug
Eén keer trek je de conclusie Claude Aendenboom

1310BZ ConclusieToen ik net acht was geworden liep ik mij tijdens een zonnige schoolvakantie stierlijk te vervelen. Ik woonde in een tamelijk hoog, saai en grijs appartementsgebouw en daar was niet veel te beleven. Tot ik er de tienjarige Joost ontmoette. Het 'klikte' meteen, we speelden de hele zomer met zijn tinnen soldaatjes. Want Joost wist toen al wat hij later zou worden: para-commando!

Joost stond bekend in de stad als 'een zware jongen' met wie je best geen ruzie kon hebben. Maar wij tweetjes waren 'echte vrienden '.

Na vele jaren kinderspel en kattenkwaad bereidde hij zich echter voor op de harde militaire realiteit. Joost werd vijftien en nam mij met vaste regelmaat mee om te gaan joggen en aan krachttraining te doen. We begonnen ons ook te interesseren voor Oosterse gevechtsporten zoals judo en karate! We experimenteerden zelfs met loodjespistolen.

Voor ons was het een heerlijke tijd maar Joost die moeite had met lezen en schrijven wist toen nog altijd niet dat ik twee jaar Latijn-Grieks achter de rug had. Maar op een winteravond ontdekte hij waar ik altijd voor gevreesd had: Joost vond een schoolhandboek Latijn!

Het verdere verloop van 'onze vriendschap' laat zich raden. Op alle mogelijke manieren probeerde 'mijn beste vriend' mij van mijn studies af te houden ... .

Joost behaalde uiteindelijk zijn commando-brevet en ik, via een grote omweg, mijn universitair diploma.

Eén keer trek je de conclusie: vriendschap is een illusie ... ook voor het goede doel!

Het Goede Doel - Vriendschap

----------
De tekening is van Linda Hulshof
Meer informatie op: www.lindahulshof.nl
-----------
Bestel uw boeken en wat al niet
bij bolcom, via de banner rechts.
Dan steunt u De Leunstoel!



© 2016 Claude Aendenboom meer Claude Aendenboom - meer "Ontmoetingen" -
Bezigheden > Ontmoetingen
Eén keer trek je de conclusie Claude Aendenboom
1310BZ ConclusieToen ik net acht was geworden liep ik mij tijdens een zonnige schoolvakantie stierlijk te vervelen. Ik woonde in een tamelijk hoog, saai en grijs appartementsgebouw en daar was niet veel te beleven. Tot ik er de tienjarige Joost ontmoette. Het 'klikte' meteen, we speelden de hele zomer met zijn tinnen soldaatjes. Want Joost wist toen al wat hij later zou worden: para-commando!

Joost stond bekend in de stad als 'een zware jongen' met wie je best geen ruzie kon hebben. Maar wij tweetjes waren 'echte vrienden '.

Na vele jaren kinderspel en kattenkwaad bereidde hij zich echter voor op de harde militaire realiteit. Joost werd vijftien en nam mij met vaste regelmaat mee om te gaan joggen en aan krachttraining te doen. We begonnen ons ook te interesseren voor Oosterse gevechtsporten zoals judo en karate! We experimenteerden zelfs met loodjespistolen.

Voor ons was het een heerlijke tijd maar Joost die moeite had met lezen en schrijven wist toen nog altijd niet dat ik twee jaar Latijn-Grieks achter de rug had. Maar op een winteravond ontdekte hij waar ik altijd voor gevreesd had: Joost vond een schoolhandboek Latijn!

Het verdere verloop van 'onze vriendschap' laat zich raden. Op alle mogelijke manieren probeerde 'mijn beste vriend' mij van mijn studies af te houden ... .

Joost behaalde uiteindelijk zijn commando-brevet en ik, via een grote omweg, mijn universitair diploma.

Eén keer trek je de conclusie: vriendschap is een illusie ... ook voor het goede doel!

Het Goede Doel - Vriendschap

----------
De tekening is van Linda Hulshof
Meer informatie op: www.lindahulshof.nl
-----------
Bestel uw boeken en wat al niet
bij bolcom, via de banner rechts.
Dan steunt u De Leunstoel!

© 2016 Claude Aendenboom
powered by CJ2