archiefvorig nr.lopend nr.

Beschouwingen > Beelden uit soberder tijden delen printen terug
Medelanders: Zie de zonzijde Peter Schröder

0805BS 83.1
Oase in sneeuwwoestijn
Sneeuwstorm in Slotervaart, Amsterdam West. Wat een sneeuw in de woestenij van Cornelis van Eesterens Algemeen Uitbreidingsplan! Te voet onder zo’n onherbergzaam viaduct door van Lijn 1/17 (kruispunt Cornelis Lelylaan/Johan Huizingalaan – namen van beschaafde Grote Nederlanders). En daar dan tussen de pilaren, verscholen in zo’n betonnen grot een belwinkel, maar ook een bedrijfje dat zich afficheert als Marokkaans Bank. Achter de ramen drie goedgemutste Noord Afrikanen bezig met het uitbundig bekleden van stoelen en banken: veel scharlaken rood en goudbrokaat. Wat mooi! Hartverwarmend! Niet lang geleden werd voor mij in Voorburg een oud Thonet stoeltje, door een dikke Surinaamse vrouw, bekleed met originele stof van Backhausen uit Wenen. Wat een charmante, hartverwarmende aanwinsten voor onze samenleving zijn deze bedrijfjes.
Ook wel een vaag gevoel van: wat ver van huis hier. Sociaal ontheemd?
Zouden deze meubelmakers en stoffeerders geslaagd zijn voor hun inburgeringexamen? Zouden ze op meer dan 62 procent van de vragen betreffende Kennis van de Nederlandse Samenleving (KNS) het juiste antwoord hebben kunnen geven?

Onmisbaarheid
Zou trouwens in de eindtermen van de KNS recht zijn gedaan aan de belangrijke sociale, culturele en economische bijdragen van buiten Nederland geborenen aan de Nederlandse samenleving? Aan de studieresultaten van de Chinezen, de hoge CITO scores van Turkse meisjes, de onmisbaarheid van Poolse en Roemeense seizoenarbeiders voor de aspergeteelt? De onmisbaarheid van Surinaamse vrouwen voor de verzorging van onze zieken en bejaarden?
Denk bij de inburgeringstoets ook eens aan vragen als:
1e kwaliteit verse groente koop je bij:
A: Albert Heijn
B: De Turkse groenteboer
Nederland is een proper land, voor de schoonmaak zorgen:
A: In Marokko, Turkije en Suriname geboren schoonmakers
B: Schoonmakers uit Groningen
Het wassen en verstellen van kleding wordt gedaan door:
A: Gediplomeerde autochtone vaklieden
B: Ervaren ondernemers geboren in Turkije en Marokko

Zover van huis
De meer exotische verschijning van de recente migranten in Nederland heeft vaak iets charmants, maar hoe charmant is het voor de migranten?
In de Dirk van den Broek ligt een oude man met Indisch uiterlijk op de grond, over hem heen gebogen zijn vrouw. Er loopt ook wat winkelpersoneel heen en weer. De man heeft ernstige hartproblemen en zijn overlevingskansen lijken nihil. Wat treurig, zo ver weg van hun geboortegrond in het prachtige Insulinde, de pijp uit in dit kille land, tussen de kratten met frisdrank.
In een naaiatelier in de Amsterdamse Jordaan zit een veel te jonge jongen uit Turkije hoestend en proestend van de astma hippe boetiekkleertjes te maken. Was hij maar in Instanbul gebleven?
In een werkplaats van Stork spreidt Hassan zijn matje op de grond voor gebed. Hilariteit onder de collega’s: ‘Hee Ali Baba, de WC is ergens anders hoor!’.

Vreemdelingenlegioen
Incidentele en beleidsmatige tegenwerking ten spijt kwamen en komen bewoners uit bijvoorbeeld Noord West Afrika naar Europa. Omdat het hier beter is? Postkaarten van zo’n 100 jaar geleden tonen Marokkanen als soldaten in dienst van het Franse leger. Eerst vooral om ze op andere Marokkanen te laten schieten. Op kaart 1a zien we een vaag gezelschap in een glooiend landschap; een officier in het uniform van het Vreemdelingenlegioen kijkt door een veldkijker en verder zijn er vooral manschappen in meer Marokkaanse kleding te zien. Het onderschrift meldt: ‘Oost Marokko, het 65 mm bergkanon beschiet van een afstand de Marokkanen in de buurt van Merzouka’ De kaart werd in 1917 verstuurd door een Franse soldaat die schrijft dat ze de tegenstander flink van katoen geven. Merzouga, vlakbij de Algerijnse grens,0805BS 83.2. is nu vooral een toeristische attractie: er is een indrukwekkend woestijnlandschap van hoge zandduinen (180 m. hoog) te zien.

Heimwee
In diezelfde periode vochten Marokkaanse soldaten ook in het Franse leger in Europa. Op kaart 1b staat onder de foto: ‘1914, gewonde Marokkaan die naar Neufmontiers wordt gebracht’. We zien enkele zeer zwarte soldaten met tulbanden en twee soldaten met een brancard waarop een soldaat ligt met een verband om het hoofd. Vers van het slachtveld van de Grande Guerre. Zou de gewonde het halen daar in Neufmontiers bij Meaux, niet ver van Parijs? Ook dit was soldatenpost met een nogal onbestemde tekst (‘Het gaat hier redelijk, we zijn een beetje moe, maar toch….’). Militaire gastarbeiders, het ziet er smoezelig uit en met een niet overdreven romantische kijk op de mensheid ga je onherroepelijk denken aan heimwee, aan verlangen naar het mooie Marokko met levendige souks, schone Fathma’s en koele oases.

De waarom vraag
Want het was en is daar vaak van een schoonheid waarbij vergeleken je het Algemeen Uitbreidingsplan alleen maar als een troosteloze woestijn kunt ervaren. Kijk even voor de aardigheid naar kaart 2a: ‘Fes - Porte de Bou Jeloud’. Het lijkt wel Kuifje in ‘De Krab met de Gulden Scharen’. Wat een mooie poort, wat een gezellige terrasjes. Vreedzaam stadsbeeld, veel sociale controle, geen hangjongeren te zien. Zien we daar niet Omar ben Salaad lopen?
Of naar kaart 2b: ‘Mauresques en promenade’. Twee dames in wijde broeken met daarboven een stralend witte burka. Rustig wandelend onder de palmen, geanimeerd kwebbelend over ditjes en datjes, zonder zorgen over rotjochies en beperkende kledingregimes.
Waarom in godsnaam verhuizen naar een Samenleving (Kennissamenleving!) die gediplomeerde kennis over zichzelf vereist?

Latent gemis
Goed, laten we ons niet al te zeer laten meeslepen door romantische fantasieën: er zijn daar natuurlijk ook veel etters en klieren, er is geheime politie en vooral armoede. Maar zou het toch niet voor iedereen beter zijn om de salarissen en uitkeringen daarheen te gireren zodat de werkers niet hoeven te verhuizen? Zoals in de ‘Heiploeg strategie’ (naar het bedrijf dat zijn garnalen daarheen brengt om ze door islamieten te laten pellen en ze gepeld weer mee naar huis neemt, zodat de pellers (m/v) niet naar het barre Noorden hoeven te verhuizen)?
We zouden dan in ieder geval eindelijk eens kunnen merken wat we aan on-Hollands aantrekkelijks zouden gaan missen in onze samenleving van hoogopgeleide kenniswerkers.
-----
 
Beter Beeld
De plaatjes uit deze rubriek zijn veel gedetailleerder te bekijken!
U kunt doorklikken naar mijn eigen website in opbouw, (http://www.peterschroderatb.nl/), daar wordt langzaam maar zeker een beeldbank opgebouwd waarin de plaatjes uit deze rubriek veel beter te zien zijn. Voor de kaarten bij deze aflevering kunt u doorklikken (en nog een paar keer doorklikken) naar:




2.b. http://www.peterschroderatb.nl/page4.php?view=preview&image=117&category=22&q=

© 2010 Peter Schröder meer Peter Schröder - meer "Beelden uit soberder tijden" -
Beschouwingen > Beelden uit soberder tijden
Medelanders: Zie de zonzijde Peter Schröder
0805BS 83.1
Oase in sneeuwwoestijn
Sneeuwstorm in Slotervaart, Amsterdam West. Wat een sneeuw in de woestenij van Cornelis van Eesterens Algemeen Uitbreidingsplan! Te voet onder zo’n onherbergzaam viaduct door van Lijn 1/17 (kruispunt Cornelis Lelylaan/Johan Huizingalaan – namen van beschaafde Grote Nederlanders). En daar dan tussen de pilaren, verscholen in zo’n betonnen grot een belwinkel, maar ook een bedrijfje dat zich afficheert als Marokkaans Bank. Achter de ramen drie goedgemutste Noord Afrikanen bezig met het uitbundig bekleden van stoelen en banken: veel scharlaken rood en goudbrokaat. Wat mooi! Hartverwarmend! Niet lang geleden werd voor mij in Voorburg een oud Thonet stoeltje, door een dikke Surinaamse vrouw, bekleed met originele stof van Backhausen uit Wenen. Wat een charmante, hartverwarmende aanwinsten voor onze samenleving zijn deze bedrijfjes.
Ook wel een vaag gevoel van: wat ver van huis hier. Sociaal ontheemd?
Zouden deze meubelmakers en stoffeerders geslaagd zijn voor hun inburgeringexamen? Zouden ze op meer dan 62 procent van de vragen betreffende Kennis van de Nederlandse Samenleving (KNS) het juiste antwoord hebben kunnen geven?

Onmisbaarheid
Zou trouwens in de eindtermen van de KNS recht zijn gedaan aan de belangrijke sociale, culturele en economische bijdragen van buiten Nederland geborenen aan de Nederlandse samenleving? Aan de studieresultaten van de Chinezen, de hoge CITO scores van Turkse meisjes, de onmisbaarheid van Poolse en Roemeense seizoenarbeiders voor de aspergeteelt? De onmisbaarheid van Surinaamse vrouwen voor de verzorging van onze zieken en bejaarden?
Denk bij de inburgeringstoets ook eens aan vragen als:
1e kwaliteit verse groente koop je bij:
A: Albert Heijn
B: De Turkse groenteboer
Nederland is een proper land, voor de schoonmaak zorgen:
A: In Marokko, Turkije en Suriname geboren schoonmakers
B: Schoonmakers uit Groningen
Het wassen en verstellen van kleding wordt gedaan door:
A: Gediplomeerde autochtone vaklieden
B: Ervaren ondernemers geboren in Turkije en Marokko

Zover van huis
De meer exotische verschijning van de recente migranten in Nederland heeft vaak iets charmants, maar hoe charmant is het voor de migranten?
In de Dirk van den Broek ligt een oude man met Indisch uiterlijk op de grond, over hem heen gebogen zijn vrouw. Er loopt ook wat winkelpersoneel heen en weer. De man heeft ernstige hartproblemen en zijn overlevingskansen lijken nihil. Wat treurig, zo ver weg van hun geboortegrond in het prachtige Insulinde, de pijp uit in dit kille land, tussen de kratten met frisdrank.
In een naaiatelier in de Amsterdamse Jordaan zit een veel te jonge jongen uit Turkije hoestend en proestend van de astma hippe boetiekkleertjes te maken. Was hij maar in Instanbul gebleven?
In een werkplaats van Stork spreidt Hassan zijn matje op de grond voor gebed. Hilariteit onder de collega’s: ‘Hee Ali Baba, de WC is ergens anders hoor!’.

Vreemdelingenlegioen
Incidentele en beleidsmatige tegenwerking ten spijt kwamen en komen bewoners uit bijvoorbeeld Noord West Afrika naar Europa. Omdat het hier beter is? Postkaarten van zo’n 100 jaar geleden tonen Marokkanen als soldaten in dienst van het Franse leger. Eerst vooral om ze op andere Marokkanen te laten schieten. Op kaart 1a zien we een vaag gezelschap in een glooiend landschap; een officier in het uniform van het Vreemdelingenlegioen kijkt door een veldkijker en verder zijn er vooral manschappen in meer Marokkaanse kleding te zien. Het onderschrift meldt: ‘Oost Marokko, het 65 mm bergkanon beschiet van een afstand de Marokkanen in de buurt van Merzouka’ De kaart werd in 1917 verstuurd door een Franse soldaat die schrijft dat ze de tegenstander flink van katoen geven. Merzouga, vlakbij de Algerijnse grens,0805BS 83.2. is nu vooral een toeristische attractie: er is een indrukwekkend woestijnlandschap van hoge zandduinen (180 m. hoog) te zien.

Heimwee
In diezelfde periode vochten Marokkaanse soldaten ook in het Franse leger in Europa. Op kaart 1b staat onder de foto: ‘1914, gewonde Marokkaan die naar Neufmontiers wordt gebracht’. We zien enkele zeer zwarte soldaten met tulbanden en twee soldaten met een brancard waarop een soldaat ligt met een verband om het hoofd. Vers van het slachtveld van de Grande Guerre. Zou de gewonde het halen daar in Neufmontiers bij Meaux, niet ver van Parijs? Ook dit was soldatenpost met een nogal onbestemde tekst (‘Het gaat hier redelijk, we zijn een beetje moe, maar toch….’). Militaire gastarbeiders, het ziet er smoezelig uit en met een niet overdreven romantische kijk op de mensheid ga je onherroepelijk denken aan heimwee, aan verlangen naar het mooie Marokko met levendige souks, schone Fathma’s en koele oases.

De waarom vraag
Want het was en is daar vaak van een schoonheid waarbij vergeleken je het Algemeen Uitbreidingsplan alleen maar als een troosteloze woestijn kunt ervaren. Kijk even voor de aardigheid naar kaart 2a: ‘Fes - Porte de Bou Jeloud’. Het lijkt wel Kuifje in ‘De Krab met de Gulden Scharen’. Wat een mooie poort, wat een gezellige terrasjes. Vreedzaam stadsbeeld, veel sociale controle, geen hangjongeren te zien. Zien we daar niet Omar ben Salaad lopen?
Of naar kaart 2b: ‘Mauresques en promenade’. Twee dames in wijde broeken met daarboven een stralend witte burka. Rustig wandelend onder de palmen, geanimeerd kwebbelend over ditjes en datjes, zonder zorgen over rotjochies en beperkende kledingregimes.
Waarom in godsnaam verhuizen naar een Samenleving (Kennissamenleving!) die gediplomeerde kennis over zichzelf vereist?

Latent gemis
Goed, laten we ons niet al te zeer laten meeslepen door romantische fantasieën: er zijn daar natuurlijk ook veel etters en klieren, er is geheime politie en vooral armoede. Maar zou het toch niet voor iedereen beter zijn om de salarissen en uitkeringen daarheen te gireren zodat de werkers niet hoeven te verhuizen? Zoals in de ‘Heiploeg strategie’ (naar het bedrijf dat zijn garnalen daarheen brengt om ze door islamieten te laten pellen en ze gepeld weer mee naar huis neemt, zodat de pellers (m/v) niet naar het barre Noorden hoeven te verhuizen)?
We zouden dan in ieder geval eindelijk eens kunnen merken wat we aan on-Hollands aantrekkelijks zouden gaan missen in onze samenleving van hoogopgeleide kenniswerkers.
-----
 
Beter Beeld
De plaatjes uit deze rubriek zijn veel gedetailleerder te bekijken!
U kunt doorklikken naar mijn eigen website in opbouw, (http://www.peterschroderatb.nl/), daar wordt langzaam maar zeker een beeldbank opgebouwd waarin de plaatjes uit deze rubriek veel beter te zien zijn. Voor de kaarten bij deze aflevering kunt u doorklikken (en nog een paar keer doorklikken) naar:




2.b. http://www.peterschroderatb.nl/page4.php?view=preview&image=117&category=22&q=
© 2010 Peter Schröder
powered by CJ2