Hoe was het ook weer? Juist: Dansen. Wat denkt u van deze toevallig gevonden definitie: Onder het begrip 'dansen' verstaat men die kunstvorm waarbij het gevoel, met behulp van ritmische bewegingen van het lichaam, tot uitdrukking wordt gebracht ? Tja, kunst? En ‘het’ lichaam, individueel? Wij hadden het over gezelschapsdansen, misschien individueel of per 2 personen leren, maar daarna gezellig met vele anderen tegelijk in praktijk te brengen.

Deel 2 van een postale cursus gezelschapsdansen, veilig vlug en voordelig. Hierbij (prentbriefkaarten 1 t/m 6) in zes stappen een heldere uiteenzetting van de ? dans. Ja, wat voor dans eigenlijk? Er staan geen titels bij deze afbeeldingen. Is dit wel een echte dans of doen die dame en heer maar wat? Dat zoeken we op! Hoe speur je zoiets online na in deze tijd van infobeeldcultuur? Op het Web met patroonherkenning? Vraagt het om wetenschappelijk onderzoek?

Toen ik op het ministerie werkte voor het wetenschappelijk informatiebeleid werd ik regelmatig gebeld door de even hyperbegaafde als rechtlijnige Jaap van den Herik. Hij wilde geld van de minister voor het ontwikkelen van geavanceerde zoekprogramma’s voor plaatjes, gebaseerd op beeldherkenning. Om de wetenschap op te stoten in de vaart der volkeren. Hij heeft het de minister nog uitgelegd: je tekent een vogel, voert dat plaatje in en laat de computer een database met schilderijen, foto’s en tekeningen doorploegen en de vogels vliegen er zo uit! Maar hier dan? Welk plaatje van de zes dient te worden ingevoerd? In welke database? Werkt het wel? Voor wie? Waartoe?

In de wereld van overheidsbeleid is vaak weinig plaats voor ’Waarom & Waartoe voor Wie?’. De conclusie van de begeleidingscommissie van het project is meestal dat een verdere oplossing nog veel meer onderzoek vraagt. Ondertussen verscheen Google Images en waren er steeds minder deskundigen die dachten dat ons kennisland de Lissabon Doelstelling zou halen met pionierswerk in beeldverwerkingprogramma’s en hoorden we weinig meer van academische, elektronische beeldverwerking. Maar eerlijk is eerlijk: je kan Google images niet voeren met beeldmateriaal. Dus ook niet met de op deze kaarten afgebeelde passen voor dame en heer: hij vraagt om ouderwetse woorden. De simpelste vraag levert niet meer op dan: Uw zoekbewerking - dans + prentbriefkaart - heeft geen overeenkomstige documenten opgeleverd

Goed, dame en heer met elkaar aan de haal, met veel zwier, lijkt mij. Weinig fysiek contact, wel veel gemanipuleer van attributen: de dame met hoed, lorgnet en parasol, de heer met hoed en rottinkje met leuke strik. Nog even doorwerken en ze kunnen naar het bal! Het speelt in de eerste jaren van de 20^e eeuw. Ze kunnen naar een Bal blanc, een formele aangelegenheid met strikte voorschriften voor kleding en gedrag. Ons paar zal zich dus wel moeten verkleden en zal die ongebruikelijke attributen moeten thuislaten. Waar ze dan naar binnen kunnen is te zien op kaart 2a.waarop gedrukt staat: “Palais des Beaux–Arts de la Ville de Paris, Marius-Joseph AVY, Pinxit: Bal blanc.” Avy, * 1871, Marseille, schilderde dit tafereel in 1903. Het koloriet is overwegend roze op dit witte bal. (Hoe zat het ook weer met die roze balletten?) Wat prachtig! Wat een stijl! Wat een sfeer! Wat een genot. Wat weet zo’n mooie jonge dame vanachter de vleugel niet los te maken bij al die rijk gekostumeerde paren! En louter beschaafde, schitterend geklede dames. Geen ongewenste interferentie van testosteron, allemaal harmonie. Kom daar nog eens om.

Zo’n 50 jaar later ziet de wereld er anders uit zoals te zien op kaart 2b. Veel verandert, sommige dingen blijven. Het gaat om “Bois de Vincennes – La fête de l’Humanité (Un Des Bals)”. Het feest van de mensheid? Het feest van de Franse Communistische Partij (PCF), georganiseerd door de partijkrant l’Humanité . In 1953 geen ruisende ruches, maar functionele draagbare kleding in de buitenlucht. Ook hier weer een overdaad aan dames, dansend met elkaar. Op de achtergrond heren die vooral toekijken. Geen vleugelpiano te zien, wel een bass drum. De kameraden dansen bedeesd, maar lijken zich goed te vermaken. Ontspanning na al die ellenlange toespraken over het verraad van de klassenvijanden moet u maar denken.

Prentbriefkaarten 1 t/m 6 vormen (een deel van een) serie. Ik beschik over 4 afleveringen, op 9 november 1903 in één klap verstuurd door P. Ravant aan Monsieur Guibert, Sergent, 70 rue de Babylone, E.V. (Paris). Vier kaarten tegelijk met respectievelijk de teksten “Bonne poigné de main”, “Cordialement a vous”, “Meilleurs amitiés’ en “Milles choses aimables”. Ik heb ook nog 5 afleveringen uit de zelfde serie, in batches van 2 (17 december 1904) en 3 (23 januari 1905) verstuurd door Madame Deisel uit Mondorf les Bains (Luxemburg) aan Madame Bosredon, Chateau Ste Geneviève, par Mareil en France, Seine et Oise. Flink wat tekst, maar niet erg opwindend. Mevrouw Deisel excuseert zich voor haar late reactie en schrijft dat haar man zich niet kan vrijmaken voor een bezoek aan het kasteel in Mareil. Met de gezondheid is het wel in orde. Gaat u nog naar Italië?