archiefvorig nr.lopend nr.

Vermaak en Genot > Luister! delen printen terug
The Twistable Turnable Man Henk Klaren

1506VG TwistableAlles is genuanceerd. Nou ja, bijna alles. Alhoewel ... .
Ik zeg dus nooit dat ik van iemand een fan ben. Maar áls ik van iemand een fan zou zijn, dat was ik er één van wijlen Shel Silverstein (en van Kinky Friedman natuurlijk, maar over hem gaat het nu niet). Ik heb Silverstein dan ook al vaak behandeld in De Leunstoel. Nog een keertje kan echter helemaal geen kwaad, want herhaling doet de stof beklijven. Bovendien is er nu een bijzondere aanleiding voor.

Niet dat hij weer iets nieuws heeft geproduceerd, want hij is een maand of wat voor het begin van deze eeuw overleden. Nee, de aanleiding is het album getiteld The Twistable Turnable Man. Een tribute album zoals dat in mooi Nederlands heet. Nummers geschreven door Shel Silverstein, uitgevoerd door diverse artiesten. Niet dat dat album recentelijk is verschenen, welnee, het dateert van 2010. Nee, ik heb het cadeau gekregen. En zelfs dat is al een poosje geleden. Begin december heeft Sinterklaas mij blij verrast met een exemplaar. De oude heer had MijnLijstje.nl goed bestudeerd. Dit is sindsdien pas de tweede Leunstoel en ik had natuurlijk enige tijd nodig om tot een bewonderend oordeel te komen. Nou ja, bewonderend: onderbouwd bedoel ik natuurlijk.

Daar gaat-ie dan: het is een hartstikke leuke plaat! Hij is geproduceerd door Bobby Bare sr. De slordige country zanger. Ik noem hem slordig omdat hij er uitziet alsof hij een beetje onverschillig in elkaar is gezet. Maarrrr, een leuke gozer. Heel vroeger heeft hij (onder veel meer) een nummer van Silverstein opgenomen met zijn zoontje, Bobby jr. Daddy What If heet dat. Het staat op Bare sr.’s album Detroit. Daar staat nog meer Silverstein op en ook nummers van Kris Kristofferson.

Tsja, Daddy What If is een beetje een zoetsappig kinderliedje. Kind stelt moeilijke vragen over de toekomst van de wereld en pappie stelt hem gerust. Zoiets weetjewel. De auteur is niet voor niks ook een succesvol kinderboekenschrijver. Toch is het wel leuk dat dit nummer terugkomt op The Twistable Turnable Man. Want nu is het in de uitvoering van Bobby jr. met zijn jonge dochter Isabella. Bobby jr. zit niet slordig in elkaar. Hij is nogal fors. Ach, ik vind understatements soms wel leuk. Isabella was in 2010 een schattig blond krullenbolletje. Dat dan weer wel. Ze heeft ook platen voor kinderen opgenomen.

Zo’n nummer als Daddy What If past eigenlijk niet erg in het wat ruwere oeuvre van de songwriter Silverstein. Alhoewel: Sylvia’s Mother en The Ballad Of Lucy Jordan zijn niet ruw, maar romantisch. Kortom: een man met vele kanten. Maar dat wisten we al: songwriter, kinderboekenschrijver, illustrator (zie: The Twistable Turnable Man), filmscenarist en muzikant. Hij kon alleen niet behoorlijk zingen. Niet dat hij zelf geen platen heeft gemaakt, maar die hoef ik niet. Hij kon wel goed krijsen. Op zijn Marie Leveau in de versie van Bobby Bare doet hij dat. En dat is dààr heel functioneel. Zijn stem leent zich ook goed voor de uitvoering van The Smoke-Off, een beschrijving van een wedstrijd in het rollen en roken van joints in een volgepakt stadion. Nou ja …

De uitvoerenden op de CD vormen een interessante groep. Kris Kristofferson en Lucinda Williams doen mee. Nog twee artiesten van wie ik een fan zou kunnen zijn als ik daar aan deed. Ze horen – zo lijkt het – een beetje tot een cluppie met de Bare’s en John Prine en Billy Bob Thornton. Lucinda zingt een fantastische cover van The Ballad Of Lucy Jordan en Billy Bob’s Boxmasters doen een supersnelle Sylvia’s Mother. Leuk. Maar ook Black Francis en Joey Santiago van The Pixies zijn de moeite waard. Alle anderen eigenlijk ook. My Morning Jacket, Nancy Griffith, Todd Snider. Die laatste speelt viool, gitaar en glockenspiel (dat is en soort metalen xylofoon) en hij kan ook nog heel mooi fluiten ... . Ik mis eigenlijk alleen een uitvoering van The Wonderful Soup Stone (zie Jrg. 14 nr. 20).

Shel Silverstein heeft veel met en voor Bobby Bare gedaan. Ook voor Johnny Cash (A Boy Named Sue bijvoorbeeld, hier uitgevoerd door genoemde Todd Snider), maar toch in mijn beleving en herinnering vooral voor Dr. Hook, al dan niet And The Medicine Show. Het is nogal opmerkelijk, dat niet één van de voormalige leden van die onsterfelijke band heeft meegewerkt in welk klein rolletje dan ook. Wat dáár nou weer achter zit?

Bobby jr. en Isabella Bare - Daddy What If 

Lucinda Williams - The Ballad Of Lucy Jordan



© 2018 Henk Klaren meer Henk Klaren - meer "Luister!" -
Vermaak en Genot > Luister!
The Twistable Turnable Man Henk Klaren
1506VG TwistableAlles is genuanceerd. Nou ja, bijna alles. Alhoewel ... .
Ik zeg dus nooit dat ik van iemand een fan ben. Maar áls ik van iemand een fan zou zijn, dat was ik er één van wijlen Shel Silverstein (en van Kinky Friedman natuurlijk, maar over hem gaat het nu niet). Ik heb Silverstein dan ook al vaak behandeld in De Leunstoel. Nog een keertje kan echter helemaal geen kwaad, want herhaling doet de stof beklijven. Bovendien is er nu een bijzondere aanleiding voor.

Niet dat hij weer iets nieuws heeft geproduceerd, want hij is een maand of wat voor het begin van deze eeuw overleden. Nee, de aanleiding is het album getiteld The Twistable Turnable Man. Een tribute album zoals dat in mooi Nederlands heet. Nummers geschreven door Shel Silverstein, uitgevoerd door diverse artiesten. Niet dat dat album recentelijk is verschenen, welnee, het dateert van 2010. Nee, ik heb het cadeau gekregen. En zelfs dat is al een poosje geleden. Begin december heeft Sinterklaas mij blij verrast met een exemplaar. De oude heer had MijnLijstje.nl goed bestudeerd. Dit is sindsdien pas de tweede Leunstoel en ik had natuurlijk enige tijd nodig om tot een bewonderend oordeel te komen. Nou ja, bewonderend: onderbouwd bedoel ik natuurlijk.

Daar gaat-ie dan: het is een hartstikke leuke plaat! Hij is geproduceerd door Bobby Bare sr. De slordige country zanger. Ik noem hem slordig omdat hij er uitziet alsof hij een beetje onverschillig in elkaar is gezet. Maarrrr, een leuke gozer. Heel vroeger heeft hij (onder veel meer) een nummer van Silverstein opgenomen met zijn zoontje, Bobby jr. Daddy What If heet dat. Het staat op Bare sr.’s album Detroit. Daar staat nog meer Silverstein op en ook nummers van Kris Kristofferson.

Tsja, Daddy What If is een beetje een zoetsappig kinderliedje. Kind stelt moeilijke vragen over de toekomst van de wereld en pappie stelt hem gerust. Zoiets weetjewel. De auteur is niet voor niks ook een succesvol kinderboekenschrijver. Toch is het wel leuk dat dit nummer terugkomt op The Twistable Turnable Man. Want nu is het in de uitvoering van Bobby jr. met zijn jonge dochter Isabella. Bobby jr. zit niet slordig in elkaar. Hij is nogal fors. Ach, ik vind understatements soms wel leuk. Isabella was in 2010 een schattig blond krullenbolletje. Dat dan weer wel. Ze heeft ook platen voor kinderen opgenomen.

Zo’n nummer als Daddy What If past eigenlijk niet erg in het wat ruwere oeuvre van de songwriter Silverstein. Alhoewel: Sylvia’s Mother en The Ballad Of Lucy Jordan zijn niet ruw, maar romantisch. Kortom: een man met vele kanten. Maar dat wisten we al: songwriter, kinderboekenschrijver, illustrator (zie: The Twistable Turnable Man), filmscenarist en muzikant. Hij kon alleen niet behoorlijk zingen. Niet dat hij zelf geen platen heeft gemaakt, maar die hoef ik niet. Hij kon wel goed krijsen. Op zijn Marie Leveau in de versie van Bobby Bare doet hij dat. En dat is dààr heel functioneel. Zijn stem leent zich ook goed voor de uitvoering van The Smoke-Off, een beschrijving van een wedstrijd in het rollen en roken van joints in een volgepakt stadion. Nou ja …

De uitvoerenden op de CD vormen een interessante groep. Kris Kristofferson en Lucinda Williams doen mee. Nog twee artiesten van wie ik een fan zou kunnen zijn als ik daar aan deed. Ze horen – zo lijkt het – een beetje tot een cluppie met de Bare’s en John Prine en Billy Bob Thornton. Lucinda zingt een fantastische cover van The Ballad Of Lucy Jordan en Billy Bob’s Boxmasters doen een supersnelle Sylvia’s Mother. Leuk. Maar ook Black Francis en Joey Santiago van The Pixies zijn de moeite waard. Alle anderen eigenlijk ook. My Morning Jacket, Nancy Griffith, Todd Snider. Die laatste speelt viool, gitaar en glockenspiel (dat is en soort metalen xylofoon) en hij kan ook nog heel mooi fluiten ... . Ik mis eigenlijk alleen een uitvoering van The Wonderful Soup Stone (zie Jrg. 14 nr. 20).

Shel Silverstein heeft veel met en voor Bobby Bare gedaan. Ook voor Johnny Cash (A Boy Named Sue bijvoorbeeld, hier uitgevoerd door genoemde Todd Snider), maar toch in mijn beleving en herinnering vooral voor Dr. Hook, al dan niet And The Medicine Show. Het is nogal opmerkelijk, dat niet één van de voormalige leden van die onsterfelijke band heeft meegewerkt in welk klein rolletje dan ook. Wat dáár nou weer achter zit?

Bobby jr. en Isabella Bare - Daddy What If 

Lucinda Williams - The Ballad Of Lucy Jordan

© 2018 Henk Klaren
powered by CJ2