archiefvorig nr.lopend nr.

Vermaak en Genot > Luister! delen printen terug
De allermooiste straathoek Henk Klaren

0713VG Bluf
'De allermooiste straathoek
Ruikt naar koffie en naar bier
Ik rook een sigaret
En dan nog een stuk of vier'

Zo begint het nummer Zaterdag van de Zeeuwse popgroep Bløf. Ik vind Bløf best een aardige groep. En ik geef het toe: ik heb zelfs een CD van ze. Het was weliswaar een soort relatiegeschenk, maar ik heb hem niet weggegooid. Terwijl ik dit schrijf speelt hij ook nog. En, wat ik zei, best aardig. Ik heb ze ook live gezien en gehoord op het Groene Strand op Terschelling. Zie De Leunstoel, jaargang 6 nummer 17 http://www.deleunstoel.nl/artikel.php?artikel_id=2087

Toch krijg ik bij het aangehaalde stukje tekst altijd een beetje de kriebels. Een straathoek die naar koffie en bier ruikt? Wat ís dat voor een straathoek? Maar nog gekker zijn die stuk of vier sigaretten (na de eerste dan). Wat zou de tekstschrijver gedacht hebben na een stuk of drie sigaretten? Nog maar een stuk of één, anders rijmt het niet?

Gemakzuchtige rijmelarij. Dat stoort. Dat van vier en bier gaat nog, maar Jan Smits Laura, oef:

‘Haar naam is Laura...
Een hele lieve meid...
Als ik in haar ogen kijk ben ik de weg heel even kwijt...’

Tsja, aan dat soort Jansmitgedoe moet je misschien geen aandacht besteden. Maar serieuze mensen als Pauw en Witteman (of was het Mathijs van Nieuwkerk, in mijn herinnering lopen die programma’s altijd een beetje door elkaar) hem op bezoek hebben en nadrukkelijk verklaren het zo’n mooi liedje te vinden, dan vraagt dat toch om weerwoord. En dat kwam later dan ook van Gerrit Komrij. Hij noemde de ex van de toekomstige echtgenote van Wesley Sneijder een aardige vriendelijke jongen, die vreselijke liedjes maakt. Of woorden van gelijke strekking. En zo is het maar net.

Die van Nieuwkerk heeft trouwens wel meer op zijn geweten. Hij heeft de gewoonte zijn gasten op te hemelen, vermoedelijk met de bedoeling ze interessante uitspraken te ontlokken. Je weet het niet. Heel dikwijls gebruikt hij dan de woorden ‘Jij – of u - weet – of kan – als géén ander …’ enzovoorts. In negen van de tien gevallen betekent dat slechts: ‘Jij – of u – weet – of kan – dat heel goed’. Meestal zijn er namelijk nog wel meer mensen die zoiets ook wel weten of kunnen.
Het is gewoon geslijm, net als het goed vinden van Laura door toch vrij intellectuele TV-presentatoren. Het is zelfs nog wel een beetje begrijpelijk. De gast moet wel wat zeggen en bovenal – zeker als het een populair type als Smit is – bereid zijn nog eens een keer terug te komen.
Dat is allemaal tot daar aan toe. Erger is dat dat ge-als-geen-ander zo langzamerhand een plaats lijkt te krijgen in de Nederlandse spreektaal. En nog erger: zelfs in liedteksten. Er is een lied van Velthuis en Kemper waar het in voorkomt. Je hoort het de laatste tijd wel eens op de radio. Ik schrik er iedere keer van. Ik weet niet eens hoe het lied heet en ben eerlijk gezegd ook niet bereid het op te zoeken.

Dat is trouwens toch een plaag hoor: van die afgestudeerden van de kleinkunstacademie, die het niet maken als cabaretier en dus maar singer/songwriter worden. Zet twee achternamen achter elkaar en hup. Velthuis en Kemper, Acda en de Munnik.
Maar het kan nog veel verschrikkelijker natuurlijk. Viva Hollandia bijvoorbeeld. Enne … Sha-la-lie. En dat soort dingen exporteren we ook nog. Je zou een zonnebril opzetten als je in het buitenland bent.
 
****************************
De Leunstoel wordt uitgegeven door:
Het Genootschap De Leunstoel.
Word lid! Ga naar: www.deleunstoel.nl/colofon.php


© 2010 Henk Klaren meer Henk Klaren - meer "Luister!" -
Vermaak en Genot > Luister!
De allermooiste straathoek Henk Klaren
0713VG Bluf
'De allermooiste straathoek
Ruikt naar koffie en naar bier
Ik rook een sigaret
En dan nog een stuk of vier'

Zo begint het nummer Zaterdag van de Zeeuwse popgroep Bløf. Ik vind Bløf best een aardige groep. En ik geef het toe: ik heb zelfs een CD van ze. Het was weliswaar een soort relatiegeschenk, maar ik heb hem niet weggegooid. Terwijl ik dit schrijf speelt hij ook nog. En, wat ik zei, best aardig. Ik heb ze ook live gezien en gehoord op het Groene Strand op Terschelling. Zie De Leunstoel, jaargang 6 nummer 17 http://www.deleunstoel.nl/artikel.php?artikel_id=2087

Toch krijg ik bij het aangehaalde stukje tekst altijd een beetje de kriebels. Een straathoek die naar koffie en bier ruikt? Wat ís dat voor een straathoek? Maar nog gekker zijn die stuk of vier sigaretten (na de eerste dan). Wat zou de tekstschrijver gedacht hebben na een stuk of drie sigaretten? Nog maar een stuk of één, anders rijmt het niet?

Gemakzuchtige rijmelarij. Dat stoort. Dat van vier en bier gaat nog, maar Jan Smits Laura, oef:

‘Haar naam is Laura...
Een hele lieve meid...
Als ik in haar ogen kijk ben ik de weg heel even kwijt...’

Tsja, aan dat soort Jansmitgedoe moet je misschien geen aandacht besteden. Maar serieuze mensen als Pauw en Witteman (of was het Mathijs van Nieuwkerk, in mijn herinnering lopen die programma’s altijd een beetje door elkaar) hem op bezoek hebben en nadrukkelijk verklaren het zo’n mooi liedje te vinden, dan vraagt dat toch om weerwoord. En dat kwam later dan ook van Gerrit Komrij. Hij noemde de ex van de toekomstige echtgenote van Wesley Sneijder een aardige vriendelijke jongen, die vreselijke liedjes maakt. Of woorden van gelijke strekking. En zo is het maar net.

Die van Nieuwkerk heeft trouwens wel meer op zijn geweten. Hij heeft de gewoonte zijn gasten op te hemelen, vermoedelijk met de bedoeling ze interessante uitspraken te ontlokken. Je weet het niet. Heel dikwijls gebruikt hij dan de woorden ‘Jij – of u - weet – of kan – als géén ander …’ enzovoorts. In negen van de tien gevallen betekent dat slechts: ‘Jij – of u – weet – of kan – dat heel goed’. Meestal zijn er namelijk nog wel meer mensen die zoiets ook wel weten of kunnen.
Het is gewoon geslijm, net als het goed vinden van Laura door toch vrij intellectuele TV-presentatoren. Het is zelfs nog wel een beetje begrijpelijk. De gast moet wel wat zeggen en bovenal – zeker als het een populair type als Smit is – bereid zijn nog eens een keer terug te komen.
Dat is allemaal tot daar aan toe. Erger is dat dat ge-als-geen-ander zo langzamerhand een plaats lijkt te krijgen in de Nederlandse spreektaal. En nog erger: zelfs in liedteksten. Er is een lied van Velthuis en Kemper waar het in voorkomt. Je hoort het de laatste tijd wel eens op de radio. Ik schrik er iedere keer van. Ik weet niet eens hoe het lied heet en ben eerlijk gezegd ook niet bereid het op te zoeken.

Dat is trouwens toch een plaag hoor: van die afgestudeerden van de kleinkunstacademie, die het niet maken als cabaretier en dus maar singer/songwriter worden. Zet twee achternamen achter elkaar en hup. Velthuis en Kemper, Acda en de Munnik.
Maar het kan nog veel verschrikkelijker natuurlijk. Viva Hollandia bijvoorbeeld. Enne … Sha-la-lie. En dat soort dingen exporteren we ook nog. Je zou een zonnebril opzetten als je in het buitenland bent.
 
****************************
De Leunstoel wordt uitgegeven door:
Het Genootschap De Leunstoel.
Word lid! Ga naar: www.deleunstoel.nl/colofon.php
© 2010 Henk Klaren
powered by CJ2