archiefvorig nr.lopend nr.

Vermaak en Genot > Een omweg waard delen printen terug
Sassenheim Willem Minderhout

1814VG Sassenheim1Waarom gaat iemand naar Sassenheim? Je komt er langs als je in het voorjaar de bollenvelden in bloei wil zien staan, maar heeft het zin om het te bezoeken? Ik zou het zeker overwegen als ik u was. Het is geen onaardig dorp en het is in het trotse bezit van een prachtig park, park Rusthoff, midden in het centrum. Het park hoorde ooit bij een buitenplaats en is ontworpen door de beroemde negentiende-eeuwse landschapsarchitect Zocher.

Aan de rand van het dorp staat een oude ruïne, de Ruïne van Teylingen. De ruïne heeft zijn naam gegeven aan de gemeente Teylingen, waarin Sassenheim, Voorhout en Warmond zijn samengegaan. Ik werd er heen gebracht door Remco Huisman, die me de schoonheid van zijn dorp wilde tonen. Dat was maar goed ook, want de oprijlaan naar de ruïne rijd je zo voorbij als je niet weet waar je naar toe moet.

Op het voorterrein was een aantal mensen druk bezig met kap- en snoeiwerk. Het bleken vrijwilligers te zijn die zich inzetten voor het behoud van de ruïne. De ruïne was eigenlijk gesloten, maar een dame, die er in haar imposante jas uitzag als de kasteelvrouwe zelf, was wel bereid om ons een blik achter de poort te gunnen. Die blik stelde niet teleur. Teylingen is ongeveer net zo indrukwekkend als de veel bekendere ruïne van Brederode.

De kasteelvrouwe had er zin in, want ze nam uitgebreid de tijd om ons de geschiedenis van het roemruchte slot Teylingen uit de doeken te doen. Hoogtepunt in haar verhaal was de levensgeschiedenis van Jacoba van Beieren. Jacoba was op dit slot aan tuberculose gestorven. Op 9 oktober 1436 op 35-jarige leeftijd, schrijft Wikipedia. |
|
Ik wist dat niet en ik had nog wel kort geleden ‘De Bourgondiërs’ van Bart van Loo gelezen, waarin Jacoba zo vaak voorkomt dat er in het register ‘passim’ achter haar naam staat. Van Loo beschrijft hoe zij na ‘De Zoen van Delft’ de verzoening met Filips de Goede in 1428, met Filips door de Lage Landen trekt om het volk van de verzoening op de hoogte te brengen. Daarna had, aldus Van Loo, ‘Jacoba alle tijd om als vanouds te genieten van de wouden van haar jeugd.’

Dat klopt dus niet helemaal, want Jacoba was geboren en opgegroeid in Henegouwen en dat is nogal ver van de bossen die ooit de bollenstreek moeten hebben bedekt. Dat daar bossen waren blijkt wel uit haar functie van ‘Houtvester’. Volgens de ‘Zoen Van Delft’ mocht Jacoba haar titels gravin van Holland, Zeeland en Henegouwen behouden, maar de facto nam Filips die functies waar. Hij werd de eerste Bourgondische heerser in deze streken.

In Delft kwam ook een einde aan de Hoekse en Kabeljauwse twisten. In ‘De Zoen’ werd verordonneerd dat zelfs die namen niet meer mochten worden genoemd. Jacoba steunde, net als haar vader graaf Willem VI, op de Hoeken, terwijl haar opa, Graaf Albrecht van Beieren, een kampioen van de Kabeljauwen was. De moord op zijn maîtresse Aleid van Poelgeest, die wij tijdens ons bezoek aan Koudekerk aan den Rijn zijn tegengekomen (zie vorige Leunstoel) had de animositeit tussen Hoeken en Kabeljauwen tot een kookpunt gebracht, met de dood aan de tering in Teylingen van Jacoba1814VG Sassenheim2 zouden deze twisten voorgoed verleden tijd moeten zijn geworden. Ze zouden echter nog een keer fel oplaaien, maar daarover wellicht een andere keer.

De ruïne van Teylingen blijkt overigens vooral beroemd te zijn omdat het als decor van ‘Bassie en Adriaan’ dienst heeft gedaan. Laat u dat niet afschrikken: het is een bezoekje waard.

De website van Kasteel Teylingen.


-----
De plaatjes zijn van de schrijver


© 2021 Willem Minderhout meer Willem Minderhout - meer "Een omweg waard" -
Vermaak en Genot > Een omweg waard
Sassenheim Willem Minderhout
1814VG Sassenheim1Waarom gaat iemand naar Sassenheim? Je komt er langs als je in het voorjaar de bollenvelden in bloei wil zien staan, maar heeft het zin om het te bezoeken? Ik zou het zeker overwegen als ik u was. Het is geen onaardig dorp en het is in het trotse bezit van een prachtig park, park Rusthoff, midden in het centrum. Het park hoorde ooit bij een buitenplaats en is ontworpen door de beroemde negentiende-eeuwse landschapsarchitect Zocher.

Aan de rand van het dorp staat een oude ruïne, de Ruïne van Teylingen. De ruïne heeft zijn naam gegeven aan de gemeente Teylingen, waarin Sassenheim, Voorhout en Warmond zijn samengegaan. Ik werd er heen gebracht door Remco Huisman, die me de schoonheid van zijn dorp wilde tonen. Dat was maar goed ook, want de oprijlaan naar de ruïne rijd je zo voorbij als je niet weet waar je naar toe moet.

Op het voorterrein was een aantal mensen druk bezig met kap- en snoeiwerk. Het bleken vrijwilligers te zijn die zich inzetten voor het behoud van de ruïne. De ruïne was eigenlijk gesloten, maar een dame, die er in haar imposante jas uitzag als de kasteelvrouwe zelf, was wel bereid om ons een blik achter de poort te gunnen. Die blik stelde niet teleur. Teylingen is ongeveer net zo indrukwekkend als de veel bekendere ruïne van Brederode.

De kasteelvrouwe had er zin in, want ze nam uitgebreid de tijd om ons de geschiedenis van het roemruchte slot Teylingen uit de doeken te doen. Hoogtepunt in haar verhaal was de levensgeschiedenis van Jacoba van Beieren. Jacoba was op dit slot aan tuberculose gestorven. Op 9 oktober 1436 op 35-jarige leeftijd, schrijft Wikipedia. |
|
Ik wist dat niet en ik had nog wel kort geleden ‘De Bourgondiërs’ van Bart van Loo gelezen, waarin Jacoba zo vaak voorkomt dat er in het register ‘passim’ achter haar naam staat. Van Loo beschrijft hoe zij na ‘De Zoen van Delft’ de verzoening met Filips de Goede in 1428, met Filips door de Lage Landen trekt om het volk van de verzoening op de hoogte te brengen. Daarna had, aldus Van Loo, ‘Jacoba alle tijd om als vanouds te genieten van de wouden van haar jeugd.’

Dat klopt dus niet helemaal, want Jacoba was geboren en opgegroeid in Henegouwen en dat is nogal ver van de bossen die ooit de bollenstreek moeten hebben bedekt. Dat daar bossen waren blijkt wel uit haar functie van ‘Houtvester’. Volgens de ‘Zoen Van Delft’ mocht Jacoba haar titels gravin van Holland, Zeeland en Henegouwen behouden, maar de facto nam Filips die functies waar. Hij werd de eerste Bourgondische heerser in deze streken.

In Delft kwam ook een einde aan de Hoekse en Kabeljauwse twisten. In ‘De Zoen’ werd verordonneerd dat zelfs die namen niet meer mochten worden genoemd. Jacoba steunde, net als haar vader graaf Willem VI, op de Hoeken, terwijl haar opa, Graaf Albrecht van Beieren, een kampioen van de Kabeljauwen was. De moord op zijn maîtresse Aleid van Poelgeest, die wij tijdens ons bezoek aan Koudekerk aan den Rijn zijn tegengekomen (zie vorige Leunstoel) had de animositeit tussen Hoeken en Kabeljauwen tot een kookpunt gebracht, met de dood aan de tering in Teylingen van Jacoba1814VG Sassenheim2 zouden deze twisten voorgoed verleden tijd moeten zijn geworden. Ze zouden echter nog een keer fel oplaaien, maar daarover wellicht een andere keer.

De ruïne van Teylingen blijkt overigens vooral beroemd te zijn omdat het als decor van ‘Bassie en Adriaan’ dienst heeft gedaan. Laat u dat niet afschrikken: het is een bezoekje waard.

De website van Kasteel Teylingen.


-----
De plaatjes zijn van de schrijver
© 2021 Willem Minderhout
powered by CJ2