archiefvorig nr.lopend nr.

Bezigheden > Op de centen letten delen printen terug
Kapitaal is paradoxaal Claude Aendenboom

1316BZ KapitaalMaakt het kapitalisme ons gelukkig? Of diep ongelukkig?
'Alles in de wereld is te koop!' zo spreekt de mensheid sinds eeuwen tot zichzelf. En inderdaad, bijna alles is te koop. En eigenlijk is dat vreemd genoeg 'positief'. Het houdt onze economie immers draaiende.

Materieel verlangen is de motor van de geldeconomie. Geld doet dromen, geld betovert. Mensen worden verliefd op hun droomhuis, droomwagen, werken en sparen ervoor ...

Een appeltje voor de dorst is voedsel voor de geestelijke menselijke groei, en inderdaad als je goed rondkijkt merk je dat mensen psychisch enorm veranderen als ze snel rijk worden. Je merkt het aan popsterren maar ook op kleinere schaal gebeurt het wonder: bij de aanschaf van een mooi nieuw fototoestel bijvoorbeeld, ook daar kikkert men (een tijdje) van op. Ja, het slijk der aarde doet ons openbloeien, maakt ons sterk als een eikenboom badend in zonneschijn.

Maar in een samenleving waar geld een té grote rol speelt beoordelen mensen elkaar steeds minder op elkaars unieke, strikt persoonlijke eigenschappen. Doorslaggevend zijn dan de financiële criteria waarmee men met argusogen naar de buurman kijkt. Men moet niet blind zijn voor de keerzijde van de medaille: er is veel opschepperij en nog meer jaloezie onder de mensen!

En als je eerlijk bent met jezelf, weet je wel beter: innerlijke rijkdom voelt stukken beter aan. Ik vrees dat rijkdom een nooduitgang is voor de gecomplexeerden onder ons, een vlucht van de harde realiteit. Loterijen, kraslotjes, het zijn allemaal uitwegen voor de wanhopigen.

Daarom is kapitaal paradoxaal: geld maakt gelukkig, tenminste als je goed blijft koorddansen maar maakt ongelukkig als ... je niet meer durft te vallen.


© 2016 Claude Aendenboom meer Claude Aendenboom - meer "Op de centen letten" -
Bezigheden > Op de centen letten
Kapitaal is paradoxaal Claude Aendenboom
1316BZ KapitaalMaakt het kapitalisme ons gelukkig? Of diep ongelukkig?
'Alles in de wereld is te koop!' zo spreekt de mensheid sinds eeuwen tot zichzelf. En inderdaad, bijna alles is te koop. En eigenlijk is dat vreemd genoeg 'positief'. Het houdt onze economie immers draaiende.

Materieel verlangen is de motor van de geldeconomie. Geld doet dromen, geld betovert. Mensen worden verliefd op hun droomhuis, droomwagen, werken en sparen ervoor ...

Een appeltje voor de dorst is voedsel voor de geestelijke menselijke groei, en inderdaad als je goed rondkijkt merk je dat mensen psychisch enorm veranderen als ze snel rijk worden. Je merkt het aan popsterren maar ook op kleinere schaal gebeurt het wonder: bij de aanschaf van een mooi nieuw fototoestel bijvoorbeeld, ook daar kikkert men (een tijdje) van op. Ja, het slijk der aarde doet ons openbloeien, maakt ons sterk als een eikenboom badend in zonneschijn.

Maar in een samenleving waar geld een té grote rol speelt beoordelen mensen elkaar steeds minder op elkaars unieke, strikt persoonlijke eigenschappen. Doorslaggevend zijn dan de financiële criteria waarmee men met argusogen naar de buurman kijkt. Men moet niet blind zijn voor de keerzijde van de medaille: er is veel opschepperij en nog meer jaloezie onder de mensen!

En als je eerlijk bent met jezelf, weet je wel beter: innerlijke rijkdom voelt stukken beter aan. Ik vrees dat rijkdom een nooduitgang is voor de gecomplexeerden onder ons, een vlucht van de harde realiteit. Loterijen, kraslotjes, het zijn allemaal uitwegen voor de wanhopigen.

Daarom is kapitaal paradoxaal: geld maakt gelukkig, tenminste als je goed blijft koorddansen maar maakt ongelukkig als ... je niet meer durft te vallen.
© 2016 Claude Aendenboom
powered by CJ2