 |
|
|
|
|
 |
 |
archiefvorig nr.lopend nr. |
 |
|
 |
 |
|
 |
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||
 |
|
 |
|||||||||||||||||||||||||||
| Beschouwingen > In de polder | ||||
| In de onderbroek | Paul Bordewijk | |||
 ‘Wat gaat het de autoriteiten aan wat er in je ondergoed zit?’ Die vraag stellen Tanja Ineke en Philip Tijsma van het COC in een opinieartikel in de NRC van 5 augustus, waarin zij bepleiten dat de geslachtsregistratie door de overheid komt te vervallen, omdat dat pijnlijk is voor mensen bij wie het onderscheid tussen man en vrouw minder duidelijk is. Heb ik mij net zelf aangewend om ‘hij of zij’ te schrijven wanneer ik niet naar een bepaalde persoon verwijs, is het weer niet goed omdat wie hij noch zij is, zo door mij genegeerd wordt.Het is hetzelfde verhaal als waarom de NS ons niet meer aanspreekt met ‘dames en heren’, want dat is zo pijnlijk wanneer je dame noch heer bent. Maar ‘beste reizigers’ had twintig jaar geleden helemaal niet gekund omdat dan de reizigsters genegeerd werden. Misschien zou ‘beste reispersonen’ beter zijn. Het artikel van Ineke en Tijsma werd gepubliceerd in de periode dat Nederland in de ban raakte van de successen van de ‘Oranjeleeuwinnen’ bij het Europees kampioenschap voetbal voor vrouwen. Maar of je aan dat kampioenschap mee mag doen hangt er juist vanaf wat er in je ondergoed zit. Waarom zijn er eigenlijk aparte sportwedstrijden voor mannen en voor vrouwen? Mannen en vrouwen hebben toch gelijke rechten? Maar het zijn juist vrouwen die ervan profiteren dat er afzonderlijke wedstrijden voor mannen en voor vrouwen zijn. Wat er anders gebeurt zie je bij de marathon. Daar doen zowel mannen als vrouwen aan mee, maar er lopen altijd mannen voorop. Vaak wordt ook vermeld wie de snelste vrouw was, maar die krijgt toch veel minder aandacht dan de winnares bij een hardloopwedstrijd waar alleen vrouwen aan meedoen. Wanneer er alleen gemengde atletiekwedstrijden zouden zijn, had nog nooit iemand van Daphne Schippers gehoord. Dan zou zij waarschijnlijk ook niet zo geweldig hard trainen om de snelste te zijn, want dat was ze dan toch niet geworden. Het is dus ook niet zo dat omdat de vrouwen Europees kampioen zijn en de mannen niet, de vrouwen beter voetballen. Wanneer de twee elftallen tegen elkaar zouden spelen zouden de vrouwen dat verliezen. Anders zou het Nederlands elftal meer kans maken kampioen te worden wanneer er ook vrouwen in werden opgenomen en waarom doen we dat dan niet? Als dat verboden zou zijn is er echt spraken van discriminatie. In de meeste sporten worden afzonderlijk mannen- en vrouwenwedstrijden georganiseerd, om vrouwen ook een kans te geven om te winnen, vanwege hun geringere lichaamskracht. Voor de zekerheid zeg ik er maar bij dat dat gemiddeld is, want de meeste mannen lopen uiteraard niet zo hard als Daphne Schippers. Korfbal heeft gemengde teams, maar daarbij is dan voorgeschreven dat er zes mannen en zes vrouwen zijn. Bij de selectie voor het eerste twaalftal concurreren mannen en vrouwen alleen onderling, niet met elkaar. Je kunt zeggen dat in de meeste sporten vrouw zijn als een handicap wordt erkend, zoals je bij de meeste sporten ook afzonderlijke jeugdwedstrijden hebt. Boksen en worstelen kennen ook verschillende gewichtsklassen, al blijkt uit de overdrachtelijke betekenis van de termen ‘lichtgewicht’ en ‘zwaargewicht’ dat de maatschappelijke waardering voor sportprestaties in de verschillende gewichtsklassen niet even groot is. Buiten de sport is de neiging om verschillen in lichaamskracht tussen mannen en vrouwen te compenseren minder groot. Onlangs was er een kwestie met een brandweervrouw die het discriminerend vond dat je om als vrouw bij de brandweer te werken even veel moest kunnen tillen als een man, omdat vrouwen nu eenmaal minder sterk zijn, en dus minder kans hebben om aangenomen te worden als ze aan dezelfde normen moeten voldaan. Die mevrouw is in het ongelijk gesteld, en voor mensen die uit een brandend huis moeten worden getild lijkt me dat een hele geruststelling. Maar bij de meeste sporten krijgen vrouwen dus wel dezelfde kans om kampioen te worden. Dan moet er natuurlijk wel vaststaan dat iemand echt tot de beschermde categorie behoort, zoals je alleen recht hebt op een bijstandsuitkering wanneer je geen baan hebt. Bij boksen en worstelen lost men dat op door de deelnemers eenvoudigweg te wegen, maar bij vrouwensport zou een blik in de onderbroek nodig zijn. Dat is ook heel lang zo geweest, in de vorm van een gynaecologische test. Ooit liet men atletes daartoe zelfs naakt voor een team van gynaecologen paraderen, in een tijd dat dat alleen nog maar mannen waren. In 1950 weigerde de snel omhoog gekomen hardloopster Foekje Dillema een gynaecologisch onderzoek, zodat ze geschorst werd. Na haar dood bleek ze over een Y-chromosoom te beschikken. Tegenwoordig is de eis dat atletes voor de wet vrouw zijn en geen te hoge testosteronwaarde hebben. Maar het is dan dus wel degelijk van belang hoe je officieel geregistreerd staat. Dat geldt ook bij alle vormen van diversiteitsbeleid waarbij men streeft naar een gelijke of gelijkwaardige positie van vrouwen. Je kunt wel genderneutrale toiletten invoeren, maar als je tegelijkertijd de genderneutrale leerstoelen afschaft moet je als overheid weten wat er in de onderbroek zit. Dat geldt ook bij maatregelen om vrouwen te beschermen. Mannen hebben iets in hun onderbroek dat velen graag stoppen in wat vrouwen in hun onderbroek hebben. Daar zijn vrouwen niet altijd van gediend. Om vrouwen tegen seksuele agressie te beschermen kent Duitsland in parkeergarages vrouwenplaatsen, dichtbij de uitgang. Het lijkt me ook heel verstandig om vrouwen die tot een gevangenisstraf zijn veroordeeld niet samen met mannelijke criminelen op te sluiten. Sinds de studentencorpora genderneutraal zijn, moeten meisjes zich tijdens de groentijd onderwerpen aan de masturbatiefantasieën van mannelijke corpsleden. Was misschien toch niet zo’n goed idee. Er doen zich allerlei situaties voor waarin vrouwen bescherming nodig hebben en dat kan alleen als ook vaststaat wie vrouw is. In het stuk van Ineke en Tijsma wordt ook iemand genoemd die als vrouw niet door een man gefouilleerd wilde worden. Dat liep fout omdat in het paspoort stond dat die persoon een man was. Dat lijkt me een goed argument om ervoor te zorgen dat een geslachtsverandering tijdig in de administratie verwerkt wordt, maar niet om het geslacht niet meer te registeren. Was dat tijdig gebeurd dan zou dat in dit geval juist heel behulpzaam zijn geweest. En dan hebben we nog de statistiek. Om beleid te kunnen maken is het belangrijk te weten hoe inkomen, werkloosheid, criminaliteit en noem maar op over mannen en vrouwen verdeeld zijn. Kortom, op allerlei momenten is het voor de overheid relevant wat er in ons ondergoed zit. Van een beleid dat dat rigoureus negeert zullen vooral vrouwen de dupe zijn. --------- De tekening is van Via Dit Meer informatie op: www.viadit.nl |
||||
| © 2017 Paul Bordewijk | ||||
|
|
|
||
|
powered by CJ2 | |||