archiefvorig nr.lopend nr.

Beschouwingen > In de polder delen printen terug
Hoe bruin is het nieuwe kabinet? Ruurd Kunnen

0802BS Bruin?
Wordt het kabinet-Rutte, bestaande uit VVD, CDA en PVV, echt het bruine kabinet waar sommige mensen tegen waarschuwen?
De dag dat het kabinet werd geïnstalleerd kwam Barry Madlener op de televisie uitleggen dat het gedoogakkoord tussen de drie partijen bedoeld was om de islamisering van Nederland tegen te gaan. Hij droeg een rood-wit-blauw vlaggetje op de revers. Een detail, maar veelzeggend.

Vaak hoor je dat je Wilders niet mag vergelijken met Hitler. Waarom niet? De mensen die deze vergelijking toch maken, maken zich grote zorgen en roepen op tot waakzaamheid gedachtig de woorden van dominee Martin Niemöller uit 1946:

Als die Nazis die Kommunisten holten, habe ich geschwiegen;
ich war ja kein Kommunist.
Als sie die Sozialdemokraten einsperrten, habe ich geschwiegen;
ich war ja kein Sozialdemokrat.
Als sie die Gewerkschafter holten, habe ich nicht protestiert;
ich war ja kein Gewerkschafter.
Als sie die Juden holten, habe ich nicht protestiert;
ich war ja kein Jude.
Als sie mich holten,
gab es keinen mehr, der protestieren konnte.

In een notendop beschrijft Niemöller het sluipende proces van intimidatie, discriminatie en onderdrukking in Nazi-Duitsland, dat niet meer te stoppen was omdat er niet van het begin af aan stelling tegen was genomen. De tegenstanders van Wilders zijn bang dat nu net zo’n proces aan de gang is. Toen de joden, nu de moslims.
Veel mensen, zowel van links als van rechts, vinden die redenering te ver gaan. Volgens hen mag je Wilders niet met Hitler vergelijken, omdat Wilders nooit een wereldoorlog en een holocaust wil en zal beginnen. En als hij dat zou willen, dan is dat in onze tijd niet meer mogelijk omdat de Westerse democratieën veel sterker zijn dan in de jaren 30. Wilders verwoordt slechts de mening van de gewone mensen die dagelijks de problemen van de multi-culturele samenleving aan den lijve ondervinden en hij kritiseert de linkse partijen die het zover hebben laten komen. Bovendien strijdt hij voor de vrijheid van meningsuiting en moet daarom als een moderne democraat worden beschouwd.

Het lastige is dat je niet in de toekomst kunt kijken. Zelfs Wilders weet niet hoe de PVV zich zal ontwikkelen, hoewel hij daar ongetwijfeld ideeën over heeft. Hij drijft mee op een krachtige maatschappelijke onderstroom die hij in een bepaalde richting kanaliseert, maar waarvan het niet zeker is dat hij die ook in de toekomst kan blijven sturen. Je kunt wel toekomstverwachtingen hebben, gebaseerd op historische kennis. Er zijn inderdaad overeenkomsten tussen de PVV, de NSDAP van Hitler en Musserts NSB. Alle drie partijen gedij(d)en in een economische crisis en hun programma’s bevatten tenminste vier gezamenlijke elementen. Enerzijds de agressieve houding tegenover een bepaalde bevolkingsgroep die (mede)verantwoordelijk wordt gesteld voor een hoop economische en maatschappelijke ellende. Anderzijds het streven om met een klassiek sociaal-economisch programma massa-aanhang te krijgen onder de gewone, hardwerkende mensen. Verder delen Hitler, Mussert en Wilders een afkeer van de linkse partijen en vakbonden en de intellectuele elite. De vierde overeenkomst is het nationalisme. De PVV is anti-Europees en anti-kosmopolitisch, en staat pal voor Nederland en de Nederlandse cultuur. Het vlaggetje op de revers van Madlener is hier het symbool van. Van vreemde smetten vrij, zeiden ze vroeger.

Wilders heeft op z’n minst de schijn tegen. Hij lijkt in bepaalde opzichten op de jonge Hitler en Mussert, maar hoe ver gaat de vergelijking?
De PVV beweert bij hoog en bij laag dat zij niet tegen de moslims is, maar tegen de islam, een ‘verwerpelijke gewelddadige ideologie’. Een godsdienst of ideologie kan echter niet bestaan zonder gelovigen en aanhangers. Beperking van de islam en de-islamisering (wat in de praktijk op hetzelfde neerkomt) zal nooit beperkt blijven tot het verbieden of terugdringen van de eredienst, het verbieden van bepaalde kleding en de Koran of het afbreken van moskeeën. De gelovigen worden dan alleen maar fanatieker. De-islamisering wordt pas effectief in acties en maatregelen tegen moslims. Consequent doorgevoerd zal de-islamisering daarom leiden tot het kleineren, discrimineren, veroordelen, straffen, verjagen en uiteindelijk het doden van moslims vanwege hun geloof of geloofsdaden.
Overdreven?
Wellicht, laten we het hopen. Maar aan de andere kant…. kijk eens wat er op dit moment in de wereld om u heen gebeurt!
De PVV lijkt extra inspiratie te hebben opgedaan in de kabinetsformatie en gaat onverdroten door op de ingeslagen weg. Tijdens zijn proces wegens discriminatie en haat zaaien zette Wilders een nieuwe stap door de onafhankelijkheid en onbevooroordeeldheid van de rechtbank in twijfel te trekken en bij voorbaat begrip te tonen voor ‘miljoenen’ anderen als die het vertrouwen in de rechterlijke macht opzeggen. Hij formuleerde zorgvuldig, zodat hij waarschijnlijk net niet beschuldigd kan worden van een staatsondermijnende actie.

De vraag was hoe bruin het kabinet-Rutte is. De overheersende mening in het debat lijkt te zijn dat van VVD en CDA zo’n sterke democratische kracht uitgaat dat Wilders en de PVV Nederland niet de kant van discriminatie en racisme op zullen kunnen duwen. En mocht het kabinet niet sterk genoeg in de schoenen staan, dan is er altijd nog de Tweede Kamer.

Het is twijfelachtig of deze parlementaire oplossing, hoe goed die ook past in de Nederlandse democratische traditie, nog voldoende is. De Europese democratieën kunnen moeilijk vat krijgen op de globalisering. Globalisering is een veelkoppig monster dat niet alleen betrekking heeft op een wereldwijde diaspora van bevolkingsgroepen uit arme landen, maar ook op onbelemmerde wereldhandel, verplaatsing van productie en werkgelegenheid over de hele wereld en mondiale culturele uitwisseling en vermenging. Dat levert allerlei maatschappelijke problemen op die moeten worden opgelost door een politiek en een bestuur die de afgelopen decennia op te grote afstand van de burgers zijn komen te staan. Grote delen van de bevolking hebben het gevoel dat zij geen grip meer hebben op de politiek en op hun samenleving.

Restauratie van het oude bestel biedt geen uitkomst. Een oplossing moet worden gezocht in het vermogen van de burgers om hun samenlevingsproblemen op een adequate en acceptabele manier op te lossen. In het motto van het kabinet komt het woord ‘verantwoordelijkheid’ voor. Je kunt mensen alleen verantwoordelijk stellen als je ze ook verantwoordelijkheid geeft. Door de democratie in Nederland uit te breiden en meer inhoud te geven, kunnen de burgers de verantwoordelijkheid krijgen waarmee ze problemen in hun woon- en werkomgeving kunnen aanpakken en waarop ze later kunnen worden aangesproken. Die problemen betreffen niet alleen de verhouding tussen oude en nieuwe Nederlanders, maar ook de wijze waarop bezuinigingen worden doorgevoerd en de sociale zekerheid aan de huidige arbeidsverhoudingen wordt aangepast. Ongetwijfeld zullen dan soms radicale en minder flatteuze oplossingen worden gekozen. Het politieke debat kan dan echter plaatsvinden op woon- en werkniveau en gaan over zaken die de mensen direct aangaan.

Een kabinet verschiet wel eens van kleur. Het kabinet-Rutte zal iets van de door de PVV veroorzaakte bruine tint verliezen als het er in slaagt democratische structuren te creëren waarin de maatschappelijke problemen van de globalisering met behulp van de burgers succesvol kunnen worden aangepakt. Gezien de conservatieve krachten in de ministersploeg, is het echter onwaarschijnlijk dat dit gebeurt.
 
************************************
Pepijn Lampe is product & grafisch ontwerper.
Informatie op: www.pepdesign.be


© 2010 Ruurd Kunnen meer Ruurd Kunnen - meer "In de polder"
Beschouwingen > In de polder
Hoe bruin is het nieuwe kabinet? Ruurd Kunnen
0802BS Bruin?
Wordt het kabinet-Rutte, bestaande uit VVD, CDA en PVV, echt het bruine kabinet waar sommige mensen tegen waarschuwen?
De dag dat het kabinet werd geïnstalleerd kwam Barry Madlener op de televisie uitleggen dat het gedoogakkoord tussen de drie partijen bedoeld was om de islamisering van Nederland tegen te gaan. Hij droeg een rood-wit-blauw vlaggetje op de revers. Een detail, maar veelzeggend.

Vaak hoor je dat je Wilders niet mag vergelijken met Hitler. Waarom niet? De mensen die deze vergelijking toch maken, maken zich grote zorgen en roepen op tot waakzaamheid gedachtig de woorden van dominee Martin Niemöller uit 1946:

Als die Nazis die Kommunisten holten, habe ich geschwiegen;
ich war ja kein Kommunist.
Als sie die Sozialdemokraten einsperrten, habe ich geschwiegen;
ich war ja kein Sozialdemokrat.
Als sie die Gewerkschafter holten, habe ich nicht protestiert;
ich war ja kein Gewerkschafter.
Als sie die Juden holten, habe ich nicht protestiert;
ich war ja kein Jude.
Als sie mich holten,
gab es keinen mehr, der protestieren konnte.

In een notendop beschrijft Niemöller het sluipende proces van intimidatie, discriminatie en onderdrukking in Nazi-Duitsland, dat niet meer te stoppen was omdat er niet van het begin af aan stelling tegen was genomen. De tegenstanders van Wilders zijn bang dat nu net zo’n proces aan de gang is. Toen de joden, nu de moslims.
Veel mensen, zowel van links als van rechts, vinden die redenering te ver gaan. Volgens hen mag je Wilders niet met Hitler vergelijken, omdat Wilders nooit een wereldoorlog en een holocaust wil en zal beginnen. En als hij dat zou willen, dan is dat in onze tijd niet meer mogelijk omdat de Westerse democratieën veel sterker zijn dan in de jaren 30. Wilders verwoordt slechts de mening van de gewone mensen die dagelijks de problemen van de multi-culturele samenleving aan den lijve ondervinden en hij kritiseert de linkse partijen die het zover hebben laten komen. Bovendien strijdt hij voor de vrijheid van meningsuiting en moet daarom als een moderne democraat worden beschouwd.

Het lastige is dat je niet in de toekomst kunt kijken. Zelfs Wilders weet niet hoe de PVV zich zal ontwikkelen, hoewel hij daar ongetwijfeld ideeën over heeft. Hij drijft mee op een krachtige maatschappelijke onderstroom die hij in een bepaalde richting kanaliseert, maar waarvan het niet zeker is dat hij die ook in de toekomst kan blijven sturen. Je kunt wel toekomstverwachtingen hebben, gebaseerd op historische kennis. Er zijn inderdaad overeenkomsten tussen de PVV, de NSDAP van Hitler en Musserts NSB. Alle drie partijen gedij(d)en in een economische crisis en hun programma’s bevatten tenminste vier gezamenlijke elementen. Enerzijds de agressieve houding tegenover een bepaalde bevolkingsgroep die (mede)verantwoordelijk wordt gesteld voor een hoop economische en maatschappelijke ellende. Anderzijds het streven om met een klassiek sociaal-economisch programma massa-aanhang te krijgen onder de gewone, hardwerkende mensen. Verder delen Hitler, Mussert en Wilders een afkeer van de linkse partijen en vakbonden en de intellectuele elite. De vierde overeenkomst is het nationalisme. De PVV is anti-Europees en anti-kosmopolitisch, en staat pal voor Nederland en de Nederlandse cultuur. Het vlaggetje op de revers van Madlener is hier het symbool van. Van vreemde smetten vrij, zeiden ze vroeger.

Wilders heeft op z’n minst de schijn tegen. Hij lijkt in bepaalde opzichten op de jonge Hitler en Mussert, maar hoe ver gaat de vergelijking?
De PVV beweert bij hoog en bij laag dat zij niet tegen de moslims is, maar tegen de islam, een ‘verwerpelijke gewelddadige ideologie’. Een godsdienst of ideologie kan echter niet bestaan zonder gelovigen en aanhangers. Beperking van de islam en de-islamisering (wat in de praktijk op hetzelfde neerkomt) zal nooit beperkt blijven tot het verbieden of terugdringen van de eredienst, het verbieden van bepaalde kleding en de Koran of het afbreken van moskeeën. De gelovigen worden dan alleen maar fanatieker. De-islamisering wordt pas effectief in acties en maatregelen tegen moslims. Consequent doorgevoerd zal de-islamisering daarom leiden tot het kleineren, discrimineren, veroordelen, straffen, verjagen en uiteindelijk het doden van moslims vanwege hun geloof of geloofsdaden.
Overdreven?
Wellicht, laten we het hopen. Maar aan de andere kant…. kijk eens wat er op dit moment in de wereld om u heen gebeurt!
De PVV lijkt extra inspiratie te hebben opgedaan in de kabinetsformatie en gaat onverdroten door op de ingeslagen weg. Tijdens zijn proces wegens discriminatie en haat zaaien zette Wilders een nieuwe stap door de onafhankelijkheid en onbevooroordeeldheid van de rechtbank in twijfel te trekken en bij voorbaat begrip te tonen voor ‘miljoenen’ anderen als die het vertrouwen in de rechterlijke macht opzeggen. Hij formuleerde zorgvuldig, zodat hij waarschijnlijk net niet beschuldigd kan worden van een staatsondermijnende actie.

De vraag was hoe bruin het kabinet-Rutte is. De overheersende mening in het debat lijkt te zijn dat van VVD en CDA zo’n sterke democratische kracht uitgaat dat Wilders en de PVV Nederland niet de kant van discriminatie en racisme op zullen kunnen duwen. En mocht het kabinet niet sterk genoeg in de schoenen staan, dan is er altijd nog de Tweede Kamer.

Het is twijfelachtig of deze parlementaire oplossing, hoe goed die ook past in de Nederlandse democratische traditie, nog voldoende is. De Europese democratieën kunnen moeilijk vat krijgen op de globalisering. Globalisering is een veelkoppig monster dat niet alleen betrekking heeft op een wereldwijde diaspora van bevolkingsgroepen uit arme landen, maar ook op onbelemmerde wereldhandel, verplaatsing van productie en werkgelegenheid over de hele wereld en mondiale culturele uitwisseling en vermenging. Dat levert allerlei maatschappelijke problemen op die moeten worden opgelost door een politiek en een bestuur die de afgelopen decennia op te grote afstand van de burgers zijn komen te staan. Grote delen van de bevolking hebben het gevoel dat zij geen grip meer hebben op de politiek en op hun samenleving.

Restauratie van het oude bestel biedt geen uitkomst. Een oplossing moet worden gezocht in het vermogen van de burgers om hun samenlevingsproblemen op een adequate en acceptabele manier op te lossen. In het motto van het kabinet komt het woord ‘verantwoordelijkheid’ voor. Je kunt mensen alleen verantwoordelijk stellen als je ze ook verantwoordelijkheid geeft. Door de democratie in Nederland uit te breiden en meer inhoud te geven, kunnen de burgers de verantwoordelijkheid krijgen waarmee ze problemen in hun woon- en werkomgeving kunnen aanpakken en waarop ze later kunnen worden aangesproken. Die problemen betreffen niet alleen de verhouding tussen oude en nieuwe Nederlanders, maar ook de wijze waarop bezuinigingen worden doorgevoerd en de sociale zekerheid aan de huidige arbeidsverhoudingen wordt aangepast. Ongetwijfeld zullen dan soms radicale en minder flatteuze oplossingen worden gekozen. Het politieke debat kan dan echter plaatsvinden op woon- en werkniveau en gaan over zaken die de mensen direct aangaan.

Een kabinet verschiet wel eens van kleur. Het kabinet-Rutte zal iets van de door de PVV veroorzaakte bruine tint verliezen als het er in slaagt democratische structuren te creëren waarin de maatschappelijke problemen van de globalisering met behulp van de burgers succesvol kunnen worden aangepakt. Gezien de conservatieve krachten in de ministersploeg, is het echter onwaarschijnlijk dat dit gebeurt.
 
************************************
Pepijn Lampe is product & grafisch ontwerper.
Informatie op: www.pepdesign.be
© 2010 Ruurd Kunnen
powered by CJ2