archiefvorig nr.lopend nr.

Vermaak en Genot > Misdaadboeken delen printen terug
Bijna werd het een Belg Theo Capel

0617VG Dhooge
Dit jaar was vakbondsvrouw Agnes Jongerius voorzitter van de jury van De Gouden Strop. Qua uiterlijk – omvang – lijkt ze me meer het type van een tv-kijkster met in de ene hand de afstandsbediening en in de andere een Tobleronereep. Maar het geeft geen pas om in het tijdperk van de literaire thriller op het uiterlijk af te gaan. Ze verklaarde een hartstochtelijk lezer te zijn en zei, voordat ze de echte winnares aankondigde, dat een Belg er bijna met de prijs vandoor was gegaan. Ze zei het weliswaar niet letterlijk maar iedereen kon uit haar woorden opmaken dat Bavo Dhooge zeer hoge ogen had gegooid.

Op zich zou het helemaal niet vreemd zijn geweest dat een Belg – Vlaming – de Strop zou hebben gekregen. De allereerste keer dat de prijs werd uitgereikt, in 1986, won Jef Geeraerts hem met De zaak Alzheimer. Daarna ging hij nóg drie maal naar een Vlaming. En Dhooge kreeg eerder dit jaar opnieuw vijf sterren van Vrij Nederland. Stiletto Libretto (Manteau, € 19,95) zou je daarom niet mogen laten liggen. En om aan te tonen dat men in België het thrillervak beheerst was er nóg een Vlaming genomineerd (Luc Deflo met Lust ). De jury kon putten uit een forse lijst van Vlaamse schrijvers. Het zijn er zo veel dat een paar jaar geleden een Vlaamse thrillerprijs werd ingesteld. Overigens ging deze Diamanten Kogel vorige keer naar een Hollander. Voeg die prijzen toch samen is mijn advies. Dan kan de winnaar eens een behoorlijke veer wegblazen.

Stiletto Libretto is een humoristische thriller die niet in Izegem, Tongeren of Antwerpen speelt, maar in Los Angeles. Dat is een gewaagde grap die niet echt inslaat. Hoofdpersoon is een kleine crimineel die in de gevangenis een manuscript van een thriller in de schoot geworpen krijgt, dat niet meer is dan het geromantiseerde levensverhaal van een crimineel. 'Sukkels sterven net iets sneller' heet het en door machinaties stijgt het hoog op de bestsellerslijst. Dit tot ongenoegen van de crimineel wiens strapatsen beschreven staan. Dat lijkt niet goed te zullen uitpakken voor Jimmy Hendricks, een authentiek Belgisch klinkende naam, zoals Merckx of de Vlaminck. Echter in Los Angeles wekt de naam heel andere associaties op.

Het0617VG Passie is met humor vaak zo dat wat de een leuk vindt, de ander nauwelijks beroert. En Los Angeles zou ik als buitenlander ook niet meteen als locatie voor mijn misdaadroman uitkiezen. Je meet je dan wel met diverse groten uit het genre.
Ik denk dat Dhooge zeer tevreden moet zijn met zijn imaginaire tweede plaats. Maar van een ander kreeg hij dus vijf sterren. Zo ken ik ook mensen die vreselijk moeten lachen om Bert Visscher, een man bij wie ik meteen naar een rol leukoplast reik om hem de mond te snoeren.

Patrick de Bruyn werd met Passie (Manteau, € 21,95) niet genomineerd. Waarom eigenlijk niet, vroeg ik me af. 'Haar passie werd de zijne' staat er uitnodigend op de omslag. Dat wekt nieuwsgierigheid. Waar heeft ze die passie voor? Winkelen, juwelen, het fokken van kleine hondjes? Pas op de helft van het boek wordt duidelijk dat het meer om lust dan passie gaat.
De echtgenote van een zakenman geeft zich aan Ripley-achtig type dat erop uit is haar man stuk te maken. Wraak is het echte thema. Wraak is de passie van een schoolgenoot van vroeger van de zakenman. En dat is heel andere koek dan lust.

De wraaklustige man treedt in het begin van het verhaal tussendoor als anonieme verteller op. Eerst denk je dat de schrijver, als ging het om een literaire roman, commentaar op zijn eigen personages geeft. Later blijkt dat hij een fictieve auteur bedacht die niet alleen in het leven van de zakenman en zijn echtgenote indringt, maar ook de dochter des huizes, die met eetstoornissen kampt, in zijn spel betrekt.

Speciaal voorbehouden aan liefhebbers van Patricia Highsmith, die in het nawoord wordt genoemd. De auteur vermeldt daarin ook dat diverse personages een palindroom als naam – bijvoorbeeld Natan voor de zakenman ­­– hebben gekregen om het Januskarakter van hun verklaringen aan te duiden. Vreemd dat dan op de omslag gewoon 'thriller' staat en niet 'literaire thriller'.
 
*************************************
Buddenbrooks aan het Noordeinde in Den Haag
is weer gewoon een boekhandel!
Kijk op www.buddenbrooks.nl 


© 2009 Theo Capel meer Theo Capel - meer "Misdaadboeken"
Vermaak en Genot > Misdaadboeken
Bijna werd het een Belg Theo Capel
0617VG Dhooge
Dit jaar was vakbondsvrouw Agnes Jongerius voorzitter van de jury van De Gouden Strop. Qua uiterlijk – omvang – lijkt ze me meer het type van een tv-kijkster met in de ene hand de afstandsbediening en in de andere een Tobleronereep. Maar het geeft geen pas om in het tijdperk van de literaire thriller op het uiterlijk af te gaan. Ze verklaarde een hartstochtelijk lezer te zijn en zei, voordat ze de echte winnares aankondigde, dat een Belg er bijna met de prijs vandoor was gegaan. Ze zei het weliswaar niet letterlijk maar iedereen kon uit haar woorden opmaken dat Bavo Dhooge zeer hoge ogen had gegooid.

Op zich zou het helemaal niet vreemd zijn geweest dat een Belg – Vlaming – de Strop zou hebben gekregen. De allereerste keer dat de prijs werd uitgereikt, in 1986, won Jef Geeraerts hem met De zaak Alzheimer. Daarna ging hij nóg drie maal naar een Vlaming. En Dhooge kreeg eerder dit jaar opnieuw vijf sterren van Vrij Nederland. Stiletto Libretto (Manteau, € 19,95) zou je daarom niet mogen laten liggen. En om aan te tonen dat men in België het thrillervak beheerst was er nóg een Vlaming genomineerd (Luc Deflo met Lust ). De jury kon putten uit een forse lijst van Vlaamse schrijvers. Het zijn er zo veel dat een paar jaar geleden een Vlaamse thrillerprijs werd ingesteld. Overigens ging deze Diamanten Kogel vorige keer naar een Hollander. Voeg die prijzen toch samen is mijn advies. Dan kan de winnaar eens een behoorlijke veer wegblazen.

Stiletto Libretto is een humoristische thriller die niet in Izegem, Tongeren of Antwerpen speelt, maar in Los Angeles. Dat is een gewaagde grap die niet echt inslaat. Hoofdpersoon is een kleine crimineel die in de gevangenis een manuscript van een thriller in de schoot geworpen krijgt, dat niet meer is dan het geromantiseerde levensverhaal van een crimineel. 'Sukkels sterven net iets sneller' heet het en door machinaties stijgt het hoog op de bestsellerslijst. Dit tot ongenoegen van de crimineel wiens strapatsen beschreven staan. Dat lijkt niet goed te zullen uitpakken voor Jimmy Hendricks, een authentiek Belgisch klinkende naam, zoals Merckx of de Vlaminck. Echter in Los Angeles wekt de naam heel andere associaties op.

Het0617VG Passie is met humor vaak zo dat wat de een leuk vindt, de ander nauwelijks beroert. En Los Angeles zou ik als buitenlander ook niet meteen als locatie voor mijn misdaadroman uitkiezen. Je meet je dan wel met diverse groten uit het genre.
Ik denk dat Dhooge zeer tevreden moet zijn met zijn imaginaire tweede plaats. Maar van een ander kreeg hij dus vijf sterren. Zo ken ik ook mensen die vreselijk moeten lachen om Bert Visscher, een man bij wie ik meteen naar een rol leukoplast reik om hem de mond te snoeren.

Patrick de Bruyn werd met Passie (Manteau, € 21,95) niet genomineerd. Waarom eigenlijk niet, vroeg ik me af. 'Haar passie werd de zijne' staat er uitnodigend op de omslag. Dat wekt nieuwsgierigheid. Waar heeft ze die passie voor? Winkelen, juwelen, het fokken van kleine hondjes? Pas op de helft van het boek wordt duidelijk dat het meer om lust dan passie gaat.
De echtgenote van een zakenman geeft zich aan Ripley-achtig type dat erop uit is haar man stuk te maken. Wraak is het echte thema. Wraak is de passie van een schoolgenoot van vroeger van de zakenman. En dat is heel andere koek dan lust.

De wraaklustige man treedt in het begin van het verhaal tussendoor als anonieme verteller op. Eerst denk je dat de schrijver, als ging het om een literaire roman, commentaar op zijn eigen personages geeft. Later blijkt dat hij een fictieve auteur bedacht die niet alleen in het leven van de zakenman en zijn echtgenote indringt, maar ook de dochter des huizes, die met eetstoornissen kampt, in zijn spel betrekt.

Speciaal voorbehouden aan liefhebbers van Patricia Highsmith, die in het nawoord wordt genoemd. De auteur vermeldt daarin ook dat diverse personages een palindroom als naam – bijvoorbeeld Natan voor de zakenman ­­– hebben gekregen om het Januskarakter van hun verklaringen aan te duiden. Vreemd dat dan op de omslag gewoon 'thriller' staat en niet 'literaire thriller'.
 
*************************************
Buddenbrooks aan het Noordeinde in Den Haag
is weer gewoon een boekhandel!
Kijk op www.buddenbrooks.nl 
© 2009 Theo Capel
powered by CJ2