In een tijd dat schrijfsters van misdaadboeken veel succes hebben lijkt het onverstandig om je niet als zodanig duidelijk te afficheren. Bij de naam Reggie Nadelson zie je niet direct naaldhakken voor je, maar ze is wel degelijk een vrouw. Reggie is een afkorting van Regina. Bij haar tref je overigens geen vrouwen in nood aan, zoals collega-schrijfsters dat zo graag doen. Ze heeft als vaste hoofdpersoon de New Yorkse politieman Artie Cohen. Hij is een Russische immigrant wiens vader een goede baan bij de KGB had, een weinig mensvriendelijke organisatie. Cohen is echter een invoelend, begaan mens. In Koud vuil (De Geus, € 19,90) ontfermt hij zich over zijn neefje Billy die met verlof uit een Tbs-kliniek komt. De tiener heeft indertijd iemand doodgestoken. Was het opzet of zelfverdediging? Dat was niet echt duidelijk, maar door een goed woordje van onder meer Cohen werd hij niet in de gevangenis geworpen, maar wordt hij behandeld.

Oorspronkelijk heet het boek Fresh Kills, naar een grote vuilnisbelt op Staten Island, maar tegelijkertijd is de titel ook overdrachtelijk bedoeld. Rechercheur Cohen dwaalt vaak in de buurt van de belt rond in dit verhaal, zoals hij graag ook in de Russische wijk in het puntje van Brooklyn is. Het kaartje voorin het boek is wel makkelijk.

Het Russische migrantenmilieu is de biotoop van Nadelson. Ze schrijft er met verve over, vooral over het protserige gedrag van de nouveaux riches onder hen. Personages uit de vorige boeken duiken op en de familiebanden van Cohen komen redelijk uitvoerig aan de orde. De misdaad raakt zo op de achtergrond, zonder dat je als lezer dat al te erg vindt.

Over Koud vuil hangt een doem. Is het neefje een psychopaat die zich aangepast gedraagt of is het een jongen die eigenlijk zelf een slachtoffer is? Dat is de vraag waar Nadelson behendig omheen weet te draaien en die ze verstopt in veel anekdotiek over New York. Dat leidt tot een nogal geforceerd eind, maar moet je de schrijfster dat kwalijk nemen? De mensch Cohen weet het boek prima te dragen.

De Veroordeelde van Theresa Schwegel speelt in Chicago (Sijthoff, € 18,95). Je kan het niet anders dan een echt vrouwenboek noemen. Het gezin van een politieman dreigt volledig uit elkaar te spatten door de onderlinge spanningen tussen vader, moeder en dochter. Pa is als informant bezig in de Chinese onderwereld binnen te dringen. Als blanke is dat niet zo makkelijk, ook al doet hij zich als gokker voor. Ma voelt zich verwaarloosd en denkt dat pa aan het schuinsmarcheren is. De dochter vindt haar ouders maar burgertrutten die niet snappen dat piercings, tatoeages, xtc en dubieuze vriendjes bij een groots en meeslepend leven horen.

De schrijfster vertelt het verhaal via pa en ma. De dochter zien we alleen door hun ogen. Schwegel hanteert een hijgerige stijl met korte zinnetjes die uiteraard in de tegenwoordige tijd staan. Dat zou je hinderlijk modern kunnen noemen of gewoon modieus. Nu is de schrijfster redelijk jong dus misschien is ze wel het geluid van een nieuwe tijd. De Nederlandse titel vind ik de lading niet dekken, maar de oorspronkelijke titel Person of Interest is ook niet echt passend,

De veroordeelde past goed bij de productie van Nederlandse misdaadschrijfsters, behalve dat Schwegel ook het leed van de man uitgebreid aan bod laat komen. Hoewel de moeder alles overtroeft door het slachtoffer te worden van verkrachting.