 |
|
|
|
|
 |
 |
archiefvorig nr.lopend nr. |
 |
|
 |
 |
|
 |
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||
 |
|
 |
|||||||||||||||||||||||||||
| Vermaak en Genot > Was er nog wat op de tv? | ||||
| Ik zat in het stadion, u vast voor de TV | Katharina Kouwenhoven | |||
 In alle Europese competities was het Ajax nooit gelukt te loten tegen FC Barcelona. Ik heb Barcelona dan ook nooit zien spelen anders dan op TV. De laatste keer dat ik in Barcelona was, lag de competitie stil en de keer daarvoor speelden ze een uitwedstrijd.Maar gisteren, 26 november 2013, speelde Ajax haar 75ste duel in de Amsterdam Arena dan toch eindelijk tegen Barcelona. Ik had me erop verheugd die ploeg nu dan toch in levende lijve te kunnen zien. Barcelona was echter gehandicapt. Messi deed niet mee en ze hadden de punten niet meer nodig. Gedurende de eerste helft lieten ze Ajax zijn gang gaan en dat maakte daar met vaart gebruik van en scoorde twee doelpunten. In de tweede helft was Ajax echter uitgebald, speelde al snel met tien man en toen konden we Barcelona eindelijk zien voetballen. Behalve een penalty en wat spannende momenten, leverde dat niets op. Een onevenwichtige wedstrijd waarbij de echte voetbalfan niet echt aan zijn trekken kwam. Het was voor de Ajaxfans leuk dat Ajax won. Ik betwijfel of dat gebeurd zou zijn als Barcelona 90 minuten voluit had gespeeld. Voor de Barcelonafan was het een teleurstelling. De fan van beide teams had natuurlijk gemengde gevoelens. Ik bleek het team van Barcelona beter te kennen dan dat van Ajax, want er stonden wel acht voor mij herkenbare spelers op de grasmat en een paar anderen kende ik van naam. Ik heb heel goed op de verdediger Puyol (Carles Puyol Safocada) gelet, de Catalaanse rots in de branding die je drie keer moet passeren voordat je hem voorbij bent, vanwege zijn markante uiterlijk (lang krullend haar en een lekkere dikke kont) en vanwege zijn merkwaardige voetbalstijl. Hij heeft namelijk twee linkerbenen, waardoor hij praktisch elke bal eigenlijk verkeerd trapt. Die ballen komen dan ook zelden waar ze wezen moeten en voor het opbouwen van een aanval is hij waardeloos. Toch stormt hij zo nu en dan als een gepantserde neushoorn naar voren. Dit leidt tot niets, maar geeft de aanvallers even rust. Ongelofelijk, die Puyol. Veel plezier heb ik ook beleefd aan die twee kleine bewegelijke middenveldertjes Iniesta en Xavi, die de basis vormen van het kenmerkende Barcelonaspel, de korte snelle passes van links naar rechts en van voor naar achter, waardoor de tegenstander alleen maar machteloos kan toekijken. Tijdens de tweede helft kon je goed zien hoe zij de tegenstander omsingelen en dol maken. Het lijkt een beetje op handbal, waar de Spanjaarden trouwens ook heel goed in zijn. Bij de elf aanvankelijk opgestelde spelers van Ajax zaten voor mij maar vier herkenbare spelers en een paar spelers die ik van naam kende maar nooit eerder had zien spelen. Het lijkt wel of er elke wedstrijd nieuwelingen bijkomen en het duurt wel even voordat je die allemaal herkent, zeker als je alleen de samenvattingen van de competitiewedstrijden op zondagavond ziet. Op de keeper, Moisander en Van Rhijn was (behalve die slappe terugspeelbal waardoor Veltman rood kreeg) weinig aan te merken. Daley Blind echter speelde de sterren van de hemel. Die ontwikkelt zich als spelverdeler zo goed, dat hij binnenkort wel zal vertrekken. Ajax speelt nu onafgebroken vier seizoenen in de Champions League en is de eerste ronde nog nooit doorgekomen. Er valt nog heel wat te verbeteren. Allereerst is het de vraag of ze volgend jaar weer in de Champions League zullen spelen, want daarvoor moeten ze kampioen worden. Ik zie dat dit jaar niet gebeuren, maar je weet het nooit. Als het gebeurt dan wel graag weer tegen Barcelona en de eerste wedstrijd in de Arena, liefst als er nog iets op het spel staat. *********************************** Het plaatje is van Katharina Kouwenhoven |
||||
| © 2013 Katharina Kouwenhoven | ||||
|
|
|
||
|
powered by CJ2 | |||