archiefvorig nr.lopend nr.

Vermaak en Genot > De wereldliteratuur roept delen printen terug
Een niet geschreven roman Arie de Jong

1808VG Geen romanJarenlang heb ik met een idee rondgelopen voor een te schrijven roman. Als ik wat voor me uit zat te kijken, of bij een wandeling mijn gedachten alle kanten op konden gaan, dan boetseerde ik aan de plot, scenes of karakters die met elkaar tot een geweldige roman moesten leiden. Tot op de dag van vandaag heb ik geen letter op papier gezet (of zou je tegenwoordig die uitdrukking moeten vervangen door de mededeling dat je nog geen toets had aangeslagen op het toetsenbord van je computer?).
Er zit niets anders op dan dat ik aan de lezers van De Leunstoel toevertrouw welke literaire gebeurtenis hen tot nu toe is onthouden.

Ik wilde de roman laten beginnen tijdens een crematie. Niet dat het mij ging om de crematie, het was me te doen om de gesprekjes tussen aanwezigen, zelfs al fluisterend tijdens de toespraken en muziek, maar zeker na afloop bij de koffie en de broodjes. Plotseling was namelijk de politiek leider overleden van een politieke partij die verder wel erg veel weg leek te hebben van de PvdA. Het was nog wat onduidelijk of deze leider een natuurlijke dood was overkomen, of dat hij er zelf de hand in had gehad. Of ik me daar erg druk om ging maken, wist ik nog niet. Het maakt het wel spannend (waarom wil iemand zelf dood als hij of zij zo’n positie bekleedt, had dat met politiek te maken, met een schandaal dat aan de oppervlakte dreigde te komen, persoonlijke omstandigheden of een onverwerkt verleden; kansen genoeg voor een romanschrijver), maar dan hooguit als tweede lijn in het boek. Het ging me namelijk om de manier waarop een opvolger kon worden aangewezen, om de machtsstrijd daarbij, het gekonkel en wat daar allemaal bij komt kijken.

Mijn idee voor een dergelijke roman was er al ten tijde van het leiderschap van Wouter Bos, maar ik weet niet meer zo goed of het Wouter de kop moest kosten of dat ik een ander profiel op het oog had. Hoe dan ook ging het mij nu eenmaal meer om de opvolging. Al kon in het gekonkel wel een rol spelen hoe de politiek leider aan zijn eind was gekomen en wat diens rol in de pikorde was geweest. Wie had hij om zich heen verzameld, wie kon rancune hebben omdat hij of zij op een zijspoor was geraakt? Allerlei mensen met wie ik te maken had gehad in de PvdA konden op die manier een rol gaan spelen. In gedachten boetseerde ik aan de inbreng in het geheel van Adri Duivesteijn, Frans Leijnse, Rob van Gijzel, Felix Rottenberg, Jet Bussemaker, Ella Kalsbeek, Willem Vermeend, Ad Melkert, Tineke Netelenbos, Sharon Dijksma, Frans Timmermans, noem maar op.

Zo had ik ook een ambitieus Tweede Kamerlid in gedachten die zijn kans schoon zag om in één keer de sprong te wagen naar het leiderschap. Deze figuur zou opvallend veel overeenkomsten vertonen met Diederik Samsom. Weer een ander, een door de wol geverfde vrouw, zou een belangrijke rol moeten spelen bij het uitverkiezen van een nieuwe leider, zonder het zelf te worden. Deze vrouw leek opvallend veel op Mariëtte Hamer. Degene die het uiteindelijk zou worden en waar niemand (toen!) op gerekend had, bleek een opvallende gelijkenis te hebben met Lilianne Ploumen.

We zijn beland in 2021 en onverwacht is Lilianne Ploumen leider geworden van de PvdA. De partij is wel behoorlijk teruggevallen na het échec van 2017, al heeft Frans Timmermans bij de verkiezingen voor het Europees Parlement laten zien dat er veerkracht mogelijk is. Die roman zal er wel nooit komen. Er is geen crematie voor nodig geweest om bij Lilianne Ploumen terecht te komen en veel gekonkel is er ook niet bij te pas gekomen. Al is het dramatisch karakter van het terugtreden van Lodewijk Asscher ook niet te onderschatten voor het schrijven van een roman.
Die roman blijft voorlopig alleen aanwezig in mijn gedachten. Het is al mooi genoeg dat recent van mij een meer serieus boek is verschenen ('Wat het uitmaakt’, 24 interviews met oud-bewindspersonen uit de PvdA), al ging ook dat over de manier waarop politiek bedreven wordt. Maar dan in het echt.

----
Het wel geschreven boek heet: 'Wat het uitmaakt' en is uitgegeven bij Boom
------
Het plaatje is van Alex Verduijn den Boer
Meer informatie op: http://www.verduijndenboer.nl/

© 2021 Arie de Jong meer Arie de Jong - meer "De wereldliteratuur roept" -
Vermaak en Genot > De wereldliteratuur roept
Een niet geschreven roman Arie de Jong
1808VG Geen romanJarenlang heb ik met een idee rondgelopen voor een te schrijven roman. Als ik wat voor me uit zat te kijken, of bij een wandeling mijn gedachten alle kanten op konden gaan, dan boetseerde ik aan de plot, scenes of karakters die met elkaar tot een geweldige roman moesten leiden. Tot op de dag van vandaag heb ik geen letter op papier gezet (of zou je tegenwoordig die uitdrukking moeten vervangen door de mededeling dat je nog geen toets had aangeslagen op het toetsenbord van je computer?).
Er zit niets anders op dan dat ik aan de lezers van De Leunstoel toevertrouw welke literaire gebeurtenis hen tot nu toe is onthouden.

Ik wilde de roman laten beginnen tijdens een crematie. Niet dat het mij ging om de crematie, het was me te doen om de gesprekjes tussen aanwezigen, zelfs al fluisterend tijdens de toespraken en muziek, maar zeker na afloop bij de koffie en de broodjes. Plotseling was namelijk de politiek leider overleden van een politieke partij die verder wel erg veel weg leek te hebben van de PvdA. Het was nog wat onduidelijk of deze leider een natuurlijke dood was overkomen, of dat hij er zelf de hand in had gehad. Of ik me daar erg druk om ging maken, wist ik nog niet. Het maakt het wel spannend (waarom wil iemand zelf dood als hij of zij zo’n positie bekleedt, had dat met politiek te maken, met een schandaal dat aan de oppervlakte dreigde te komen, persoonlijke omstandigheden of een onverwerkt verleden; kansen genoeg voor een romanschrijver), maar dan hooguit als tweede lijn in het boek. Het ging me namelijk om de manier waarop een opvolger kon worden aangewezen, om de machtsstrijd daarbij, het gekonkel en wat daar allemaal bij komt kijken.

Mijn idee voor een dergelijke roman was er al ten tijde van het leiderschap van Wouter Bos, maar ik weet niet meer zo goed of het Wouter de kop moest kosten of dat ik een ander profiel op het oog had. Hoe dan ook ging het mij nu eenmaal meer om de opvolging. Al kon in het gekonkel wel een rol spelen hoe de politiek leider aan zijn eind was gekomen en wat diens rol in de pikorde was geweest. Wie had hij om zich heen verzameld, wie kon rancune hebben omdat hij of zij op een zijspoor was geraakt? Allerlei mensen met wie ik te maken had gehad in de PvdA konden op die manier een rol gaan spelen. In gedachten boetseerde ik aan de inbreng in het geheel van Adri Duivesteijn, Frans Leijnse, Rob van Gijzel, Felix Rottenberg, Jet Bussemaker, Ella Kalsbeek, Willem Vermeend, Ad Melkert, Tineke Netelenbos, Sharon Dijksma, Frans Timmermans, noem maar op.

Zo had ik ook een ambitieus Tweede Kamerlid in gedachten die zijn kans schoon zag om in één keer de sprong te wagen naar het leiderschap. Deze figuur zou opvallend veel overeenkomsten vertonen met Diederik Samsom. Weer een ander, een door de wol geverfde vrouw, zou een belangrijke rol moeten spelen bij het uitverkiezen van een nieuwe leider, zonder het zelf te worden. Deze vrouw leek opvallend veel op Mariëtte Hamer. Degene die het uiteindelijk zou worden en waar niemand (toen!) op gerekend had, bleek een opvallende gelijkenis te hebben met Lilianne Ploumen.

We zijn beland in 2021 en onverwacht is Lilianne Ploumen leider geworden van de PvdA. De partij is wel behoorlijk teruggevallen na het échec van 2017, al heeft Frans Timmermans bij de verkiezingen voor het Europees Parlement laten zien dat er veerkracht mogelijk is. Die roman zal er wel nooit komen. Er is geen crematie voor nodig geweest om bij Lilianne Ploumen terecht te komen en veel gekonkel is er ook niet bij te pas gekomen. Al is het dramatisch karakter van het terugtreden van Lodewijk Asscher ook niet te onderschatten voor het schrijven van een roman.
Die roman blijft voorlopig alleen aanwezig in mijn gedachten. Het is al mooi genoeg dat recent van mij een meer serieus boek is verschenen ('Wat het uitmaakt’, 24 interviews met oud-bewindspersonen uit de PvdA), al ging ook dat over de manier waarop politiek bedreven wordt. Maar dan in het echt.

----
Het wel geschreven boek heet: 'Wat het uitmaakt' en is uitgegeven bij Boom
------
Het plaatje is van Alex Verduijn den Boer
Meer informatie op: http://www.verduijndenboer.nl/
© 2021 Arie de Jong
powered by CJ2