archiefvorig nr.lopend nr. |
||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||
Bezigheden > In de tuin | ||||
Droog & Warm | Theo Capel | |||
In de folder van de botanische tuin van Sóller op Mallorca stond dat de overlevingsstrategie van planten in het hete en droge klimaat van de Spaanse zomer bestaat uit het verbruiken van zo weinig mogelijk energie en het voorkomen van transpiratie. Dat laatste bereiken ze vooral door het produceren van een olieachtige film op hun bladeren die verdamping tegengaat en vaak ook nog giftig is zodat de geit en ander vee wel uitkijkt om struik en boom aan te vreten.
Rust en insmeren met olie was eigenlijk ook mijn voornaamste bezigheid en verder, op mijn ligbed aan het strand, een beetje voor me uitstaren naar de zee. Maar een bezoek aan de tuin kon geen kwaad, al was het maar om te zien welke planten ook voor mijn eigen tuin geschikt zouden zijn nu de dreiging van de opwarming van de aarde steeds reëler lijkt te worden. Voorlopig is er nog nattigheid genoeg tijdens de Hollandse zomer, maar je weet maar nooit.
De botanische tuin die er niet alleen is om in rond te kijken, maar bijvoorbeeld ook een functie heeft als zaadbank voor de plantenrijkdom in het Middellandse Zeegebied, ligt tegen een flauwe helling net buiten Sóller. Een lange laan omzoomd met palmen loopt in de lengterichting. Zo’n entree zou ik ook wel willen hebben, maar dat zou betekenen dat ik praktisch ons hele volkstuincomplex zou moeten usurperen en dat geeft geen pas. Diverse palmsoorten schijnen het in Nederland op de koude grond vol te kunnen houden. Een kwekerij in Alkmaar kan ze leveren, waaronder de Phoenix dactylifera (dadelpalm) die wel 30 meter hoog kan worden en die daar in Sóller staat te imponeren. Misschien is die toch meer geschikt voor de tuin van een nouveau riche dan voor een volkstuin.
De steeneik die je overal op Mallorca ziet, is misschien wat passender, maar ook die kan kolossaal uitgroeien. Datzelfde geldt voor de Magnolia grandifolia die in de tuin was te bewonderen. Het was een locale variant genoemd naar de Franse admiraal Galissonière, een bultenaar die het nabuureiland Menorca in de 18e eeuw op de Engelsen veroverde. Dat is ook een manier om vernoemd te worden. De meeste planten dragen namen van degenen die ze óf hebben gekweekt óf in een gebied ver van huis hebben uitgespit en mee teruggenomen.
De tuin in Sóller geeft niet alleen een overzicht van de natuurlijke vegetatie op de eilanden in de Middellandse Zee, maar biedt ook een beeld van de teelt van groente en fruit. De pistachestruik (pistacia vera) had ik graag mee willen nemen. Hij zat vol nootjes die in een paars velletje verpakt zitten en zo vrolijk tonen. Het schijnt een plaag te zijn in elke tuin die openstaat voor bezoek dat stiekem overal stekjes van worden gesneden of zelfs hele planten in de tasjes van met name onschuldig ogende dames verdwijnen. Ik beperkte me gewoon tot kijken. Misschien moet ik in mijn eigen tuin het eerst eens met een meer Nederlandse hazelaar proberen. Het voordeel van pistachenootjes is wel dat je ze met je vingers open kan krijgen. Probeer dat eens met een hazelnoot.
*************************************
Beetje tot rust komen? Kijk op www.canarias.nl . |
||||
© 2006 Theo Capel | ||||
powered by CJ2 |