archiefvorig nr.lopend nr.

Bezigheden > Lopen delen printen terug
Tegen wil en dank Jan van Bemmelen

0314BZ Lopen
Op 15 april was het in Nederland nationale loopdag. Op 32 plaatsen konden mensen kennis maken met de loopsport. Wandelen zou een positief effect hebben op overgewicht en stress. Wandelen is goed voor de gezondheid. Datzelfde beeld wordt ook opgeroepen in tv-reclames. Daar is wandelen goed voor je botten. Dat kan allemaal wel waar wezen, maar dat maakt wandelen voor mij nog niet leuk.

Toen ik nog in Boskoop woonde, was wandelen een soort verplichting. Ik liet zo´n 3 keer per dag de hond uit. Van een echte wandeling kon niet worden gesproken. Het was eigenlijk niet meer dan een blokje om; een blokje van nog geen 500 meter. Zo af en toe ging ik lopend naar het station. maar alleen als auto en fiets beide stuk waren. Ik vond het geen pretje.
Tussen de middag maakte ik met enige regelmaat een wandelingetje om de sleur van het gezamenlijk lunchen te doorbreken. Zo´n wandelingetje, de Heerenstraat op, de Korte Poten in en dan via het Spui weer terug, langs de Openbare bibliotheek en de ministeries van Binnenlandse Zaken en Justitie en, last but not least, de Zwarte Madonna, die misschien nu al gesloopt is.

Echt plezier heb ik daarvan nooit gehad. Mijn voeten en gewrichten protesteerden. In de loop der jaren werd dat erger. Er was sprake van ontstekingen aan de hiel of in het wreefgewricht en van de slijmbeurzen. De ontstekingen aan de hiel werden min of meer chronisch en met pijnstillers bestreden. De slijmbeursontstekingen stopten nadat ik met het regelmatig drinken van whisky was gestopt.
Je gaat ook zoeken naar een oplossing. Je denkt dat je het verkeerde schoeisel draagt. Je gaat naar een orthopeed om te kijken of je wel goed loopt en of je geen afwijking hebt. Natuurlijk krijg je speciale zooltjes die een beetje helpen. Sportschoenen heb ik me laten aanmeten bij een sportmedisch centrum. Omdat ik tegen een bal slaan bij tennissen erg leuk vind, zorg ik er met pillen voor dat ik er op de afgesproken tijden sta.

De huisarts heeft er vanzelfsprekend ook regelmatig naar gekeken. Afgezien van wat symptoombestrijding gaf hij me het advies af te vallen. Dat advies gaf hij niet zo zeer voor mijn gewrichtsproblemen, maar vooral voor mijn hoge bloeddruk. Ik ben toen 5 tot 8 kilo afgevallen. Toen later uit onderzoek bleek dat ik artrose had en er in de voet duidelijk sprake was van vervroegde gewrichtslijtage raadde hij me aan meer te gaan fietsen omdat dat minder belastend is.

Hoe gaat het lopen nu in Spanje?
Een verhuizing leidt er niet gelijk toe dat je van lopen gaat houden. Ook ga je niet direct meer lopen met de hond. Zij wordt nog steeds 3 tot 4 keer per dag door mij uitgelaten. De hond is niet bepaald een uitdaging om verdere wandelingen te maken als in Boskoop. Zij is zo goed als blind. Dus beperk ik me tot hetzelfde rondje om een nabij gelegen plein.

Zo af en toe maak ik samen met mijn vrouw of met vrienden langere wandelingen. Daarbij worden vaak terloops opmerkingen gemaakt over het feit dat lopen gezond is. Deze wandelingen gaan naar het centrum van Torrevieja. Dat is zo´n drie kwartier wandelen heen langs de kust en ruim een half uur via de straatjes van de stad terug naar huis. Soms gaat de wandeling alleen naar het strand of naar de rotsen aan de kust. Dat is een half uurtje lopen. Deze wandelingen zijn in wezen steeds hetzelfde.

Maar nu ben ik er zowaar toe overgegaan deel te nemen aan de maandelijkse wandelingen van de Nederlandse vereniging. Het wandelen is daar ingebed in een sociaal gebeuren. Op de laatste zondag van de maand wordt om iets voor half elf in een café verzameld. Na de koffie en een eventuele verplaatsing wordt er gedurende zo´n 2,5 à 3 uur gewandeld, met een drankje halverwege en Chinees eten toe. Lopen wordt zo nog bijna leuk.

Het lopen zelf is voor mij ook minder belastend geworden omdat ik zo verstandig ben geweest zo´n 20 kilo aan gewicht te verliezen. De pijntjes aan de hiel en de wreef behoren zo goed als tot het verleden. Voor een deel kan dat worden toegeschreven aan het warme Spaanse klimaat. Hoewel er nog sprake is van overgewicht zal het afvallen aanmerkelijk trager gaan, zo verwacht ik. Dat niet alleen omdat de pijntjes weg zijn, maar ook omdat mijn bloeddruk nu perfect is.

In het begin van een wandeling loop ik redelijk voorop. Na verloop van tijd kom ik steeds verder in de achterhoede terecht. Dat is het gevolg van een korte onderbreking bij een uitspanning om een aqua mineral con gaz, een spa-tje, te drinken. Na zo´n onderbreking kom ik moeilijk op gang, ondanks de zon en de bijzonder aangename temperatuur. Aan het eind is er gelukkig de Chinees waar ik met een groep van ongeveer 20 personen van het middageten ga genieten. Het is een gekwetter van jewelste. De nodige pullen bier worden naar binnen gewerkt en tegen half vijf sla ik met een tevreden gevoel de weg naar huis weer in.

Ben ik nu een echte liefhebber van wandelen geworden? Ik weet het nog niet.
 
****************************************************
Literair cabaretprogramma bij u thuis? Zie www.theovandenoever.nl .



© 2006 Jan van Bemmelen meer Jan van Bemmelen - meer "Lopen" -
Bezigheden > Lopen
Tegen wil en dank Jan van Bemmelen
0314BZ Lopen
Op 15 april was het in Nederland nationale loopdag. Op 32 plaatsen konden mensen kennis maken met de loopsport. Wandelen zou een positief effect hebben op overgewicht en stress. Wandelen is goed voor de gezondheid. Datzelfde beeld wordt ook opgeroepen in tv-reclames. Daar is wandelen goed voor je botten. Dat kan allemaal wel waar wezen, maar dat maakt wandelen voor mij nog niet leuk.

Toen ik nog in Boskoop woonde, was wandelen een soort verplichting. Ik liet zo´n 3 keer per dag de hond uit. Van een echte wandeling kon niet worden gesproken. Het was eigenlijk niet meer dan een blokje om; een blokje van nog geen 500 meter. Zo af en toe ging ik lopend naar het station. maar alleen als auto en fiets beide stuk waren. Ik vond het geen pretje.
Tussen de middag maakte ik met enige regelmaat een wandelingetje om de sleur van het gezamenlijk lunchen te doorbreken. Zo´n wandelingetje, de Heerenstraat op, de Korte Poten in en dan via het Spui weer terug, langs de Openbare bibliotheek en de ministeries van Binnenlandse Zaken en Justitie en, last but not least, de Zwarte Madonna, die misschien nu al gesloopt is.

Echt plezier heb ik daarvan nooit gehad. Mijn voeten en gewrichten protesteerden. In de loop der jaren werd dat erger. Er was sprake van ontstekingen aan de hiel of in het wreefgewricht en van de slijmbeurzen. De ontstekingen aan de hiel werden min of meer chronisch en met pijnstillers bestreden. De slijmbeursontstekingen stopten nadat ik met het regelmatig drinken van whisky was gestopt.
Je gaat ook zoeken naar een oplossing. Je denkt dat je het verkeerde schoeisel draagt. Je gaat naar een orthopeed om te kijken of je wel goed loopt en of je geen afwijking hebt. Natuurlijk krijg je speciale zooltjes die een beetje helpen. Sportschoenen heb ik me laten aanmeten bij een sportmedisch centrum. Omdat ik tegen een bal slaan bij tennissen erg leuk vind, zorg ik er met pillen voor dat ik er op de afgesproken tijden sta.

De huisarts heeft er vanzelfsprekend ook regelmatig naar gekeken. Afgezien van wat symptoombestrijding gaf hij me het advies af te vallen. Dat advies gaf hij niet zo zeer voor mijn gewrichtsproblemen, maar vooral voor mijn hoge bloeddruk. Ik ben toen 5 tot 8 kilo afgevallen. Toen later uit onderzoek bleek dat ik artrose had en er in de voet duidelijk sprake was van vervroegde gewrichtslijtage raadde hij me aan meer te gaan fietsen omdat dat minder belastend is.

Hoe gaat het lopen nu in Spanje?
Een verhuizing leidt er niet gelijk toe dat je van lopen gaat houden. Ook ga je niet direct meer lopen met de hond. Zij wordt nog steeds 3 tot 4 keer per dag door mij uitgelaten. De hond is niet bepaald een uitdaging om verdere wandelingen te maken als in Boskoop. Zij is zo goed als blind. Dus beperk ik me tot hetzelfde rondje om een nabij gelegen plein.

Zo af en toe maak ik samen met mijn vrouw of met vrienden langere wandelingen. Daarbij worden vaak terloops opmerkingen gemaakt over het feit dat lopen gezond is. Deze wandelingen gaan naar het centrum van Torrevieja. Dat is zo´n drie kwartier wandelen heen langs de kust en ruim een half uur via de straatjes van de stad terug naar huis. Soms gaat de wandeling alleen naar het strand of naar de rotsen aan de kust. Dat is een half uurtje lopen. Deze wandelingen zijn in wezen steeds hetzelfde.

Maar nu ben ik er zowaar toe overgegaan deel te nemen aan de maandelijkse wandelingen van de Nederlandse vereniging. Het wandelen is daar ingebed in een sociaal gebeuren. Op de laatste zondag van de maand wordt om iets voor half elf in een café verzameld. Na de koffie en een eventuele verplaatsing wordt er gedurende zo´n 2,5 à 3 uur gewandeld, met een drankje halverwege en Chinees eten toe. Lopen wordt zo nog bijna leuk.

Het lopen zelf is voor mij ook minder belastend geworden omdat ik zo verstandig ben geweest zo´n 20 kilo aan gewicht te verliezen. De pijntjes aan de hiel en de wreef behoren zo goed als tot het verleden. Voor een deel kan dat worden toegeschreven aan het warme Spaanse klimaat. Hoewel er nog sprake is van overgewicht zal het afvallen aanmerkelijk trager gaan, zo verwacht ik. Dat niet alleen omdat de pijntjes weg zijn, maar ook omdat mijn bloeddruk nu perfect is.

In het begin van een wandeling loop ik redelijk voorop. Na verloop van tijd kom ik steeds verder in de achterhoede terecht. Dat is het gevolg van een korte onderbreking bij een uitspanning om een aqua mineral con gaz, een spa-tje, te drinken. Na zo´n onderbreking kom ik moeilijk op gang, ondanks de zon en de bijzonder aangename temperatuur. Aan het eind is er gelukkig de Chinees waar ik met een groep van ongeveer 20 personen van het middageten ga genieten. Het is een gekwetter van jewelste. De nodige pullen bier worden naar binnen gewerkt en tegen half vijf sla ik met een tevreden gevoel de weg naar huis weer in.

Ben ik nu een echte liefhebber van wandelen geworden? Ik weet het nog niet.
 
****************************************************
Literair cabaretprogramma bij u thuis? Zie www.theovandenoever.nl .

© 2006 Jan van Bemmelen
powered by CJ2