archiefvorig nr.lopend nr.

Vermaak en Genot > Een omweg waard delen printen terug
Lüneburg Dik Kruithof

2119VG Luneburg1
Het meest opvallende museum in Lüneburg is het ‘Ostpreusziches Landesmuseum mit Deutschbaltische abteilung’: het is dus een museum over een gebied dat vrij ver van Lüneburg af ligt en nu niet meer tot Duitsland behoort. Tot het eind van de Tweede wereldoorlog was het een Duits gebied en het heeft in de Duitse geschiedenis een rol gespeeld als onderdeel van het Pruisen waaruit het Duitse keizerrijk is ontstaan. Het museum heeft veel contacten met instellingen uit de landen waartoe het gebied nu behoort: Polen, Rusland en Litouwen. Voor de ‘Deutschbaltische abteilung’  gaat het dan ook om Estland en Letland.

 Het is een mooi museum, in oude panden aan de zuidkant van de binnenstad die modern zijn ingericht. Het museum krijgt geld van de Bondsrepubliek en de deelstaat Nedersaksen en kreeg in 2019 weer het ‘Museumsgutesiegel’ voor de komende zeven jaar. Er zijn ambitieuze plannen voor uitbreiding dus dat wordt binnenkort vast wel weer verlengd.

Waarom hier?

Bij de ingang staat een beeld dat de kunstenaar Hubertus von der Golz, die in 1941 in Oost-Pruisen werd geboren, ruim veertig jaar later maakte van zijn vader. Het beeld staat symbool voor de 14 miljoen vluchtelingen die in 1945 uit de Oostelijke Duitse gebieden en andere Oost-Europese regio’s kwamen en in die tijd zorgden voor een verdubbeling van het inwonersaantal van Lüneburg.

Binnen begint het met de veroveringen van de Duitse Orde in de periode 1231 tot 1525: in  grote lijnen de Duitse uitvoering van de kruistochten maar dan niet naar het Midden-Oosten maar langs de kust van de Oostzee: Polen, Litouwen, Letland en Estland. Het ridderleger stichtte in die gebieden heel veel kerken en vestingen, waarvan het slot Mariënburg (nu Malbork) in Polen het bekendste is. Een diapresentatie laat zien dat er veel meer gebouwd is.

Het museum toont veel informatie over de door de Duitsers veroverde gebieden. De aandacht gaat vooral uit naar barnsteen, bossen en dieren maar aan de oorspronkelijke bewoners wordt verbazend weinig aandacht besteed. Het gaat dus, overigens wel te begrijpen, alleen2119VG Luneburg2 over de geschiedenis van de Duitsers in dat gebied. Onderwerpen als de ontmoetingen met Napoleon en de stoeterij waar de beroemde Trakhener Paarden gefokt werden, worden gedetailleerd uitgelicht.

Koningsbergen

Veel aandacht gaat naar het voor die tijd opvallend ruimdenkende klimaat in de toenmalige hoofdstad Koningsbergen, de stad van Immanuel Kant. Aan Kant is dit jaar een aparte tentoonstelling gewijd met de nadruk op zijn leven in de stad. Bij de doorgang naar het Brouwerijmuseum dat aan het museum vast zit hangt een verhaaltje met de kop: ‘Kant gegen das Bier’ waaruit duidelijk wordt dat hij dat maar een verderfelijke drank vond: van iemand die in de beste jaren van zijn leven overleden was zei Kant: ‘Hij heeft vermoedelijk bier gedronken’.  

Tussen de wereldoorlogen

Tijdens het interbellum lag Oost-Pruisen afgescheiden van het ‘Reich’. In de museumcollectie wordt heel veel aandacht aan de toenmalige plattelandsbevolking besteed. Het hoge niveau van landbouw en veeteelt wordt benadrukt. Oost-Pruisen lijkt erg veel op ons land in die tijd. Het doet soms denken aan de collectie van het Fries Landbouwmuseum. Overigens waren er altijd al contacten tussen Oost-Pruisen en Nederland: een waterweg van zo’n honderd kilometer in het Poolse Masurengebied is aangelegd door een Nederlandse ingenieur. Windmolens zijn er ook een gewoon verschijnsel.

Afgesloten wordt met een uitgebreide verzameling van vooral schilderkunst met als belangrijkste namen van kunstenaars uit dat gebied Lovis Corinth en Käthe Kollwitz.

Duitse Balten

De Duitsbaltische afdeling legt weer meer de nadruk op de bekende, vaak adellijke families die hier hun landgoederen hadden en laat het goede leven van de maatschappelijke bovenlaag zien. Overigens had de grote Duitse schrijver Thomas Mann een zomerhuis aan de Oostzeekust bij Nidden.  

-----------

De plaatjes zijn geleverd door de auteur. Het beeld staat bij de voordeur, de kop is van Kant.




© 2024 Dik Kruithof meer Dik Kruithof - meer "Een omweg waard" -
Vermaak en Genot > Een omweg waard
Lüneburg Dik Kruithof
2119VG Luneburg1
Het meest opvallende museum in Lüneburg is het ‘Ostpreusziches Landesmuseum mit Deutschbaltische abteilung’: het is dus een museum over een gebied dat vrij ver van Lüneburg af ligt en nu niet meer tot Duitsland behoort. Tot het eind van de Tweede wereldoorlog was het een Duits gebied en het heeft in de Duitse geschiedenis een rol gespeeld als onderdeel van het Pruisen waaruit het Duitse keizerrijk is ontstaan. Het museum heeft veel contacten met instellingen uit de landen waartoe het gebied nu behoort: Polen, Rusland en Litouwen. Voor de ‘Deutschbaltische abteilung’  gaat het dan ook om Estland en Letland.

 Het is een mooi museum, in oude panden aan de zuidkant van de binnenstad die modern zijn ingericht. Het museum krijgt geld van de Bondsrepubliek en de deelstaat Nedersaksen en kreeg in 2019 weer het ‘Museumsgutesiegel’ voor de komende zeven jaar. Er zijn ambitieuze plannen voor uitbreiding dus dat wordt binnenkort vast wel weer verlengd.

Waarom hier?

Bij de ingang staat een beeld dat de kunstenaar Hubertus von der Golz, die in 1941 in Oost-Pruisen werd geboren, ruim veertig jaar later maakte van zijn vader. Het beeld staat symbool voor de 14 miljoen vluchtelingen die in 1945 uit de Oostelijke Duitse gebieden en andere Oost-Europese regio’s kwamen en in die tijd zorgden voor een verdubbeling van het inwonersaantal van Lüneburg.

Binnen begint het met de veroveringen van de Duitse Orde in de periode 1231 tot 1525: in  grote lijnen de Duitse uitvoering van de kruistochten maar dan niet naar het Midden-Oosten maar langs de kust van de Oostzee: Polen, Litouwen, Letland en Estland. Het ridderleger stichtte in die gebieden heel veel kerken en vestingen, waarvan het slot Mariënburg (nu Malbork) in Polen het bekendste is. Een diapresentatie laat zien dat er veel meer gebouwd is.

Het museum toont veel informatie over de door de Duitsers veroverde gebieden. De aandacht gaat vooral uit naar barnsteen, bossen en dieren maar aan de oorspronkelijke bewoners wordt verbazend weinig aandacht besteed. Het gaat dus, overigens wel te begrijpen, alleen2119VG Luneburg2 over de geschiedenis van de Duitsers in dat gebied. Onderwerpen als de ontmoetingen met Napoleon en de stoeterij waar de beroemde Trakhener Paarden gefokt werden, worden gedetailleerd uitgelicht.

Koningsbergen

Veel aandacht gaat naar het voor die tijd opvallend ruimdenkende klimaat in de toenmalige hoofdstad Koningsbergen, de stad van Immanuel Kant. Aan Kant is dit jaar een aparte tentoonstelling gewijd met de nadruk op zijn leven in de stad. Bij de doorgang naar het Brouwerijmuseum dat aan het museum vast zit hangt een verhaaltje met de kop: ‘Kant gegen das Bier’ waaruit duidelijk wordt dat hij dat maar een verderfelijke drank vond: van iemand die in de beste jaren van zijn leven overleden was zei Kant: ‘Hij heeft vermoedelijk bier gedronken’.  

Tussen de wereldoorlogen

Tijdens het interbellum lag Oost-Pruisen afgescheiden van het ‘Reich’. In de museumcollectie wordt heel veel aandacht aan de toenmalige plattelandsbevolking besteed. Het hoge niveau van landbouw en veeteelt wordt benadrukt. Oost-Pruisen lijkt erg veel op ons land in die tijd. Het doet soms denken aan de collectie van het Fries Landbouwmuseum. Overigens waren er altijd al contacten tussen Oost-Pruisen en Nederland: een waterweg van zo’n honderd kilometer in het Poolse Masurengebied is aangelegd door een Nederlandse ingenieur. Windmolens zijn er ook een gewoon verschijnsel.

Afgesloten wordt met een uitgebreide verzameling van vooral schilderkunst met als belangrijkste namen van kunstenaars uit dat gebied Lovis Corinth en Käthe Kollwitz.

Duitse Balten

De Duitsbaltische afdeling legt weer meer de nadruk op de bekende, vaak adellijke families die hier hun landgoederen hadden en laat het goede leven van de maatschappelijke bovenlaag zien. Overigens had de grote Duitse schrijver Thomas Mann een zomerhuis aan de Oostzeekust bij Nidden.  

-----------

De plaatjes zijn geleverd door de auteur. Het beeld staat bij de voordeur, de kop is van Kant.


© 2024 Dik Kruithof
powered by CJ2