archiefvorig nr.lopend nr.

Beschouwingen > Een rustig mens delen printen terug
Herinneringen aan Adri Duivesteijn (1)* Willem Minderhout

2115BS Adri en Harry

Tien jaar geleden overleed Marnix Rueb, de geestelijk vader van ‘Haagse Harry’. Het Haags Historisch Museum heeft een tentoonstelling aan Harry gewijd: ‘Haagse Harry, dûh tètaunstelling!!’ Het is een erg leuke tentoonstelling voor Harry-fans, en wie is dat nou niet? Hoewel: er wordt een interessant filmpje vertoond met straatinterviews aan de hand van oude Harry-cartoons. Sommigen blijken Harry’s humor niet meer ‘inclusief’ genoeg te vinden. Gelukkig kunnen de meesten (nog steeds) wel tegen een geintje. 

Marnix Rueb heeft met zijn Harry-strips en de samen met zijn broer Robert-Jan en cabaretier Sjaak Bral geschreven ‘Groen-geile Boekje’ en ‘Groen-geile scheuâhkalendâhs’ het plat Haags gecodificeerd. Harry lieten ze ook ten strijde trekken tegen wat ze ‘megalomane prestigeprojecten’ noemden. Het nieuwe stadhuis van Richard Meier, bijvoorbeeld. Tot mijn verrassing zag ik een T-shirt hangen dat ik ken, omdat ik vroeger wel eens bij Adri Duivesteijn naar de WC ging. Harry maakt zich op dat T-shirt kwaad over het stadhuis. Het was een cadeautje van Marnix aan Adri, die als wethouder verantwoordelijk was voor de bouw van dat stadhuis, dat Adri in dank had aanvaard.

Een jaar geleden overleed Adri Duivesteijn. Het hele atrium van ‘zijn’ stadhuis stroomde vol mensen die afscheid van hem wilden nemen. ‘Tout La Haye’, ‘Heel De Haag’ en mensen uit verre oorden als Almere waren toe komen stromen. Het deed klassiek aan. Ik moest denken aan de begrafenis van Wibaut.
Het was een mooie, waardige bijeenkomst. Het zou echter nog mooier zijn geweest als ik Adri nog een keer in levende lijve had gezien. In mijn oude whatsapp berichten lees ik dat ik op 13 oktober 2022 bij Adri langs zou gaan om bij een kop koffie weer eens bij te praten. Het volgende bericht dat ik naar Adri stuurde was een foto van een Covid-test. Positief. Ondanks alle vaccinaties had Corona me toch te pakken gekregen. Onze afspraak werd uitgesteld. ‘Wij zoeken een ander mooi moment’, appte Adri. Dat moment is er nooit gekomen. Adri overleed op 17 maart 2023.

Door een samenloop van omstandigheden speelde Adri op sommige momenten een belangrijke rol in mijn leven. Je zou met enig gevoel voor drama kunnen zeggen dat hij mijn leven heeft gered. Maar daarover een volgende keer meer.
Deze Leunstoel staat in het teken van de ‘levenslessen’. Als Adri me ooit een belangrijke levensles heeft gegeven dan is het dat je zaken nooit moet overhaasten. In de tijd dat ik voor hem werkte bleven we altijd net zo lang aan een tekst schaven, tot hij helemaal tevreden was.

Wordt vervolgd.

----------

De foto is geleverd door de auteur.



© 2024 Willem Minderhout meer Willem Minderhout - meer "Een rustig mens" -
Beschouwingen > Een rustig mens
Herinneringen aan Adri Duivesteijn (1)* Willem Minderhout
2115BS Adri en Harry

Tien jaar geleden overleed Marnix Rueb, de geestelijk vader van ‘Haagse Harry’. Het Haags Historisch Museum heeft een tentoonstelling aan Harry gewijd: ‘Haagse Harry, dûh tètaunstelling!!’ Het is een erg leuke tentoonstelling voor Harry-fans, en wie is dat nou niet? Hoewel: er wordt een interessant filmpje vertoond met straatinterviews aan de hand van oude Harry-cartoons. Sommigen blijken Harry’s humor niet meer ‘inclusief’ genoeg te vinden. Gelukkig kunnen de meesten (nog steeds) wel tegen een geintje. 

Marnix Rueb heeft met zijn Harry-strips en de samen met zijn broer Robert-Jan en cabaretier Sjaak Bral geschreven ‘Groen-geile Boekje’ en ‘Groen-geile scheuâhkalendâhs’ het plat Haags gecodificeerd. Harry lieten ze ook ten strijde trekken tegen wat ze ‘megalomane prestigeprojecten’ noemden. Het nieuwe stadhuis van Richard Meier, bijvoorbeeld. Tot mijn verrassing zag ik een T-shirt hangen dat ik ken, omdat ik vroeger wel eens bij Adri Duivesteijn naar de WC ging. Harry maakt zich op dat T-shirt kwaad over het stadhuis. Het was een cadeautje van Marnix aan Adri, die als wethouder verantwoordelijk was voor de bouw van dat stadhuis, dat Adri in dank had aanvaard.

Een jaar geleden overleed Adri Duivesteijn. Het hele atrium van ‘zijn’ stadhuis stroomde vol mensen die afscheid van hem wilden nemen. ‘Tout La Haye’, ‘Heel De Haag’ en mensen uit verre oorden als Almere waren toe komen stromen. Het deed klassiek aan. Ik moest denken aan de begrafenis van Wibaut.
Het was een mooie, waardige bijeenkomst. Het zou echter nog mooier zijn geweest als ik Adri nog een keer in levende lijve had gezien. In mijn oude whatsapp berichten lees ik dat ik op 13 oktober 2022 bij Adri langs zou gaan om bij een kop koffie weer eens bij te praten. Het volgende bericht dat ik naar Adri stuurde was een foto van een Covid-test. Positief. Ondanks alle vaccinaties had Corona me toch te pakken gekregen. Onze afspraak werd uitgesteld. ‘Wij zoeken een ander mooi moment’, appte Adri. Dat moment is er nooit gekomen. Adri overleed op 17 maart 2023.

Door een samenloop van omstandigheden speelde Adri op sommige momenten een belangrijke rol in mijn leven. Je zou met enig gevoel voor drama kunnen zeggen dat hij mijn leven heeft gered. Maar daarover een volgende keer meer.
Deze Leunstoel staat in het teken van de ‘levenslessen’. Als Adri me ooit een belangrijke levensles heeft gegeven dan is het dat je zaken nooit moet overhaasten. In de tijd dat ik voor hem werkte bleven we altijd net zo lang aan een tekst schaven, tot hij helemaal tevreden was.

Wordt vervolgd.

----------

De foto is geleverd door de auteur.

© 2024 Willem Minderhout
powered by CJ2