archiefvorig nr.lopend nr.

Vermaak en Genot > Luister! delen printen terug
De 60'er jaren op Radio 2 Henk Klaren

0310VG Muziek

‘Buffalo Springfield gaat uit elkaar, maar het geeft niet,’ stond in 1968 boven een artikel in de Hitweek. Het verhaal beschreef de plannen van de bandleden en concludeerde dat er een heleboel moois kon voortkomen uit het opbreken van de groep. Dat is uitgekomen. Richie Furay en Jim Messina gingen verder in Poco. Messina vormde later een duo met Kenny Loggins. Stephen Stills en Neil Young groeiden zelfs uit tot ware iconen van de popmuziek. Buffalo Springfield, dat was muziek die bij uitstek paste bij het gevoel van de jaren zestig van de twintigste eeuw. Het was een mooie tijd, belangrijk ook.

De laatste tijd wordt de beweging van de sixties – voorzover er zoiets was als een beweging – wel verantwoordelijk gehouden voor veel van de ellende van tegenwoordig, maar daar ga ik niet in mee. Ten eerste is het heden niet alleen maar ellendig. We zijn bijvoorbeeld nog nooit zo rijk geweest in het Westen. En wie zou kolonialisme, apartheid in Zuid-Afrika of Zuid-Amerikaanse dictaturen terug willen? Wie had vijftig jaar geleden de economische groei van China en India durven voorspellen? Of die van Ierland? Het IJzeren gordijn is weg, voormalige Warschaupactlanden worden lid van de Europese Unie en niemand is meer bang voor een kernoorlog. Bovendien hoeft bevrijding van de toen heersende bekrompenheid – voor mij misschien wel de essentie van de jaren zestig – niet één op één te leiden tot onthechting, vervreemding en dergelijke. Je leest dat soort taal wel eens.

Het was gewoon een leuke tijd, de sixties. Er gebeurden allemaal nieuwe dingen. Mannen hoefden opeens geen stropdas meer om op hun werk. Mannen heetten opeens veel langer jongens. Terzijde: het valt mij op, dat mensen er vroeger ook veel ouder uítzagen. Je hoefde tegen bijna niemand meer ‘U’ te zeggen. En er werd prachtige muziek gemaakt. In die tijd werd de popmuziek volwassen.

Dus verheugde ik mij op de week van de jaren zestig, onlangs op Radio 2. Nou, dat viel tegen. Het sixties-gevoel kwam niet over. Natuurlijk kwamen alle plaatjes die werden gedraaid wel uit die tijd. De muziek van de Beatles en de Stones is het tijdperk eigenlijk ontgroeid lijkt het wel, zodat ik ook hun muziek uit die tijd niet meer alleen met die tijd associeer. En op wezenloze groepjes als Herman’s Hermits en Freddie and the Dreamers zit niemand meer te wachten, lijkt mij. In Nederland werd nog vooral onbeholpen popmuziek gemaakt, al waren er uitzonderingen, zoals Cuby en Q65.

Het sixties-gevoel, dat is Monterey-Pop en Woodstock. Dat is de Flight to the Lowlands Paradise in de Utrechtse Jaarbeurs in 1967. Optredens van Pinkfloyd, T-Rex, de Pretty Things. De posters hebben nog jaren aan de muur gehangen, naast die van Easy Rider en Che Guevara. Dat waren de concerten van Country Joe and the Fish en de Velvet Underground in het Concertgebouw in Amsterdam. Met zijn allen er naar toe in een volgepropte oude eend. De Velvet Underground kwam overigens niet opdagen omdat drummer Maureen Tucker aan de Belgische grens werd betrapt op bezit van hash. Dat hoorde er natuurlijk ook bij. Het ging – inderdaad – om de platen van Buffalo Springfield, en ook: de Byrds, Steppenwolf, Moby Grape, Jefferson Airplane, Country Joe en Janis Joplin. Het lied van Country Joe voor Janis, getiteld Janis, op het album I Feel Like I’m Fixin’To Die, is één van de mooiste liefdesliedjes die ik ken. De sixties, dat waren ook Nico en de Velvet Undergound natuurlijk en Jimi Hendrix. Dylan niet te vergeten.

De makers van de film Forest Gump moeten eenzelfde soort sixties-gevoel hebben gehad. Radio 2 niet. Dus dan draai je je CD-tjes maar weer eens en je probeert of je platenspeler het nog doet. En als dat dan tegenvalt, ben je toch gedwongen om alsnog sommige platen door CD-tjes te vervangen dan wel de beste nummers te downloaden.

*********************************************************************
La Cadena is het enige Nederlandse tangoblad. Ga voor informatie naar www.lacadena.nl .


© 2006 Henk Klaren meer Henk Klaren - meer "Luister!" -
Vermaak en Genot > Luister!
De 60'er jaren op Radio 2 Henk Klaren
0310VG Muziek

‘Buffalo Springfield gaat uit elkaar, maar het geeft niet,’ stond in 1968 boven een artikel in de Hitweek. Het verhaal beschreef de plannen van de bandleden en concludeerde dat er een heleboel moois kon voortkomen uit het opbreken van de groep. Dat is uitgekomen. Richie Furay en Jim Messina gingen verder in Poco. Messina vormde later een duo met Kenny Loggins. Stephen Stills en Neil Young groeiden zelfs uit tot ware iconen van de popmuziek. Buffalo Springfield, dat was muziek die bij uitstek paste bij het gevoel van de jaren zestig van de twintigste eeuw. Het was een mooie tijd, belangrijk ook.

De laatste tijd wordt de beweging van de sixties – voorzover er zoiets was als een beweging – wel verantwoordelijk gehouden voor veel van de ellende van tegenwoordig, maar daar ga ik niet in mee. Ten eerste is het heden niet alleen maar ellendig. We zijn bijvoorbeeld nog nooit zo rijk geweest in het Westen. En wie zou kolonialisme, apartheid in Zuid-Afrika of Zuid-Amerikaanse dictaturen terug willen? Wie had vijftig jaar geleden de economische groei van China en India durven voorspellen? Of die van Ierland? Het IJzeren gordijn is weg, voormalige Warschaupactlanden worden lid van de Europese Unie en niemand is meer bang voor een kernoorlog. Bovendien hoeft bevrijding van de toen heersende bekrompenheid – voor mij misschien wel de essentie van de jaren zestig – niet één op één te leiden tot onthechting, vervreemding en dergelijke. Je leest dat soort taal wel eens.

Het was gewoon een leuke tijd, de sixties. Er gebeurden allemaal nieuwe dingen. Mannen hoefden opeens geen stropdas meer om op hun werk. Mannen heetten opeens veel langer jongens. Terzijde: het valt mij op, dat mensen er vroeger ook veel ouder uítzagen. Je hoefde tegen bijna niemand meer ‘U’ te zeggen. En er werd prachtige muziek gemaakt. In die tijd werd de popmuziek volwassen.

Dus verheugde ik mij op de week van de jaren zestig, onlangs op Radio 2. Nou, dat viel tegen. Het sixties-gevoel kwam niet over. Natuurlijk kwamen alle plaatjes die werden gedraaid wel uit die tijd. De muziek van de Beatles en de Stones is het tijdperk eigenlijk ontgroeid lijkt het wel, zodat ik ook hun muziek uit die tijd niet meer alleen met die tijd associeer. En op wezenloze groepjes als Herman’s Hermits en Freddie and the Dreamers zit niemand meer te wachten, lijkt mij. In Nederland werd nog vooral onbeholpen popmuziek gemaakt, al waren er uitzonderingen, zoals Cuby en Q65.

Het sixties-gevoel, dat is Monterey-Pop en Woodstock. Dat is de Flight to the Lowlands Paradise in de Utrechtse Jaarbeurs in 1967. Optredens van Pinkfloyd, T-Rex, de Pretty Things. De posters hebben nog jaren aan de muur gehangen, naast die van Easy Rider en Che Guevara. Dat waren de concerten van Country Joe and the Fish en de Velvet Underground in het Concertgebouw in Amsterdam. Met zijn allen er naar toe in een volgepropte oude eend. De Velvet Underground kwam overigens niet opdagen omdat drummer Maureen Tucker aan de Belgische grens werd betrapt op bezit van hash. Dat hoorde er natuurlijk ook bij. Het ging – inderdaad – om de platen van Buffalo Springfield, en ook: de Byrds, Steppenwolf, Moby Grape, Jefferson Airplane, Country Joe en Janis Joplin. Het lied van Country Joe voor Janis, getiteld Janis, op het album I Feel Like I’m Fixin’To Die, is één van de mooiste liefdesliedjes die ik ken. De sixties, dat waren ook Nico en de Velvet Undergound natuurlijk en Jimi Hendrix. Dylan niet te vergeten.

De makers van de film Forest Gump moeten eenzelfde soort sixties-gevoel hebben gehad. Radio 2 niet. Dus dan draai je je CD-tjes maar weer eens en je probeert of je platenspeler het nog doet. En als dat dan tegenvalt, ben je toch gedwongen om alsnog sommige platen door CD-tjes te vervangen dan wel de beste nummers te downloaden.

*********************************************************************
La Cadena is het enige Nederlandse tangoblad. Ga voor informatie naar www.lacadena.nl .
© 2006 Henk Klaren
powered by CJ2