archiefvorig nr.lopend nr.

Bezigheden > Ergernissen delen printen terug
Mijn broer zijn eerste auto Rob van Olphen

2019BZ Auto broer
Bij ons thuis was het regel dat de laatste die naar bed ging alles in de slagerij moest controleren: de temperatuurmeters, deuren etc. Na mijn rondje om 1 uur in 's nachts besloot ik nog niet te gaan slapen, maar een brief aan mijn familie in de Verenigde Staten te gaan schrijven. Plotseling werd ik opgeschrikt door het starten van de auto van mijn broer. Ik keek uit mijn raam en zag drie onbekende gasten om zijn auto staan en een zat achter het stuur.

Van boosheid schoot de adrenaline door mijn lijf. Mijn broer had heel hard gewerkt en gespaard voor zijn eerste tweedehandsje, dus ik rende in mijn ondergoed en op blote voeten twee trappen af. Hard 'stop, stop' schreeuwend rende ik naar buiten waar ze al aanstalten maakten om weg te rijden. 

De gast achter het stuur raakte door mijn verschijning waarschijnlijk in paniek. Hij gaf een dot gas en schoof de auto met een enorme knal onder een grote geparkeerde vrachtwagen. Vervolgens kon hij geen kant meer op, want de auto zat muurvast.

De deuren vlogen open en die gasten renden verschillende kanten uit. Een van hen rende de Loosduinseweg af en ik zat hem op zijn hielen. Ik ben beslist geen held maar ik was zo verschrikkelijk kwaad dat ik zo'n spurt inzette dat ik hem inhaalde.  Ik sprong hem op zijn nek en pakte hem in een judogreep.

Ik heb die gozer de rijbaan opgesleept om aandacht te trekken van voorbijgaande auto's want ik was bang dat die drie andere gasten terug zouden komen om hun maat te helpen. Voordat de politie kwam heb ik hem nog verteld dat hij geluk had dat ik hem te grazen had genomen. Als mijn broer hem te pakken had gekregen had hij er helemaal van gelust!

Thuis moest ik broerlief wakker maken om hem voorzichtig de boodschap over te brengen dat zijn auto total loss was. Na die mededeling stond hij gelijk rechtop in bed. Ik zal maar niet herhalen wat hij toen allemaal heeft gezegd.

We moesten naar het politiebureau om de dader te identificeren. Bij binnenkomst zat meneer nog aan zijn nek te wrijven.

Tijdens de rechtszaak oordeelde de rechter dat het geen diefstal was maar … joyrijden! Ze waren wezen stappen en hadden de laatste bus naar het Westland gemist. Van de rechter moest mijn broer zelf de schade met de daders regelen. Er viel niet veel te regelen. Drie liepen in de bijstand en de vierde was een dienstplichtige landsverdediger. Van een kale kip valt niets te halen.

Voor het wrak van de auto kreeg mijn broer nog 500 gulden. Een schrale troost. Een paar weken later kregen we de rekening van de schade aan de vrachtauto, want die was veroorzaakt door zijn auto. Toen waren ook die centen verdwenen. 

----------

De illustratie is van Han Busstra



© 2023 Rob van Olphen meer Rob van Olphen - meer "Ergernissen"
Bezigheden > Ergernissen
Mijn broer zijn eerste auto Rob van Olphen
2019BZ Auto broer
Bij ons thuis was het regel dat de laatste die naar bed ging alles in de slagerij moest controleren: de temperatuurmeters, deuren etc. Na mijn rondje om 1 uur in 's nachts besloot ik nog niet te gaan slapen, maar een brief aan mijn familie in de Verenigde Staten te gaan schrijven. Plotseling werd ik opgeschrikt door het starten van de auto van mijn broer. Ik keek uit mijn raam en zag drie onbekende gasten om zijn auto staan en een zat achter het stuur.

Van boosheid schoot de adrenaline door mijn lijf. Mijn broer had heel hard gewerkt en gespaard voor zijn eerste tweedehandsje, dus ik rende in mijn ondergoed en op blote voeten twee trappen af. Hard 'stop, stop' schreeuwend rende ik naar buiten waar ze al aanstalten maakten om weg te rijden. 

De gast achter het stuur raakte door mijn verschijning waarschijnlijk in paniek. Hij gaf een dot gas en schoof de auto met een enorme knal onder een grote geparkeerde vrachtwagen. Vervolgens kon hij geen kant meer op, want de auto zat muurvast.

De deuren vlogen open en die gasten renden verschillende kanten uit. Een van hen rende de Loosduinseweg af en ik zat hem op zijn hielen. Ik ben beslist geen held maar ik was zo verschrikkelijk kwaad dat ik zo'n spurt inzette dat ik hem inhaalde.  Ik sprong hem op zijn nek en pakte hem in een judogreep.

Ik heb die gozer de rijbaan opgesleept om aandacht te trekken van voorbijgaande auto's want ik was bang dat die drie andere gasten terug zouden komen om hun maat te helpen. Voordat de politie kwam heb ik hem nog verteld dat hij geluk had dat ik hem te grazen had genomen. Als mijn broer hem te pakken had gekregen had hij er helemaal van gelust!

Thuis moest ik broerlief wakker maken om hem voorzichtig de boodschap over te brengen dat zijn auto total loss was. Na die mededeling stond hij gelijk rechtop in bed. Ik zal maar niet herhalen wat hij toen allemaal heeft gezegd.

We moesten naar het politiebureau om de dader te identificeren. Bij binnenkomst zat meneer nog aan zijn nek te wrijven.

Tijdens de rechtszaak oordeelde de rechter dat het geen diefstal was maar … joyrijden! Ze waren wezen stappen en hadden de laatste bus naar het Westland gemist. Van de rechter moest mijn broer zelf de schade met de daders regelen. Er viel niet veel te regelen. Drie liepen in de bijstand en de vierde was een dienstplichtige landsverdediger. Van een kale kip valt niets te halen.

Voor het wrak van de auto kreeg mijn broer nog 500 gulden. Een schrale troost. Een paar weken later kregen we de rekening van de schade aan de vrachtauto, want die was veroorzaakt door zijn auto. Toen waren ook die centen verdwenen. 

----------

De illustratie is van Han Busstra

© 2023 Rob van Olphen
powered by CJ2