archiefvorig nr.lopend nr.

Bezigheden > Ergernissen delen printen terug
Woonsdag Bram Schilperoord

2008BZ WoonsdagBij Ikea was het woonsdag. Nee, geen woensdag maar woonsdag. Ja, het was wel degelijk woensdag maar deze dag in de week werd bij Ikea woonsdag genoemd. Woonsdag moet bij de vaste klanten van Ikea een begrip zijn want het was stampdruk. Nu heeft men in deze in een Amsterdamse kantorenwijk gevestigde nederzetting van het Zweedse doe-het-zelf concern al weinig te klagen over gebrek aan aanloop maar op deze woonsdag (om dat gekke woord nog één keer en nu voor het laatst te gebruiken) was het als Koningsdag op het Damrak.
Eerst moet je een roltrap op die het begin markeert van de doolhof in ´woonplezier´. Na niet langer dan een half uur mij een weg gebaand te hebben door de talloze ruimtes belande ik op de afdeling badkamers en toiletten, waar ik een kastje zag dat wellicht zou passen onder het wastafeltje thuis in mijn eigen badkamer.

8-cijferig nummer

Ik ben een beetje op de hoogte van de Ikea methode. Je noteert de naam van het met veel ä’s en ö’tjes voorziene artikel benevens het 8-cijferige nummer. Vervolgens noteer je het stellingnummer plus het eveneens genummerde vak, en met die gegevens begeef je je naar het magazijn en probeer je de boel bij elkaar te krijgen.
Eenvoudig nietwaar, maar voor de verkrijging van mijn  artikel moest ik me eerst wenden tot de verkoopafdeling. Stond op het kastje. Gelukkig op dezelfde etage. Na enig zoeken kon ik een in de bekende geel en blauwe kleuren (van de Zweedse vlag) Ikea dame ontwaren die het middelpunt vormde van een flinke groep klanten die allemaal van advies moesten worden gediend.

Vattern okast

Na een wachttijd van, ik overdrijf niet, wederom een half uur was ik aan de beurt voor mijn kastje. Dat advies had ik zeker nodig want het kastje bestond uit maar liefst negen onderdelen, nog afgezien van de deurknoppen. Te beginnen met 4 roestvrij stalen poten Capita, te vinden in stelling 26 vak 1. Het kastje zelf heette Vattern okast en was te vinden in dezelfde stelling, zij het drie vakken verder. Dan ontbeerde ik nog twee plankjes, getiteld Anordna, eveneens in stelling 26, vak 5 deze keer. De deurtjes weer met de naam Vattern, subnaam Ommen zouden te vinden zijn in stelling 28, vak 3.

Noodzakelijke deurknoppen

Dankbaar voor het advies en voorzien van deze literatuurlijst begaf ik me naar het zelfbedieningsmagazijn. Daar aangekomen had ik weldra de poten van de kast te pakken. Ook de deurtjes waren ter bestemde ruimte aanwezig. Zowaar vond ik na enig zoeken de plankjes, maar het vak (4) waar het de Vattern okast, liever gezegd het geraamte van het kastje zich zou moeten bevinden was onheilspellend leeg. Weer naar boven, ook al omdat de noodzakelijke deurknoppen uitsluitend daar verkocht werden en dus niet in het magazijn voorradig waren.

Als het er niet is...

Terug op de verkoopafdeling was het zo mogelijk nog drukker dan een uur eerder. Even iets vragen is er niet bij. Dat wordt gezien als ´voordringen´ en dat is niet bevorderlijk voor de goede verstandhouding. Ik droop weer af en mocht terug in het magazijn vernemen: ´dat als het er niet is, dan is het er niet´. Een waarheid als een koe.

Maar je hoopt toch iets anders te horen. Bijvoorbeeld dat ´t in een ander vak ligt. Ik bracht niet meer de moed (en het fatsoen) op de reeds verzamelde onderdelen in de daartoe bestemde vakken terug te leggen. Na ongeveer drie uur ´woonwinkelen´ verliet ik het warenhuis met lege handen. Dat kastje komt er wel, maar dat koop ik als niet-knutselaar liever gebruiksklaar. Toch niet teveel gevraagd?

----------

De ergernis is adequaat in beeld gebracht door Han Busstra.



© 2023 Bram Schilperoord meer Bram Schilperoord - meer "Ergernissen"
Bezigheden > Ergernissen
Woonsdag Bram Schilperoord
2008BZ WoonsdagBij Ikea was het woonsdag. Nee, geen woensdag maar woonsdag. Ja, het was wel degelijk woensdag maar deze dag in de week werd bij Ikea woonsdag genoemd. Woonsdag moet bij de vaste klanten van Ikea een begrip zijn want het was stampdruk. Nu heeft men in deze in een Amsterdamse kantorenwijk gevestigde nederzetting van het Zweedse doe-het-zelf concern al weinig te klagen over gebrek aan aanloop maar op deze woonsdag (om dat gekke woord nog één keer en nu voor het laatst te gebruiken) was het als Koningsdag op het Damrak.
Eerst moet je een roltrap op die het begin markeert van de doolhof in ´woonplezier´. Na niet langer dan een half uur mij een weg gebaand te hebben door de talloze ruimtes belande ik op de afdeling badkamers en toiletten, waar ik een kastje zag dat wellicht zou passen onder het wastafeltje thuis in mijn eigen badkamer.

8-cijferig nummer

Ik ben een beetje op de hoogte van de Ikea methode. Je noteert de naam van het met veel ä’s en ö’tjes voorziene artikel benevens het 8-cijferige nummer. Vervolgens noteer je het stellingnummer plus het eveneens genummerde vak, en met die gegevens begeef je je naar het magazijn en probeer je de boel bij elkaar te krijgen.
Eenvoudig nietwaar, maar voor de verkrijging van mijn  artikel moest ik me eerst wenden tot de verkoopafdeling. Stond op het kastje. Gelukkig op dezelfde etage. Na enig zoeken kon ik een in de bekende geel en blauwe kleuren (van de Zweedse vlag) Ikea dame ontwaren die het middelpunt vormde van een flinke groep klanten die allemaal van advies moesten worden gediend.

Vattern okast

Na een wachttijd van, ik overdrijf niet, wederom een half uur was ik aan de beurt voor mijn kastje. Dat advies had ik zeker nodig want het kastje bestond uit maar liefst negen onderdelen, nog afgezien van de deurknoppen. Te beginnen met 4 roestvrij stalen poten Capita, te vinden in stelling 26 vak 1. Het kastje zelf heette Vattern okast en was te vinden in dezelfde stelling, zij het drie vakken verder. Dan ontbeerde ik nog twee plankjes, getiteld Anordna, eveneens in stelling 26, vak 5 deze keer. De deurtjes weer met de naam Vattern, subnaam Ommen zouden te vinden zijn in stelling 28, vak 3.

Noodzakelijke deurknoppen

Dankbaar voor het advies en voorzien van deze literatuurlijst begaf ik me naar het zelfbedieningsmagazijn. Daar aangekomen had ik weldra de poten van de kast te pakken. Ook de deurtjes waren ter bestemde ruimte aanwezig. Zowaar vond ik na enig zoeken de plankjes, maar het vak (4) waar het de Vattern okast, liever gezegd het geraamte van het kastje zich zou moeten bevinden was onheilspellend leeg. Weer naar boven, ook al omdat de noodzakelijke deurknoppen uitsluitend daar verkocht werden en dus niet in het magazijn voorradig waren.

Als het er niet is...

Terug op de verkoopafdeling was het zo mogelijk nog drukker dan een uur eerder. Even iets vragen is er niet bij. Dat wordt gezien als ´voordringen´ en dat is niet bevorderlijk voor de goede verstandhouding. Ik droop weer af en mocht terug in het magazijn vernemen: ´dat als het er niet is, dan is het er niet´. Een waarheid als een koe.

Maar je hoopt toch iets anders te horen. Bijvoorbeeld dat ´t in een ander vak ligt. Ik bracht niet meer de moed (en het fatsoen) op de reeds verzamelde onderdelen in de daartoe bestemde vakken terug te leggen. Na ongeveer drie uur ´woonwinkelen´ verliet ik het warenhuis met lege handen. Dat kastje komt er wel, maar dat koop ik als niet-knutselaar liever gebruiksklaar. Toch niet teveel gevraagd?

----------

De ergernis is adequaat in beeld gebracht door Han Busstra.

© 2023 Bram Schilperoord
powered by CJ2