archiefvorig nr.lopend nr. |
||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||
Bezigheden > Galerie | ||||
Een mythisch gedicht | Dik Kruithof | |||
Tatiana Ferahian is een kunstenares uit Cyprus, afkomstig uit de Armeense bevolkingsgroep op dat eiland. Ze heeft banden met Nederland en was in 2018 betrokken bij een onderdeel van de Culturele Hoofdstad in Leeuwarden. Als gevolg hiervan kreeg ze het verzoek om de mythen van Leeuwarden in kaart te brengen en dat bracht haar in contact met landgenote Maria Petrides, een schrijfster die gefascineerd was door het levensverhaal van Mata Hari. Uit hun samenwerking ontstond het boek ‘A Mythopoesis’ dat bestaat uit 17 pentekeningen van Tatiana en begeleidende teksten van Maria. De tekeningen waren te zien in Galerie H47 in Leeuwarden en Tatiana was zelf aanwezig om erover te vertellen, maar ons gesprek ging meer over mijn sympathie voor Armenië, vooral gebaseerd op een aantal schakers die er vandaan komen en op mijn ervaringen in Venetië, waar het Armeense paviljoen op de Biënnale vaak een hoogtepunt is. Wat wel duidelijk was dat de twee met heel veel plezier hebben gewerkt aan het boek en op een bijzondere manier geïntrigeerd waren door Mata Hari. Waar we de afgelopen jaren, met onder meer de grote Mata Hari-tentoonstelling in het Fries Museum, kennis hebben kunnen nemen van nagenoeg alle feiten die over haar bekend zijn is het verademend om nu een verhaal te lezen dat meer gaat over haar dromen en waarin het levensverhaal vanuit de ambities en gedachten van Margaretha Zelle zelf wordt naverteld en opgetekend met veel aandacht voor het exotische in haar optredens en door verbanden te leggen met andere mythen, bij voorbeeld uit de oosterse wereld en Griekse oudheid. Er zijn zeventien pentekeningen die ik heel mooi vind en waarin het dromerige en persoonlijke van het verhaal prachtig terugkomt. Margaretha haar leven van vooral de laatste twaalf jaar, vanaf haar eerste optreden als exotisch danseres in Parijs tot haar terechtstelling wegens spionage in het bos van Vincennes wordt verteld in sprookjesachtige beelden tegen vaak hele herkenbare en mooi getekende achtergronden. Vijf van de zeventien tekeningen hebben vrij duidelijk Leeuwarden als achtergrond als het verhaal teruggaat naar het ontstaan van haar ambities. Mooi om een moderne kantoortoren te herkennen op een achtergrond met ook oude geveltjes. Ook de stoomboot waarmee ze naar Indonesië is geweest en terugkwam met alle indrukken van de exotische dansen. De Scala in Milaan, waar ze triomfen vierde, of had willen vieren is herkenbaar evenals het Rijksmuseum in Amsterdam en Hotel des Indes in Den Haag waar volgens Tatiana een grote afbeelding van haar te zien is. Ze verbleef er voor haar laatste vertrek naar Parijs, dat uiteraard ook vijf of zes keer herkenbaar is, het meest indrukwekkend door het Paleis van Vincennes dat zo herkenbaar is getekend dat een zoekmachine het direct terugvond. Aandacht ook voor het verhaal bij de tekeningen dat met veel kennis van mythologie mooie verbanden legt met het levensverhaal van Margaretha. Leuke bijkomstigheid was ook dat bijna tegelijkertijd de stedenrubriek van de Volkskrant ging over Nicosia met verhalen over het leven in die stad en de gezelligheid van de internationale wijk. ---------- De auteur heeft zelf gezorgd voor de illustraties. |
||||
© 2022 Dik Kruithof | ||||
powered by CJ2 |