archiefvorig nr.lopend nr. |
||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||
Bezigheden > Galerie | ||||
De Molkwei | Dik Kruithof | |||
Tweede kennismaking, op internet: Margriet Craens (1988, NL) studeerde af aan AKV St. Joost in ’s-Hertogenbosch in 2014 en het Sint Lucas in Antwerpen in 2016. Ze is multidisciplinair kunstenaar en schrijver en experimenteert met kunst, design, eten en cultuur. Op een goedbedoelde, speelse en mogelijk humoristische wijze geeft ze een alternatieve kijk op onze dagelijkse wereld. Altijd verbonden met grotere onderwerpen in het leven, maar zonder in een abstracte zone te komen. (Website Galerie Bart, Nijmegen en Amsterdam). De eerste kennismaking was een tentoonstelling in Haniasteeg 47 in Leeuwarden met de naam De Molkwei. Molke is Fries en betekent melk. Er stond een grote SRV-wagen voor de galerie en daarin had Margriet gesprekken gevoerd met boeren in Friesland die op verschillende manieren betrokken zijn bij de weg die melk aflegt om kaas te worden. En Kaas, het eigenlijke onderwerp, heeft ze op alle manieren onderzocht en doordacht. Een van de dingen die haar intrigeerde was het verschijnsel van de gaten in de kaas: zijn die te voorspellen of vast te leggen? Verschillende stappen die ze genomen heeft zijn te zien in de expositie, zoals een baby-echo van een hele kaas om zicht te krijgen op de gaten in de kaas zonder de kaas open te snijden. Of een koffer met gematerialiseerde gaten van een jong belegen kaas op werkelijke grootte (kwetsbaar werk, niet aanraken). Het meest indrukwekkend is de video De Melkweg van die jong belegen kaas waar de opvallende gelijkenis met het melkwegstelsel wordt uitgebuit. Je denkt dat je zit te kijken naar een sciencefiction film van ruimtereizigers die steeds een planeet naderen en er dan weer vlak langs glijden om in het oneindige heelal weer sterren of planeten te zien opdoemen. Tussendoor zijn er gesprekken met boeren die praten over de melkverwerking vroeger en nu. Vroeger kwam alle voer van de boerderij waar ook de melkt verwerkt werd tot kaas. Ieder product kwam dus volledig van die twintig of dertig hectare grasland die de boer zelf met de natuur eromheen in stand had gehouden. Nu groeit er speciaal productief gras op die weilanden, worden de koeien bijgevoerd met krachtvoer dat van over de oceaan wordt aangevoerd en wordt de melk geleverd aan de zuivelcoöperatie waar het met de melk van honderden andere boeren verwerkt wordt tot verschillende producten, waaronder kaas. Kaas komt niet meer van een boerderij, maar op zijn best uit een polder. Prachtig is ook hoe een van de boeren zichtbaar maakt hoeveel landbouwgrond er is ten opzichte van het aardoppervlak. Het hele aardoppervlak is een A4-tje, bruikbare landbouwgrond is dan een pinpas, en een derde van de pinpas is de weidegrond die vochtig genoeg is om gras goed te laten groeien. Wees er zuinig op, is natuurlijk de achterliggende gedachte. In het kader van deze tentoonstelling is er ook een kaasproject geweest voor leerlingen uit het basisonderwijs en horeca-opleidingen en bewoners van een AZC. Ze mochten buitenlandse en Friese kazen ruiken en proeven, waarbij bij voorbeeld de Friese komijnekaas herinneringen opriep aan 'bij oma op bezoek'. In de SRV-wagen was mooi te zien hoe inspiratie gevonden was in tijdschriften en literatuur over kaas. Willem Elschots Kaas had natuurlijk een ereplaats. Onderdeel van de tentoonstelling is ook een robotstofzuiger. Die was ik nog niet eerder tegengekomen, wel kende ik de automatische gazonmaaier. Die robotstofzuiger kreeg een aparte betekenis toen ik vlak na het bezoek aan de galerie het stukje las dat Sylvia Witteman in de Volkskrant schreef over de robotzuiger die ze zichzelf op Sinterklaas cadeau had gedaan. Een mooie aanvulling op de Melkweg. ---------- De illustraties zijn geleverd door de auteur. |
||||
© 2021 Dik Kruithof | ||||
powered by CJ2 |