archiefvorig nr.lopend nr.

Beschouwingen > Bij ons in de straat delen printen terug
Klein voorval Carlo van Praag

1905BS Voorval
Een zogeheten ikje in de NRC van een dag of tien geleden: een man knielt neer bij een aangereden fietser om eerste hulp te verlenen. Een dame komt aangerend en roept ‘Ik zag ’m het eerst, het is mijn slachtoffer’. En tegen de jongen op de grond: ‘Luister maar niet naar meneer’.

Dat bracht mij op een soortgelijk voorval waarvan ikzelf getuige was. Ik verliet met Branko het restaurant Burgerzaken in Leiden (aanbevolen!). In de Breestraat lag een bejaarde man op de stoep met zijn fiets half bovenop hem. Branko schoof de fiets weg, onderzocht het slachtoffer, babbelde wat met hem totdat, ook in dit geval, een dame hem wegduwde met de woorden: ‘Opzij meneer. Ik heb een EHBO-diploma’. Branko die kennelijk had vastgesteld dat er niets ernstigs aan de hand was, maakte gewillig plaats. De dame tegen het slachtoffer: ‘ik ga u in de stabiele zijligging brengen, meneer’ en zij begon aan het slachtoffer te sjorren. Branko, laconiek als altijd: ‘is niet echt nodig, mevrouw, maar als u daar aardigheid in hebt, vooral doorgaan’. ‘O ja, snauwde dame met het diploma. Moet je dat horen. Weer iemand die denkt dat hij er verstand van heeft. Bent u soms dokter?’

‘Ik denk van wel’, zei Branko. ‘Ik ben chirurg, traumachirurg, om precies te zijn’.
‘O,’ zei de hulpverleenster, ‘ja, dan moet ik hem aan u overdragen’.

Maar het slachtoffer was intussen opgestaan en had zijn fiets gepakt. Hij uitte een korte groet, stapte op en reed weg, richting Korevaarstraat.

----------
De plaat is van Linda Hulshof
Meer informatie: lindahulshof71@gmail.com


© 2021 Carlo van Praag meer Carlo van Praag - meer "Bij ons in de straat" -
Beschouwingen > Bij ons in de straat
Klein voorval Carlo van Praag
1905BS Voorval
Een zogeheten ikje in de NRC van een dag of tien geleden: een man knielt neer bij een aangereden fietser om eerste hulp te verlenen. Een dame komt aangerend en roept ‘Ik zag ’m het eerst, het is mijn slachtoffer’. En tegen de jongen op de grond: ‘Luister maar niet naar meneer’.

Dat bracht mij op een soortgelijk voorval waarvan ikzelf getuige was. Ik verliet met Branko het restaurant Burgerzaken in Leiden (aanbevolen!). In de Breestraat lag een bejaarde man op de stoep met zijn fiets half bovenop hem. Branko schoof de fiets weg, onderzocht het slachtoffer, babbelde wat met hem totdat, ook in dit geval, een dame hem wegduwde met de woorden: ‘Opzij meneer. Ik heb een EHBO-diploma’. Branko die kennelijk had vastgesteld dat er niets ernstigs aan de hand was, maakte gewillig plaats. De dame tegen het slachtoffer: ‘ik ga u in de stabiele zijligging brengen, meneer’ en zij begon aan het slachtoffer te sjorren. Branko, laconiek als altijd: ‘is niet echt nodig, mevrouw, maar als u daar aardigheid in hebt, vooral doorgaan’. ‘O ja, snauwde dame met het diploma. Moet je dat horen. Weer iemand die denkt dat hij er verstand van heeft. Bent u soms dokter?’

‘Ik denk van wel’, zei Branko. ‘Ik ben chirurg, traumachirurg, om precies te zijn’.
‘O,’ zei de hulpverleenster, ‘ja, dan moet ik hem aan u overdragen’.

Maar het slachtoffer was intussen opgestaan en had zijn fiets gepakt. Hij uitte een korte groet, stapte op en reed weg, richting Korevaarstraat.

----------
De plaat is van Linda Hulshof
Meer informatie: lindahulshof71@gmail.com
© 2021 Carlo van Praag
powered by CJ2