archiefvorig nr.lopend nr.

Vermaak en Genot > Een omweg waard delen printen terug
Wonderen de wereld uit? Katharina Kouwenhoven

1809VG  WonderHoewel er nog wonderbaarlijk veel katholieken zijn in Nederland worden er nog zelden wonderen gemeld. Toch wist een hoogleraar in de Religiewetenschap er nog zo’n 2000 te verzamelen, dat is nogal wat. Bij een enquete bleek dat 2/3 van de ondervraagden in meerdere of mindere mate (?) gelooft in wonderen, meer vrouwen dan mannen overigens en katholieken nog het minst. Merkwaardig.
Volgens de meeste mensen is een wonder een wetenschappelijk onverklaarbare of bovennatuurlijke gebeurtenis. Ook een bijna-dood ervaring, voorspellende dromen, spirituele ervaringen en de geboorte van een kind, voor veel mensen kennelijk wetenschappelijk onverklaarbaar, worden tot de wonderen gerekend.

In Nederland werd er in 1976 nog een heus wonder gemeld in Blericum, Noord Brabant; waar anders? Wonderen zijn profijtelijke aangelegenheden, want ze trekken pelgrims en die hebben onderdak nodig en voeding en bewassing. Zo kun je je bouwvallige schuurtje nog eens te gelde maken. In Berlicum was het het oude besje Elisabeth Sleutjes die voor opschudding zorgde. Na veel smeekbeden en enkele bezoeken aan Lourdes werd zij plotseling verlost van een ernstige spierverlamming. Volgens het oudje was dit herstel aangekondigd door een teken van licht op de woonkamermuur. Daarna kreeg ze steeds boodschappen van een stem die zij duidde als zijnde van Maria. Als de stem sprak schreef zij dat snel op. Het verhaal van de Mariaverschijningen verspreidde zich snel en steeds meer mensen uit de omgeving trokken naar haar huisje in de Torenstraat.

Voor Jacques Roosen was dit aanleiding de stichting Turris Davidica op te richten, om vrouw Sleutjes te assisteren en het wonder van Blericum uit te dragen. Hij deed dat na het volgende bericht van Maria: ‘Mijn dochter Elisabeth, waarom ben je zo bang? Vrees niet. Laat Jacobus het uitdragen en de pers benaderen’. Daarvoor werd haar schuurtje omgebouwd tot kapel waar de pelgrims bediend konden worden. Alles zat mee want Elisabeth kreeg van Maria ook de gave van de geneeskunst en de stigmata en aanvallen van Satan.

Van officiële zijde werd de Mariaverschijning niet serieus genomen, dus van een kerkelijk erkend wonder is hier geen sprake. Rome is wat terughoudend in het erkennen van wonderen vanwege het financiele gekonkel dat er vaak mee gepaard gaat. Daarom zijn de regels waaraan een wonder moet voldoen verscherpt. Vandaag de dag verricht ook God zelf nog steeds wonderen: genezing van ongeneeslijke ziektes, opwekken uit de dood, beantwoorden van per gebed verzonden verzoeken, sturen van engelen en visioenen van Jesus.
Als er dus geen wonderen plaats vinden, ligt dat aan ons. We zien het gewoon niet, we letten niet op, staren te veel naar onze schermen waarop zich natuurlijk ook talloze wonderen voltrekken. Wonderen genoeg, voor wie er oog voor heeft.

N.B. En passant leerde ik dat Jezus een broer had, Jacobus. Nooit geweten.

------
Het plaatje is van de schrijfster


© 2021 Katharina Kouwenhoven meer Katharina Kouwenhoven - meer "Een omweg waard" -
Vermaak en Genot > Een omweg waard
Wonderen de wereld uit? Katharina Kouwenhoven
1809VG  WonderHoewel er nog wonderbaarlijk veel katholieken zijn in Nederland worden er nog zelden wonderen gemeld. Toch wist een hoogleraar in de Religiewetenschap er nog zo’n 2000 te verzamelen, dat is nogal wat. Bij een enquete bleek dat 2/3 van de ondervraagden in meerdere of mindere mate (?) gelooft in wonderen, meer vrouwen dan mannen overigens en katholieken nog het minst. Merkwaardig.
Volgens de meeste mensen is een wonder een wetenschappelijk onverklaarbare of bovennatuurlijke gebeurtenis. Ook een bijna-dood ervaring, voorspellende dromen, spirituele ervaringen en de geboorte van een kind, voor veel mensen kennelijk wetenschappelijk onverklaarbaar, worden tot de wonderen gerekend.

In Nederland werd er in 1976 nog een heus wonder gemeld in Blericum, Noord Brabant; waar anders? Wonderen zijn profijtelijke aangelegenheden, want ze trekken pelgrims en die hebben onderdak nodig en voeding en bewassing. Zo kun je je bouwvallige schuurtje nog eens te gelde maken. In Berlicum was het het oude besje Elisabeth Sleutjes die voor opschudding zorgde. Na veel smeekbeden en enkele bezoeken aan Lourdes werd zij plotseling verlost van een ernstige spierverlamming. Volgens het oudje was dit herstel aangekondigd door een teken van licht op de woonkamermuur. Daarna kreeg ze steeds boodschappen van een stem die zij duidde als zijnde van Maria. Als de stem sprak schreef zij dat snel op. Het verhaal van de Mariaverschijningen verspreidde zich snel en steeds meer mensen uit de omgeving trokken naar haar huisje in de Torenstraat.

Voor Jacques Roosen was dit aanleiding de stichting Turris Davidica op te richten, om vrouw Sleutjes te assisteren en het wonder van Blericum uit te dragen. Hij deed dat na het volgende bericht van Maria: ‘Mijn dochter Elisabeth, waarom ben je zo bang? Vrees niet. Laat Jacobus het uitdragen en de pers benaderen’. Daarvoor werd haar schuurtje omgebouwd tot kapel waar de pelgrims bediend konden worden. Alles zat mee want Elisabeth kreeg van Maria ook de gave van de geneeskunst en de stigmata en aanvallen van Satan.

Van officiële zijde werd de Mariaverschijning niet serieus genomen, dus van een kerkelijk erkend wonder is hier geen sprake. Rome is wat terughoudend in het erkennen van wonderen vanwege het financiele gekonkel dat er vaak mee gepaard gaat. Daarom zijn de regels waaraan een wonder moet voldoen verscherpt. Vandaag de dag verricht ook God zelf nog steeds wonderen: genezing van ongeneeslijke ziektes, opwekken uit de dood, beantwoorden van per gebed verzonden verzoeken, sturen van engelen en visioenen van Jesus.
Als er dus geen wonderen plaats vinden, ligt dat aan ons. We zien het gewoon niet, we letten niet op, staren te veel naar onze schermen waarop zich natuurlijk ook talloze wonderen voltrekken. Wonderen genoeg, voor wie er oog voor heeft.

N.B. En passant leerde ik dat Jezus een broer had, Jacobus. Nooit geweten.

------
Het plaatje is van de schrijfster
© 2021 Katharina Kouwenhoven
powered by CJ2