archiefvorig nr.lopend nr.

Vermaak en Genot > Een omweg waard delen printen terug
Duindigt Reinier van Delden

1706VG Duindigt groterIk had het met mijn vader over Duindigt.
De paardenkoers.
En ik zag een wirwar aan beelden voor me.
Die vrouw met die pijpenkrullen.
Die heel haar vermogen in haar tas meezeulde.
Zo werd gezegd althans.
Of dat restaurant met dat rood fluweel.
Waar de grote jongens zaten.
Het had iets weg van een wildwestfilm.
Ik zag er Dean Martins en Charles Bronsons.
En ouwe mannetjes ook natuurlijk.
In regenjassen met hoeden nog.
Ik zag ze hun laatste geld verspelen.
Hoorde ze vloeken, niet te zuinig.

Mijn vader schudde her en der wat handen.
Introduceerde mij als zijn zoon.
Ik ervoer enige trots.
Een deuntje van James Last kondigde de volgende koers aan.
Iedereen spoedde zich naar de tribunes.
Nog snel werden er weddenschappen afgesloten.
De wagen reed voor de paarden uit.
Nummer zes al direct in galop.
Wederom gevloek en getier.

Een outsider draafde nu naar voren.
En lag van meet af aan kop.
Nog driehonderd meter bij het uitkomen van de laatste bocht.
De zweep ging er nog een laatste keer overheen.
En de outsider won.
Mijn vader knikte naar mij à la Henry Fonda.
De buit was binnen.
We aten bij van der Valk.
Reden naar huis in zijn Mercedes.
Keken ’s avonds naar Sport in Beeld.
Met Hans Eijsvogel.
En dan deden we het nog eens dunnetjes over.

---------
Het plaatje is van Han Busstra


© 2020 Reinier van Delden meer Reinier van Delden - meer "Een omweg waard" -
Vermaak en Genot > Een omweg waard
Duindigt Reinier van Delden
1706VG Duindigt groterIk had het met mijn vader over Duindigt.
De paardenkoers.
En ik zag een wirwar aan beelden voor me.
Die vrouw met die pijpenkrullen.
Die heel haar vermogen in haar tas meezeulde.
Zo werd gezegd althans.
Of dat restaurant met dat rood fluweel.
Waar de grote jongens zaten.
Het had iets weg van een wildwestfilm.
Ik zag er Dean Martins en Charles Bronsons.
En ouwe mannetjes ook natuurlijk.
In regenjassen met hoeden nog.
Ik zag ze hun laatste geld verspelen.
Hoorde ze vloeken, niet te zuinig.

Mijn vader schudde her en der wat handen.
Introduceerde mij als zijn zoon.
Ik ervoer enige trots.
Een deuntje van James Last kondigde de volgende koers aan.
Iedereen spoedde zich naar de tribunes.
Nog snel werden er weddenschappen afgesloten.
De wagen reed voor de paarden uit.
Nummer zes al direct in galop.
Wederom gevloek en getier.

Een outsider draafde nu naar voren.
En lag van meet af aan kop.
Nog driehonderd meter bij het uitkomen van de laatste bocht.
De zweep ging er nog een laatste keer overheen.
En de outsider won.
Mijn vader knikte naar mij à la Henry Fonda.
De buit was binnen.
We aten bij van der Valk.
Reden naar huis in zijn Mercedes.
Keken ’s avonds naar Sport in Beeld.
Met Hans Eijsvogel.
En dan deden we het nog eens dunnetjes over.

---------
Het plaatje is van Han Busstra
© 2020 Reinier van Delden
powered by CJ2